Włodzimierz Bronic-Czerechowski
Włodzimierz Bronic-Czerechowski (ur. 27 lutego 1928 w Warszawie) – polski architekt, urbanista, wykładowca akademicki i teoretyk architektury.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
architekt, urbanista, wykładowca akademicki i teoretyk architektury |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w 1928 r. w Warszawie jako syn Franciszka i Zofii z Ulankiewiczów. W okresie II wojny światowej należał (1943–1944) do Armii Krajowej, był dwukrotnie ranny[1]. W 1952 r. ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej[2]. Od 1961 r. pracował we wrocławskim biurze projektowo-badawczym Miastoprojekt[3], w którym był do 1966 r. kierownikiem pracowni opracowującej plan odbudowy Starego Miasta[1]. Jego najważniejszą realizacją we Wrocławiu była zaprojektowana razem z Jerzym Tarnawskim zabudowa placu Nowy Targ, na którym w miejsce rekonstrukcji historycznej zabudowy zdecydowano się na realizację zabudowy mieszkaniowej w stylu modernizmu. Jednocześnie przez wiele lat był zwolennikiem odbudowy fontanny Neptuna na pl. Nowy Targ[3].
Po emigracji z Polski w latach 60. mieszkał i tworzył w Londynie[3], tam też studiował architekturę na Greenwich University w latach 1972–1973[1]. Realizował m.in. nowy budynek parlamentu w Londynie, operę w Paryżu, wieżowiec w Belfaście[4], rewitalizację osiedla Butown-Cardiff, centrum handlowo-usługowo-rozrywkowe Metro Centre Gateshead, centrum rekreacyjne w Jubail[1], które uczyniły go laureatem międzynarodowych konkursów[4], a także kompleks szpitalny przy Uniwersytecie w Belfaście, fabrykę, centrum szkolenia, szkołę i hotel w Samarrze w Iraku, przebudowę centrum i projekty centrum handlowego, szkoły i meczetu w Al-Chubar w Arabii Saudyjskiej. Był także profesorem nadzwyczajnym architektury i nauk środowiskowych na Yarmouk University w Irbidzie w Jordanii (1981–1983) oraz profesorem architektury i urbanistyki Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie w Londynie (od 1993 r.). Jako naukowiec prowadził badania nad wpływem konstrukcji dróg i obiektów budowlanych na środowisko, budownictwem mieszkaniowym nowej generacji oraz metodologią programowania i projektowania[1]. Był członkiem Royal Institute of British Architects[2], Architects Registration Board w Wielkiej Brytanii, Urban Design Group w Londynie i Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie w Londynie[1].
Był żonaty z artystką-plastyczką i scenografką Ewą Marią Banach, mieli dwoje dzieci: Ewę Jessicę i Marcina Józefa[1].
Odznaczenia edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i j k Zbigniew Judycki, Mazowszanie w świecie: projekt tematu badawczego, „Niepodległość i Pamięć”, 22/3 (51), 2015, s. 361–396 [dostęp 2019-10-07] (pol.).
- ↑ a b Prof. Włodzimierz Bronic-Czerechowski [online], dsm.pwr.edu.pl [dostęp 2019-10-07].
- ↑ a b c Włodzimierz Bronic-Czerechowski – Dolnośląskość.pl – Odkrywamy Dolny Śląsk [online], dolnoslaskosc.pl [dostęp 2019-10-07].
- ↑ a b Beata Maciejewska, Wrocławscy architekci odbudowali miasto z ruin. Potem usłyszeli, że poustawiali w nim peerelowskie koszmarki [online], wroclaw.wyborcza.pl, 7 października 2019 [dostęp 2019-10-07] (pol.).