Władysław Wincenty Krasiński

Władysław Wincenty Krasiński herbu Ślepowron, (ur. 27 września 1844 w Warszawie, zm. 6 lutego 1873 w Mentonie) – hrabia, prawnik, ekonomista, literat, syn Zygmunta i Elizy z Branickich, III ordynat opinogórski[1].

Władysław Wincenty Krasiński
Ilustracja
Herb
Herb hrabiowski rodziny Krasińskich
Hrabia
Rodzina

Krasińscy

Data i miejsce urodzenia

27 września 1844
Warszawa

Data i miejsce śmierci

6 lutego 1873
Mentona

Ojciec

Zygmunt Krasiński

Matka

Eliza Branicka

Żona

Róża Potocka

Dzieci

Adam Krasiński
Elżbieta
Zofia

W czasie powstania styczniowego pracował w Paryżu razem z księciem Władysławem Czartoryskim. Zamiłowany w naukach humanistycznych doprowadził do uporządkowania zbiorów ordynacji, założył Bibliotekę ord. Krasińskich, zapoczątkował w 1868 wydawnictwo Biblioteki ord. Krasińskich, wydając wspólnie z Władysławem Chomętowskim pięć pierwszych tomów.

Rodzina edytuj

Jego życie osobiste było skomplikowane. Poślubił Różę z Potockich, choć ta była wcześniej zakochana w Edwardzie Raczyńskim, którego z kolei zmuszono do ślubu z siostrą Władysława, Marią Beatrix Krasińską. Oba małżeństwa okazały się nieudane i krótkotrwałe, gdyż młodzi Krasińscy chorowali na dziedziczną gruźlicę. Po śmierci Władysława i odczekania roku na stosowną żałobę, jego wdowa Róża z Potockich wyszła za mąż za swoją dawną miłość Edwarda Aleksandra Raczyńskiego.

Z zawartego w 1868 w Krzeszowicach małżeństwa z Różą z Potockich był ojcem trojga dzieci:

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj