Władysław Dobrowolski
Władysław Dobrowolski (ur. 3 stycznia 1896[1] w Małobądzu, zm. 25 lutego 1969 w Warszawie) – major piechoty Wojska Polskiego, instruktor i wykładowca Centralnej Wojskowej Szkoły Gimnastyki i Sportów w Poznaniu oraz Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego w Warszawie, lekkoatleta i szermierz, trener, działacz sportowy.
.jpg) kpt. Władysław Dobrowolski (przed 1929) | |
 major
| |
| Data i miejsce urodzenia |
3 stycznia 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
25 lutego 1969 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa, |
| Odznaczenia | |
       
| |
.png){kind=small}
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data śmierci | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Józefa, z zawodu kowala, i Antoniny Findzińskiej. Uczęszczał do szkoły powszechnej w Będzinie i handlowej w Sosnowcu. W młodości wstąpił do Koła Młodzieży Niepodległościowej, Związku Strzeleckiego (1912) i PPS. Żołnierz I Brygady Legionów. Walczył w V batalionie i dwukrotnie został ranny: 3 sierpnia 1915 pod Lubartowem i w 1916 na Reducie Piłsudskiego pod Kostiuchnówką. Po rozbrojeniu służył w Polskiej Organizacji Wojskowej (POW) w Sosnowcu. Po odzyskaniu niepodległości w Milicji Ludowej. Od 1919 w Wojsku Polskim, przydzielony został do baonu zapasowego 6 pułku piechoty Legionów. Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. W 1924 zdał w Wilnie maturę. Ukończył następnie w CWSGiS oficerski kurs wychowania fizycznego (1925) i szermierki (1926), był dowódcą kompanii oficerskiej CWSGiS, wykładowcą w CWSGiS i CIWF. W Polskim Radiu prowadził gimnastykę poranną (1932–39) i jako prezes kierował pracami warszawskiego AZS (1929–1930). Był też członkiem zarządu PZLA.
Jako lekkoatleta – sprinter i wieloboista reprezentował barwy: Strzelca Wilno, 6 pp Legionów Wilno, Wilii Wilno i AZS Warszawa. Startował na igrzyskach olimpijskich w Paryżu (1924), odpadając w eliminacjach do biegu na 100 m. 15-krotny rekordzista Polski i 11-krotny mistrz Polski w konkurencjach lekkoatletycznych (100 m, 200 m, 110 m pł, rzut oszczepem, skok w dal, sztafeta 4 x 100 m).
W wieku 35 lat zaczął uprawiać szermierkę, reprezentując barwy AZS i Legii Warszawa (startował do 54 roku życia). W 1932 wystąpił na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles, gdzie razem z kolegami z reprezentacji zdobył brązowy medal[2]. Dwa lata później zdobył drużynowo brązowy medal na mistrzostwach świata w Warszawie[3]. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Berlinie w 1936, gdzie Polacy zajęli czwarte miejsce w szabli drużynowej[4]. W turnieju indywidualnym odpadł w ćwierćfinałach[5].
W kampanii wrześniowej 1939 dowodził I batalionem 21 pułku piechoty „Dzieci Warszawy”. Walczył w bitwie pod Mławą, w obronie Modlina, a następnie w obronie Warszawy. Po kapitulacji stolicy w niewoli niemieckiej, m.in. w Oflagu X B Nienburg, Oflagu X A/Z Itzehoe, Stalagu X B Sandbostel i Oflagu X C Lubeka. Tam organizował wf i sport dla jeńców.
Po wojnie m.in. dyrektor Państwowych Uzdrowisk w Szklarskiej Porębie i Karpaczu, kierownik ośrodka szermierczego CRZZ, od 1957 trener w klubach RKS Marymont (wychowawca m.in. Ryszarda Parulskiego i Witolda Woydy) i Skra Warszawa. Pierwszy prezes Polskiego Związku Sportów Saneczkowych (1957). Autor wielu podręczników sportowych. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B18-2-8)[6].
Od 2 kwietnia 1921 był żonaty z Janiną Górecką, z którą miał córkę Annę Krystynę po mężu Dzieciuchowicz (1922–2008) i syna Jerzego, aktora i reżysera .
Awanse edytuj
- porucznik – zweryfikowany 3 maja 1922 ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919
- kapitan – ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 476 lokatą w korpusie oficerów zawodowych piechoty (w 1932 zajmował 350 lokatę)
- major – ?
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari
- Krzyż Niepodległości (9 stycznia 1932)[7]
- Krzyż Walecznych
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[8]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Państwowa Odznaka Sportowa[9]
- Order Zasługi IV klasy (Węgry, zezwolenie w 1933)[10]
Przypisy edytuj
- ↑ Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 145.
- ↑ Olympedia – 1932 Summer Olympics, Fencing, Sabre, Team, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-11-30]. (ang.).
- ↑ Fechten - Weltmeisterschaften (Säbel - Herren). sport-komplett.de. [dostęp 2023-11-30]. (niem.).
- ↑ Olympedia – 1936 Summer Olympics, Fencing, Sabre, Team, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-11-30]. (ang.).
- ↑ Olympedia – 1936 Summer Olympics, Fencing, Sabre, Individual, Men. olympedia.org. [dostęp 2023-11-30]. (ang.).
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 12, poz. 16 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
- ↑ Na podstawie fotografii [1].
- ↑ Zarządzenia Prezesa Rady Ministrów. Zezwolenie na przyjęcie i noszenie orderów. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 13, s. 292, 11 listopada 1933.
Bibliografia edytuj
- Rocznik Oficerski 1932, Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, Warszawa 1932, s. 56, 536.
- Polski Komitet Olimpijski: Władysław Dobrowolski – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-21]. (pol.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Władysław Dobrowolski biographical information. olympedia.org. [dostęp 2020-08-03]. (ang.).