Władysław Turowski (pilot)
Władysław Turowski (ur. 10 listopada 1894 w Chełmnie, zm. po 1932) – porucznik pilot Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
porucznik rezerwy pilot | |
Data i miejsce urodzenia |
10 listopada 1894 |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby |
1918–1924 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki |
582 eskadra Salmsonów |
Odznaczenia | |
|
Życiorys edytuj
Urodził się 10 listopada 1894 w Chełmnie, w rodzinie Pawła i Zofii z Sobańskich[1]. Maturę zdał w Kijowie, następnie rozpoczął studia w Wyższej Szkole Technicznej Dróg i Komunikacji w Petersburgu. W latach 1915-1916 uczęszczał do Szkoły Lotniczej w Moskwie, następnie kontynuował naukę we Francji w szkołach w Avord oraz Pau[2].
W 1918 r. zgłosił się ochotniczo do formacji lotniczych powstających przy Armii Hallera. Kontynuował naukę w Pau, po jej ukończeniu otrzymał przydział do 582 eskadry Salmsonów. W maju 1919 roku przybył z eskadrą do Polski. Po zmianie przydziału na 162. eskadrę SPAD-ów trafił na front litewsko-białoruski, w rejon Borysowa[3].
Brał udział w walkach powietrznych, zwalczaniu balonów obserwacyjnych wroga oraz atakowaniu celów naziemnych. Zniszczył jeden balon obserwacyjny w rejonie Prijamino. 27 maja 1920 r. w czasie walki powietrznej jego samolot został uszkodzony, podczas przymusowego lądowania w przygodnym terenie został ranny[4]. W czasie walk Władysław Turowski wykonał łączne 32 loty bojowe[2].
Po zakończeniu działań wojennych otrzymał w kwietniu 1921 przydział do toruńskiej Oficerskiej Szkoły Obserwatorów Lotniczych na stanowisko instruktora. Pracował tam do września 1922 kiedy to otrzymał przydział do 7 eskadry myśliwskiej w 1 pułku lotniczym. Od kwietnia 1923 pracował w komisji odbiorczej Centralnych Zakładów Lotniczych. W kwietniu 1923 został przeniesiony do rezerwy[2] i jako oficer rezerwy zatrzymany w służbie czynnej. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu porucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1921 i 2. lokatą w korpusie oficerów rezerwy lotnictwa[5]. Z dniem 30 kwietnia 1924 został zwolniony z czynnej służby[6][7]. Mieszkał w Orszymowie, a następnie w Mątwach[1]. W aktach znajduje się adnotacja „do Sądu Honorowego dn. 30.4.37”[1].
Dalsze jego losy nie są znane.
Ordery i odznaczenia edytuj
- Srebrny Krzyż Orderu Virtuti Militari nr 3210
- Krzyż Walecznych
- Medal Niepodległości – 17 września 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[8][1]
- Polowa Odznaka Pilota
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-10-27]..
- ↑ a b c Turowski Władysław por. pil.. bequickorbedead.com. [dostęp 2019-03-22]. (pol.).
- ↑ Lotnicze Eskadry w Błękitnej Armii generała Józefa Hallera 1917r.-1919r.. polot.net. [dostęp 2019-03-22]. (pol.).
- ↑ "Oczami wroga" - czerwone lotnictwo w wojnie polsko-rosyjskiej. konradus.com. [dostęp 2019-03-22]. (pol.).
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 929, 951.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 33 z 3 kwietnia 1924, s. 186.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 43 z 30 kwietnia 1924, s. 252.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 217, poz. 249.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.