Władysław Zawistowski (pisarz)

polski pisarz

Władysław Zawistowski (ur. 11 czerwca 1954 w Gdańsku[1]) – polski poeta, dramaturg, krytyk literacki i teatralny, tłumacz, wydawca, wykładowca creative writing na Uniwersytecie Gdańskim, pracownik administracji kultury.

Władysław Zawistowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1954
Gdańsk

Alma Mater

Uniwersytet Gdański

Dziedzina sztuki

poeta, dramaturg, krytyk literacki i teatralny, tłumacz

Życiorys

edytuj

Rodzina W. Zawistowskiego pochodziła z Wilna. Urodził się jako syn Stanisława Zawistowskiego (1919-1990), profesora nauk medycznych, żołnierza Armii Krajowej, więźnia łagrów radzieckich, i Heleny, z d. Hajdukiewicz (1922-2021), doktor nauk medycznych i pisarki[2].

Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Mikołaja Kopernika w Gdańsku oraz filologii polskiej Uniwersytetu Gdańskiego[3]. W drugiej połowie lat 70. związany był z formacją poetycką Nowa Prywatność jako członek grupy Wspólność[4][5]. Wieloletni kierownik literacki „Teatru Wybrzeże” (19771991). Od 1993 do 1996 prezes Oddziału Gdańskiego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

Napisał szereg książek poetyckich, sztuk teatralnych i powieści. Jego teksty krytyczne i publicystyczne drukowane były m.in. w „Gazecie Wyborczej”, „Życiu Warszawy”, „Polityce”, „Dialogu”, „Teatrze”, „Życiu literackim”, „Literaturze”, „Odrze”, „Punkcie”, „Autografie”, „Tytule”, „Toposie” i wielu innych czasopismach.

Wspólnie z Jerzym Limonem przełożył dwa dramaty Szekspira, Troilusa i Kresydę (1990) i Antoniusza i Kleopatrę (1992)[6], oraz utwory innych pisarzy elżbietańskich (Middleton, Philip Massinger, Chettle). Razem również założyli Fundację Theatrum Gedanense, którą kierują i organizują między innymi Gdański Festiwal Szekspirowski.

Sztuki teatralne i przekłady Zawistowskiego były grane na scenach Teatru „Wybrzeże” w Gdańsku, Teatru Kameralnego w Sopocie, Teatru Współczesnego w Szczecinie, Teatru Polskiego w Szczecinie, Teatru im. Słowackiego w Krakowie, Teatru Nowego w Poznaniu, Teatru Nowego w Łodzi, a także w teatrze TVP, w reżyserii m.in. Izabelli Cywińskiej, Krzysztofa Babickiego, Mikołaja Grabowskiego, Tadeusza Nyczka, Ryszarda Majora, Marka Okopińskiego.

Wspólnie z Anną Czekanowicz był również autorem serialu rzeki Radia Gdańsk Ulica Kwietna (19961998), a także, już samodzielnie, innych słuchowisk radiowych i programów telewizyjnych.

Pełni funkcję dyrektora Departamentu Kultury w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Pomorskiego. Zasiadał w radzie Muzeum Gdańska (kadencja 2018–2021)[7].

Został uwieczniony w roli jednego z apostołów na obrazie Ostatnia Wieczerza Macieja Świeszewskiego[8].

Nagrody

edytuj
  • Laureat Nagrody Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury „Splendor Gedanensis” (za 2004)[9]

Bibliografia twórczości

edytuj
  • Tomy poetyckie:
    • Czyli ja (Warszawa 1976)
    • Płonące biblioteki (Gdańsk 1978)
    • Ptak w sieci dalekopisu (Gdańsk 1980)[10]
    • Geografia (Kraków 1983)[11]
    • Powitanie jesieni (Kraków 1987)[12]
    • Ciemna niedziela. Wiersze i poematy wybrane (Kraków 1993)[13]
  • Powieści (pod pseudonimem Witold Biengo):
    • Bardzo długi czerwiec[14]
    • Serce w klatce[15]
    • Gwiazdy spadają w sierpniu[16]
  • Inne
    • leksykon Kto jest kim w „Trylogii” Henryka Sienkiewicza

Przypisy

edytuj
  1. Władysław Zawistowski, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (autorzy) [dostęp 2023-05-28].
  2. Wojewódzka Biblioteka Publiczna w Gdańsku [online], old2.wbpg.org.pl [dostęp 2022-04-13].
  3. Zawistowski Władysław, [w:] Jadwiga Czachowska, Alicja Szałagan, Współcześni polscy pisarze i badacze literatury: słownik biobibliograficzny, t. 9, Warszawa: Wydawnictwa szkolne i pedagogiczne Spółka akcyjna, 2004, s. 408, ISBN 978-83-02-09242-8 [dostęp 2025-05-26].
  4. Słownik europejskich kierunków i grup literackich XX wieku. Grzegorz Gazda (redaktor). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-15724-1.
  5. O. autorze Dominika Ikonnikow Facebook, 70 lat I Liceum Ogólnokształcącego w Gdańsku [online], iBedeker [dostęp 2023-02-03] (pol.).
  6. Władysław Zawistowski · Repozytorium polskich przekładów Williama Shakespeare’a w XX i XXI wieku: zasoby, strategie tłumaczenia i recepcja [online], xx.polskiszekspir.uw.edu.pl [dostęp 2024-09-23].
  7. Plany Muzealników na przyszły rok zostały zatwierdzone [online], gdansk.pl [dostęp 2022-10-05].
  8. Ostatnia Wieczerza [online], Maciej Świeszewski [dostęp 2022-03-22] (pol.).
  9. Splendor Gedanensis 2016. Dali najwięcej gdańskiej kulturze
  10. Władysław Zawistowski, Ptak w sieci dalekopisu, wyd. 1, Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1980, ISBN 83-215-9150-7, OCLC 28090553 [dostęp 2022-04-13].
  11. Władysław Zawistowski, Geografia : (wiersze i poematy z lat 1977-1980), wyd. 1, Kraków: Wydawn. Literackie, 1983, ISBN 83-08-01152-7, OCLC 12492766 [dostęp 2022-04-13].
  12. Władysław Zawistowski, Powitanie jesieni, Kraków: Wydawn. Literackie, 1987, ISBN 83-08-01867-X, OCLC 19293777 [dostęp 2022-04-13].
  13. Władysław Zawistowski, Ciemna niedziela : wiersze i poematy wybrane, wyd. 1, Kraków: Oficyna Literacka, 1993, ISBN 83-85158-93-6, OCLC 30458816 [dostęp 2022-04-13].
  14. Witold Biengo, Bardzo długi czerwiec, Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1984, ISBN 83-215-8263-X, OCLC 297537036 [dostęp 2022-04-13].
  15. Witold Biengo, Serce w klatce, Gdańsk: Wydaw. Morskie, 1987, ISBN 83-215-8292-3, OCLC 750735390 [dostęp 2022-04-13].
  16. Witold Biengo, Gwiazdy spadają w sierpniu, Gdańsk: Graf, 1990, ISBN 83-85130-13-6, OCLC 750533172 [dostęp 2022-04-13].

Linki zewnętrzne

edytuj