Władysław Turowski (pilot)

porucznik pilot Wojska Polskiego

Władysław Turowski (ur. 10 listopada 1894 w Chełmnie, zm. po 1932) – porucznik pilot Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Władysław Turowski
Ilustracja
porucznik rezerwy pilot porucznik rezerwy pilot
Data i miejsce urodzenia

10 listopada 1894
Chełmno

Przebieg służby
Lata służby

1918–1924

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Błękitna Armia
Wojsko Polskie

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego

Jednostki

582 eskadra Salmsonów
162. eskadra SPAD-ów
7 eskadra myśliwska

Odznaczenia
Polowa Odznaka Pilota
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Niepodległości

Życiorys edytuj

Urodził się 10 listopada 1894 w Chełmnie, w rodzinie Pawła i Zofii z Sobańskich[1]. Maturę zdał w Kijowie, następnie rozpoczął studia w Wyższej Szkole Technicznej Dróg i Komunikacji w Petersburgu. W latach 1915-1916 uczęszczał do Szkoły Lotniczej w Moskwie, następnie kontynuował naukę we Francji w szkołach w Avord oraz Pau[2].

W 1918 r. zgłosił się ochotniczo do formacji lotniczych powstających przy Armii Hallera. Kontynuował naukę w Pau, po jej ukończeniu otrzymał przydział do 582 eskadry Salmsonów. W maju 1919 roku przybył z eskadrą do Polski. Po zmianie przydziału na 162. eskadrę SPAD-ów trafił na front litewsko-białoruski, w rejon Borysowa[3].

Brał udział w walkach powietrznych, zwalczaniu balonów obserwacyjnych wroga oraz atakowaniu celów naziemnych. Zniszczył jeden balon obserwacyjny w rejonie Prijamino. 27 maja 1920 r. w czasie walki powietrznej jego samolot został uszkodzony, podczas przymusowego lądowania w przygodnym terenie został ranny[4]. W czasie walk Władysław Turowski wykonał łączne 32 loty bojowe[2].

Po zakończeniu działań wojennych otrzymał w kwietniu 1921 przydział do toruńskiej Oficerskiej Szkoły Obserwatorów Lotniczych na stanowisko instruktora. Pracował tam do września 1922 kiedy to otrzymał przydział do 7 eskadry myśliwskiej w 1 pułku lotniczym. Od kwietnia 1923 pracował w komisji odbiorczej Centralnych Zakładów Lotniczych. W kwietniu 1923 został przeniesiony do rezerwy[2] i jako oficer rezerwy zatrzymany w służbie czynnej. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1921 i 2. lokatą w korpusie oficerów rezerwy lotnictwa[5]. Z dniem 30 kwietnia 1924 został zwolniony z czynnej służby[6][7]. Mieszkał w Orszymowie, a następnie w Mątwach[1]. W aktach znajduje się adnotacja „do Sądu Honorowego dn. 30.4.37”[1].

Dalsze jego losy nie są znane.

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-10-27]..
  2. a b c Turowski Władysław por. pil.. bequickorbedead.com. [dostęp 2019-03-22]. (pol.).
  3. Lotnicze Eskadry w Błękitnej Armii generała Józefa Hallera 1917r.-1919r.. polot.net. [dostęp 2019-03-22]. (pol.).
  4. "Oczami wroga" - czerwone lotnictwo w wojnie polsko-rosyjskiej. konradus.com. [dostęp 2019-03-22]. (pol.).
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 929, 951.
  6. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 3 kwietnia 1924, s. 186.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 30 kwietnia 1924, s. 252.
  8. M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249.

Bibliografia edytuj