Władysław Kaczmarski
Władysław Kaczmarski (ur. 1848, zm. 1 lutego 1933 w Krakowie) – polski architekt.
Data urodzenia |
1848 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1 lutego 1933 |
Zawód, zajęcie |
architekt |
ŻyciorysEdytuj
Syn Amelii z Weiglów i Jana Kantego, znanego krakowskiego kupca. Ukończył krakowski Instytut Techniczny, potem studiował na politechnice w Berlinie. Po powrocie do Krakowa poświęcił się architekturze. Był w 1877 roku jednym z założycieli Krakowskiego Towarzystwa Technicznego. Do 1929 roku należał do jego zarządu. W latach był jego 1878-79 sekretarzem, potem wiceprezesem, a 1894-95 prezesem[1]. W 1912 roku nadano mu tytuł członka honorowego Towarzystwa Technicznego. W 1890 roku powołany do Rady miasta Krakowa w miejsce zmarłego hr. Artura Potockiego, ponieważ podczas wyborów otrzymał w kole większej własności największą liczbę głosów po poprzedniku. Wcześniej był delegowany do komisji teatralnej przy Radzie Miasta z ramienia Towarzystwa[2]. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie[3].
Do jego ważniejszych realizacji w Krakowie należą:
- Dom Lekarski
- kamienica, ul. Studencka 21 – dom własny ze Sławomirem Odrzywolskim (1894–1895)
- Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa ul. Garncarska (1900) dla Zgromadzenia Służebnic Najświętszego Serca Jezusowego
- kamienica przy ul. Reformackiej 3 (1905)
- kamienica z Atlantami, ul. Pijarska 3
- Pałac Mańkowskich. Projekt powstał w pracowni Józefa Sowińskiego i Władysława Kaczmarskiego.
- gmach Towarzystwa Rolniczego pl. Szczepański (wspólnie ze Sławomirem Odrzywolskim)
GaleriaEdytuj
Kamienica (1886–1887, wspólnie ze Sławomirem Odrzywolskim),
Kraków, ul. Studencka 23Kamienica (1891–1893),
Kraków, ul. Studencka 25Kamienica (1894–1895),
Kraków, ul. Studencka 27Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa i zespół klasztorny sióstr sercanek (1895–1900),
Kraków, ul. Garncarska 24–26
PrzypisyEdytuj
- ↑ Towarzystwo techniczne w Krakowie Kurier Lwowski 1894 nr 55 s. 3.
- ↑ Kronika bieżąca Czasopismo Towarzystwa Technicznego Krakowskiego 1890 nr 5 s. 48.
- ↑ Nekrolog Czas 1933 nr 27 z 2 lutego s. 3.
BibliografiaEdytuj
- Józef Piłatowicz Ruch stowarzyszeniowy inżynierów i techników polskich do 1939 r. T. II Słownik polskich stowarzyszeń technicznych i naukowo-technicznych do 1939 r. Warszawa 2005 [1]