Władysław Stróżewski

polski filozof

Władysław Antoni Stróżewski (ur. 8 czerwca 1933 w Krotoszynie)[1] – polski filozof, profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego i innych uczelni. Jest kontynuatorem tradycji fenomenologii Romana Ingardena. Do najważniejszych kwestii badanych przez niego należą zagadnienie negacji i niebytu, problematyka twórczości, aksjologiczna struktura człowieczeństwa, hermeneutyka boskości, piękna i podstawowych kategorii ontologicznych.

Władysław Stróżewski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1933
Krotoszyn

profesor nauk humanistycznych
Alma Mater

Katolicki Uniwersytet Lubelski

Habilitacja

1968
Uniwersytet Jagielloński

Profesura

1984

profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Złoty Krzyż Zasługi Kawaler Orderu Świętego Sylwestra

Życiorys

edytuj

Ukończył Liceum Ogólnokształcące w Koźminie Wielkopolskim, gdzie jego nauczycielem był Jerzy Klinger. Podjął studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które ukończył w 1955. Uczeń profesorów Stefana Swieżawskiego, Mieczysława Alberta Krąpca, Romana Ingardena i Izydory Dąmbskiej. W 1957 rozpoczął pracę w Katedrze Historii Filozofii Uniwersytetu Jagiellońskiego (prowadził m.in. zajęcia z estetyki w Studium Literacko-Artystycznym). Tam w 1968 uzyskał stopień doktora habilitowanego. W 1984 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych[2].

Od 1972 przez 20 lat był wykładowcą filozofii w Akademii Muzycznej w Krakowie[3]. Został wykładowcą Akademii Ignatianum w Krakowie.

Członek Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa (SKOZK). Członek Collegium Invisibile[4].

Redaktor naczelny „Kwartalnika Filozoficznego” i przewodniczący Polskiego Towarzystwa Filozoficznego.

Pod jego kierunkiem stopień naukowy doktora w 2001 otrzymał Artur Przybysławski[5].

Nagrody i odznaczenia

edytuj

W listopadzie 2002 roku za książkę O wielkości. Szkice z filozofii człowieka, otrzymał Nagrodę Krakowska Książka Miesiąca.

W 2003 roku Uniwersytet Jagielloński przyznał mu tytuł doktora honoris causa.

22 października 2009 roku uroczyste odnowienie doktoratu na KUL.

W 2014 roku otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[6]. Wcześniej otrzymał m.in. Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Złoty Krzyż Zasługi[7].

20 marca 2019 otrzymał tytuł doktora honoris causa Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach[8].

W maju 2019 roku Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie przyznał mu tytuł doktora honoris causa[9].

W 2019 roku, 24 maja, prof. Władysław Stróżewski otrzymał od papieża Franciszka Order Świętego Sylwestra[10] I klasy.

Publikacje

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Czesława Piecuch, Stróżewski Władysław Antoni, [w:] Andrzej Maryniarczyk (red.), Encyklopedia filozofii polskiej, t. 2, Lublin: Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu, 2011, s. 622.
  2. Władysław Stróżewski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-07-02].
  3. Tadeusz Przybylski, Z dziejów nauczania muzyki w Krakowie od średniowiecza do czasów współczesnych, Kraków: „Musica Iagellonica”, 1994, s. 247, ISBN 83-7099-006-1, OCLC 169875834.
  4. Lista tutorów Collegium Invisibile. ci.edu.pl. [dostęp 2011-04-02].
  5. Artur Przybysławski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2018-07-02].
  6. M.P. z 2014 r. poz. 604
  7. Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1262
  8. Doktorzy Honoris Causa. am.katowice.pl [dostęp 2020-01-26]
  9. Prof. Stróżewski otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Pedagogicznego. Nauka w Polsce, 2019-05-10. [dostęp 2019-07-10].
  10. Prof. Władysław Stróżewski otrzymał Order Świętego Sylwestra. Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie, 2019-05-24. [dostęp 2019-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-29)].