Władysław Tymiński
Władysław Tymiński[a] (ur. 18 czerwca 1896, zm. 16 października 1937 w Równem) – kapitan piechoty Wojska Polskiego
 kapitan piechoty
| |
| Data urodzenia |
18 czerwca 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
16 października 1937 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
     
| |
Życiorys edytuj
Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[2]. Służył w 30 Pułku Strzelców Kaniowskich w Skierniewicach, a od lipca 1922 w Warszawie[3][4]. 19 marca 1928 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 roku i 115. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5]. W grudniu 1932 został przeniesiony do 45 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Równem[6].
Zmarł 16 października 1937 w Równem[7]. Trzy dni później został pochowany w grobie rodzinnym na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A19-4-21)[8]. Był żonaty[8].
Pośmiertnie został mianowany majorem ze starszeństwem z 19 marca 1938 w korpusie oficerów piechoty[9].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)[10]
- Medal Niepodległości (13 września 1933)[11][12]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[13][14]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[8]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[8]
- Medal Zwycięstwa („Médaille Interalliée”)[10]
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 46, 224.
- ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 121.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 110, 926.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 65, 560.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 19 marca 1928 roku, s. 52.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 418.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 11 listopada 1937 roku, s. 58.
- ↑ a b c d Nekrologi ↓.
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 421.
- ↑ a b Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 46.
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 212, poz. 238 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 listopada 1933 roku, s. 285.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 65.
Bibliografia edytuj
- Wykaz oficerów, którzy nadesłali swe karty kwalifikacyjne, do Wydziału prac przygotowawczych, dla Komisji Weryfikacyjnej przy Departamencie Personalnym Ministerstwa Spraw Wojskowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1920.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935–1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
- Nekrologi. „Polska Zbrojna”. 287, s. 4, 1937-10-17. Warszawa.