Władysław Ziobro
Władysław Ziobro (ur. 20 maja 1891 w Bobrowej, zm. 19 czerwca 1965 w Nowym Jorku) – żołnierz armii austriackiej, podoficer Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej i Polskich Sił Zbrojnych, kawaler Orderu Virtuti Militari.
![starszy wachmistrz[1]](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/d/d1/PL_Epolet_st_sierz_38.svg/50px-PL_Epolet_st_sierz_38.svg.png){kind=small} starszy wachmistrz[1]
| |
| Data i miejsce urodzenia |
20 maja 1891 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
19 czerwca 1965 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się w rodzinie Józefa i Zofii z Pietrzyków. Absolwent szkoły ludowej. W 1911 wcielony do armii austriackiej i w jej szeregach walczył na froncie wschodnim I wojny światowej[1].
W 1918 ochotniczo wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i dostał przydział do 9 pułku Ułanów Małopolskich[1]. Walczył na froncie polsko-bolszewickim i za bohaterstwo w walce odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[2].
Po wojnie zdemobilizowany, prowadził gospodarstwo rolne w osadzie wojskowej Ułańska Dola na Wołyniu. W 1939 powtórnie zmobilizowany, walczył w kampanii wrześniowej i dostał się do sowieckiej niewoli. W 1942 wstąpił do Armii Andersa[1].
W 1947 zdemobilizowany, wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Zmarł w Nowym Jorku, a pochowany został na St. Raymond Cemetery.
Był żonaty z Anną z Potapów, syn Władysław (ur. 1929)[1].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 3672 – 26 stycznia 1922[3]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Polak (red.) 1991 ↓, s. 167.
- ↑ Tatara 1929 ↓, s. 32.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 8 maja 1926 roku, s. 161.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-09-07].
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Jan Tatara: Zarys historji wojennej 9-go pułku ułanów. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1929, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.