Władysław Korkuć
Władysław Korkuć, ps. Brat Robak (ur. 16 września 1928 w Wilnie, zm. 18 października 2014 tamże) – żołnierz Armii Krajowej, łagiernik, działacz społeczności polskiej na Litwie.
 porucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1944–1946 |
| Siły zbrojne | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Późniejsza praca |
działacz harcerski, dyrygent |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys edytuj
W czasie II wojny światowej uczestniczył w polskiej konspiracji zbrojnej na Wileńszczyźnie, od 1944 był łącznikiem oddziałów partyzanckich Okręgu Wilno Armii Krajowej, brał udział w operacji Ostra Brama. W 1946 był członkiem konspiracyjnej drużyny harcerskiej „Czarna Trzynastka” w Wilnie. 10 grudnia 1949 aresztowany przez NKWD, 22 marca 1950 skazany na 5 lat łagrów, wyrok odbywał w obozie w Workucie, zwolniony po odbyciu 3 lat kary w maju 1953.
Ukończył wokalistykę i dyrygenturę w technikum muzycznym oraz Konserwatorium w Wilnie. Pracował w technikum rolniczym, był instruktorem chórów w Wilnie i na Wileńszczyźnie, współpracował z Instytutem Pedagogicznym. Był zawodowym śpiewakiem w chórach: Radia Litewskiego (1955–1959), Filharmonii Litewskiej (1960–1962), Radia i Telewizji Litewskiej (1963–1976)[1]. Był wieloletnim chórzystą, solistą, a następnie chórmistrzem zespołu „Wilia”. Zakładał polskie dziecięce zespoły ludowe na Litwie, m.in.: „Wilenkę”, „Świteziankę”, „Przepióreczkę”, „Prząśniczkę”, „Biedronkę” oraz chóry „Zorza” i „Lira”. Pracował w Landwarowie, Trokach, Miednikach, Suderwie, Czarnym Borze i Bujwidzie. Przez wiele lat prowadził chór parafialny „Echo” przy Kościele św. Rafała w Wilnie.
Zmarł w Hospicjum bł. ks. Michała Sopoćki w Wilnie[2]. Został pochowany na cmentarzu Na Rossie[3].
Odznaczenia i nagrody edytuj
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1998)[4]
- Medal „Pro Memoria”
- Medal „Pro Patria”
- Order Uśmiechu
- Nagroda im. Oskara Kolberga
Przypisy edytuj
- ↑ Pogrzeb Władysława Korkucia. zw.lt, 2014-10-19. [dostęp 2016-01-17]. (pol.).
- ↑ Odszedł Władysław Korkuć, Kurier Wileński [online], kurierwilenski.lt, 18 października 2014 [dostęp 2021-07-20] (pol.).
- ↑ Wileńszczyzna pożegnała Władysława Korkucia. L24.lt, 2014-10-22. [dostęp 2016-01-17]. (pol.).
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 19, poz. 285
Bibliografia edytuj
- Nekrolog śp. Władysława Korkucia. udskior.gov.pl. [dostęp 2016-01-17]. (pol.).
- Władysław Korkuć. nagrodakolberga. [dostęp 2016-01-17]. (pol.).