Władysław Duława

Władysław Duława (ur. 5 marca 1911 w Jaworzu, zm. 23 maja 1975 w Bielsku-Białej) – lekarz, inicjator i współtwórca Obwodu Lecznictwa Kolejowego w Bielsku-Białej[1].

Władyslaw Duława
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 marca 1911
Jaworze

Data i miejsce śmierci

23 maja 1975
Bielsko-Biała

Miejsce spoczynku

ul. Grunwaldzka 28, Bielsko-Biała

Zawód, zajęcie

lekarz

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Życiorys edytuj

Urodził się w chłopskiej rodzinie Karola i Marii z d. Niesyt. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego (1938).

28 sierpnia 1939 powołany do rezerwy służby wojskowej przy 2. Okręgowym Szpitalu Wojskowym w Lublinie – został skierowany do szpitala ewakuacyjnego EWA 21. Po kapitulacji powrócił do Jasienicy, gdzie przyłączył się do pracy konspiracyjnej w obszarze Wisły i Beskidów Generalnego Gubernatorstwa. Za tę działalność został aresztowany 18 kwietnia 1940, osadzony w Bielsku i w Cieszynie, 28 kwietnia 1940 wywieziony do obozu Dachau a następnie, 5 czerwca 1940, przewieziony do Mauthausen-Gusen, gdzie od końca sierpnia 1940 pracował jako sanitariusz dochodzący z blo­ku 13[2]. Pod koniec 1941 roku zwolniony z obozu koncentracyjnego, powrócił w rodzinne strony i dalej prowadził współpracę z ruchem oporu w okręgu Będzin[3].

Po 1945 przyczynił się do stworzenia Szpitala Epidemicznego w Komorowicach Krakowskich[4]. Budowniczy i wieloletni kierownik Obwodowej Przychodni Lekarskiej PKP w Bielsku-Białej przy ulicy Traugutta 12, gdzie został upamiętniony przez kolejarzy podobizną w formie płaskorzeźby. Lekarz Centralnej Szkoły Instruktorów Szybowcowych PO SP w Aleksandrowicach w latach 1949-1951.

Jego żoną była Janina z domu Olchowy (1909–1982).

Został pochowany na cmentarzu przy ulicy Grunwaldzkiej w Bielsku-Białej.

Odznaczenia edytuj

Publikacje edytuj

  • Szybownictwo. Podręcznik instruktora i pilota szybowcowego - praca zbiorowa Instytutu Szybownictwa pod redakcją Włodzimierza Humena. Autor rozdziału Pierwsza pomoc w wypadkach szybowcowych. Wydawnictwo „Prasa Wojskowa”, Warszawa 1948. Indeks: 3484/98/0002. Tin: T00290509.

Bibliografia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Jerzy Klistała: Martyrologium mieszkańców Bielska, Biłej, Bystrej, Czechowic-Dziedzic, Jasienicy, Jaworza, Komorowic, Kóz, Mikuszowic, Porąbki, Szczyrku, Wilamowic, Wilkowic, Zabrzega w latach 1939-1945 – słownik biograficzny. Bielsko-Biała: 2008.
  2. Julian Piórek - były więzień obozów koncentracyjnych w Gross Rosen nr 2342 (Przegląd Lekarski Nr 1 1976) Warszawa 1976, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich.
  3. Archiwum Związek Bojowników o Wolność i Demokrację (ZBoWiD) w United States Holocaust Memorial Museum Archives - Pomoc Polaków dla Ludności Żydowskiej w Okresie Okupacji Hitlerowskiej-Zbiór Akt (Sygn. 1521)
  4. Biogram w Elektronicznym słowniku biograficznym Śląska Cieszyńskiego