Władysław Bujak
Władysław Wiktor Bujak (ur. 26 lipca 1883 w Krakowie, zm. 20 września 1969 tamże) – polski lekarz pediatra, działacz społeczny.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
lekarz |
Życiorys edytuj
W latach 1919-1937 był ordynatorem Szpitala św. Ludwika w Krakowie, a 1937-1939 profesorem i kierownikiem Kliniki Pediatrycznej uniwersytetu w Wilnie. W czasie II wojny światowej prowadził Szpital Dziecięcy w Wilnie, uczestniczył w tajnym nauczaniu, 1945 ponownie został ordynatorem Szpitala św. Ludwika w Krakowie. W latach 1948-1955 był profesorem i kierownikiem Kliniki Pediatrycznej Uniwersytetu Jagiellońskiego i od 1950 Akademii Medycznej w Krakowie, ponadto w 1950 założył ośrodek leczniczy dla dzieci z gruźliczym zapaleniem opon mózgowych w Rabce. Jest autorem prac na temat zapalenia opon mózgowych, ropomoczu i białek krwi w niektórych zatruciach oraz pierwszego polskiego podręcznika chorób dzieci Zarys pediatrii (1930), a także prac Początki pediatrii w Polsce (1938) i współautorem Leksykonu rzadszych chorób i zespołów u dzieci (1962).
Bibliografia edytuj
- Wielka Encyklopedia PWN red. Jan Wojnowski, Warszawa 2001, t. 5, s. 8.