Władysław Garliński
Władysław Garliński (ur. 21 marca 1893 w Białutach, zm. 26 listopada 1927 w Warszawie) – żołnierz Wojska Polskiego na Wschodzie, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej, kawaler Orderu Virtuti Militari.
kapral | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys edytuj
Ukończył 4-oddziałową szkołę zawodową i odbył praktykę elektromechaniczną. Od 1914 pracował w fabryce Załęskich w Warszawie[1]. W październiku 1914 wstąpił do Legionu Puławskiego. Walczył na froncie rosyjsko-niemieckim. W nocy z 19 na 20 maja 1915, w bitwie pod Pakosławiem, będąc w stopniu st. szer., podczas ataku na pozycje niemieckie i zranieniu d-cy sekcji - przejął komendę i poprowadził sekcję do ataku, porywając za sobą cały pluton zdobywając wyznaczony odcinek[1]. Za czyny te odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari. W wyniku reorganizacji polskich jednostek na wschodzie, służył w polskiej Brygadzie Strzelców, a potem 3 Dywizji Strzelców Polskich. Z I Korpusu Polskiego został zwolniony ze względu na stan zdrowia[1]. W wojnie polsko-bolszewickiej walczył w oddziałach ochotniczych. Po wojnie pracował z zakładzie mechanicznym, a od 1927 był pracownikiem Polskich Kolei Państwowych[1]. Zmarł w Warszawie i tam został pochowany.
Ordery i odznaczenia edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Polak (red.) 1991 ↓, s. 44.
- ↑ Polak (red.) 1991 ↓, s. 45.
Bibliografia edytuj
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.