Władysław Filanowicz

oficer Wojska Polskiego

Władysław Filanowicz (ur. 12 marca lub 16 października bądź 12 listopada 1887 w Odessie, zm. 16 stycznia 1969 w Dubrowniku) – komandor porucznik Marynarki Wojennej, malarz.

Władysław Filanowicz
komandor porucznik komandor porucznik
Data i miejsce urodzenia

12 marca lub
16 października bądź 12 listopada 1887
Odessa

Data i miejsce śmierci

16 stycznia 1969
Dubrownik

Przebieg służby
Siły zbrojne

 MW Imperium Rosyjskiego
 Marynarka Wojenna (II RP)

Jednostki

Kierownictwo Marynarki Wojennej
Szkoła Specjalistów Morskich
Port Wojenny Gdynia

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka

Późniejsza praca

malarz

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Kawaler 1. klasy Orderu Miecza (Szwecja)

Życiorys edytuj

Władysław Filanowicz urodził się w 1887 w Odessie jako syn Piotra i Anieli[1]. Służył w rosyjskiej marynarce wojennej. Po odzyskaniu przez Polskę w 1919 wstąpił do polskiej Marynarki Wojennej. Podczas wojny polsko-bolszewickiej służył w Kierownictwie Marynarki Wojennej, a za udział w wojnie otrzymał Order Virtuti Militari[2]. Został awansowany do stopnia komandora porucznika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4][5][6]. W 1923 i 1924 służył na stanowisku szefa Samodzielnego Referatu Planów w sztabie Kierownictwa Marynarki Wojennej[7][8]. Pełnił funkcję oficera nawigacyjnego[9]. Od 14 czerwca 1925 do 1926 sprawował funkcję komendanta Szkoły Specjalistów Morskich[10]. W 1928 służył w Dowództwie Floty[5].

W pierwszej połowie lat 30. działał w komitecie redakcyjnym czasopisma „Przegląd Morski[11]. Na przełomie lat 20./30. pełnił funkcję dowódcy garnizonu[12][13], komendanta Portu Wojennego Gdynia[14]. Z dniem 31 sierpnia 1935 został przeniesiony w stan spoczynku[15].

W pierwszym okresie lat 20. zamieszkiwał w Warszawie, następnie od 1 lutego 1927 w Gdyni, po czym od 16 października 1935 ponownie w stolicy Polski. Był wyznania rzymskokatolickiego. Jego żoną została Maria. Podjął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Działał w Warszawskim Klubie Narciarskim[16].

Przed 1939 wyjechał do Dubrownika, chorwackim mieście leżącym w krainie Dalmacji, na obszarze ówczesnego Królestwa Jugosławii. Tam zajmował się malarstwem. Zmarł tamże 16 stycznia 1969[17].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Różne źródła podały inne daty dzienne urodzenia Władysława Filanowicza, przy jednoczesnej zgodności co do roku urodzenia 1887: Archiwum Państwowe podało dzień 12 marca 1887, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie wskazało dzień 16 października 1887, zaś Lista Starszeństwa Oficerów Marynarki Wojennej oraz Roczniki Oficerskie 1928, 1932 podały dzień 12 listopada 1887.
  2. Józef Wąsiewski: Lista marynarzy odznaczonych orderem wojennym Virtuti Militari klasy V za rok 1920. [dostęp 2015-04-07].
  3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1443.
  4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1311.
  5. a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 847.
  6. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 393.
  7. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 32.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 32.
  9. Lista Starszeństwa Oficerów Marynarki Wojennej. [dostęp 2015-04-07].
  10. Komendanci i dowódcy ośrodków szkolenia podoficerów i marynarzy w latach 1919–2007. csz.mw.mil.pl. [dostęp 2015-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (10 grudnia 2014)].
  11. Walter Pater. Służba w Marynarce Wojennej. „Przegląd Morski”, s. 7, Nr 4 z 2013. 
  12. Gdynia ma nowy, poświęcony dok pływający
  13. Promocja 21 podporuczników Marynarki Wojennej.
  14. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 893.
  15. Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 10, s. 89, 4 lipca 1935. 
  16. Walne zebranie Warszawskiego Klubu Narciarskiego w Warszawie. audiovis.nac.gov.pl, 1938-11-22. [dostęp 2015-06-14].
  17. Informacja O Zmarłych: Władysław Filanowicz. nekrologi-baza.pl. [dostęp 2015-04-07].
  18. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 24.
  19. M.P. z 1934 r. nr 64, poz. 97 „za zasługi na polu organizacji wojska”.
  20. Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 9, s. 120, 19 marca 1934. 
  21. Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 9, s. 122, 19 marca 1934. 

Bibliografia edytuj