Władysław Mika pseudonim Korwin, Narcyz[1] (ur. 15 stycznia 1908 w Brzózie, zm. 19 września 1973 w Poznaniu[2]) – major Wojska Polskiego.

Władysław Mika
Korwin, Narcyz
major major
Data i miejsce urodzenia

15 stycznia 1908
Brzóza

Data i miejsce śmierci

19 września 1973
Poznań

Przebieg służby
Lata służby

1939–1945

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Armia Krajowa

Jednostki

1 Dywizja Piechoty Legionów
Oddział Łączności KG ZWZ-AK

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941) Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami

Życiorys edytuj

Urodził się w rodzinie Józefa i Marcjanny z Chmielewskich[1]. W rodzinnej wsi ukończył szkołę powszechną, a następnie kontynuował naukę w gimnazjum. W latach 1928–1929 uczył się w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej, a w latach 1929–1932 w Szkole Podchorążych Inżynierii w Warszawie. 7 sierpnia 1932 prezydent RP mianował go podporucznikiem w korpusie oficerów łączności z dniem 15 sierpnia 1931 i 29. lokatą, a minister spraw wojskowych wcielił do 7 Batalionu Telegraficznego w Poznaniu na stanowisko dowódcy plutonu[3]. 5 marca 1934 prezydent RP nadał mu z dniem 1 stycznia 1934 stopień porucznika w korpusie oficerów łączności i 34. lokatą[4][5]. W marcu 1939 pełnił służbę w Szkole Podchorążych Piechoty w Komorowie na stanowisku instruktora łączności II batalionu[6].

W kampanii wrześniowej 1939 walczył na stanowisku dowódcy kompanii telefonicznej 1 Dywizji Piechoty Legionów. Przeszedł 1 DP Leg. od Prus Wschodnich poprzez Pułtusk, Wyszków, Kałuszyn, Jagodno, Tarnawatkę i Biłgoraj. Brał udział w bojach pod Wyszkowem i Tarnawatką[2].

Od 1940 roku uczestniczył w konspiracji w ZWZ–AK, gdzie został przydzielony do Oddziału Łączności KG ZWZ AK[7]. W 1942 został awansowany do stopnia kapitana, a w 1944 roku do stopnia majora. Brał udział w powstaniu warszawskim[1].

Pochowany został na cmentarzu Junikowskim w Poznaniu. Był żonaty z Teodozją z domu Płoszajską[2].

Ordery i odznaczenia edytuj

W ZWZ AK odznaczony został Orderem Virtuti Militari kl.5, Krzyżem Walecznych i Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami[2].

Przypisy edytuj

  1. a b c Władysław Mika. 1944.pl. [dostęp 2012-01-22]. (pol.).
  2. a b c d Mika Władysław (Korwin, Narcyz). akwielkopolska.pl. [dostęp 2012-01-22]. (pol.).
  3. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 15 sierpnia 1932, s. 350, 357, 358.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 5 marca 1934, s. 83.
  5. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 268.
  6. Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 456.
  7. Polska Podziemna Komenda Główna ZWZ - AK 1940-1944. dws-xip.pl. [dostęp 2012-01-22]. (pol.).

Bibliografia edytuj