Włodzimierz Zakrzewski
Włodzimierz Zakrzewski (ur. 16 czerwca 1916 w Petersburgu, zm. 24 stycznia 1992 w Warszawie) – polski malarz, grafik, plakacista. Jeden z inicjatorów i propagatorów socrealizmu w malarstwie i plakacie polskim.
Data i miejsce urodzenia |
16 czerwca 1916 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
24 stycznia 1992 |
Narodowość |
polska |
Dziedzina sztuki | |
Odznaczenia | |
Życiorys
edytujUrodził się 16 czerwca 1916[1] w Petersburgu jako syn Włodzimierza[2]. Po przeprowadzce z rodzicami na terytorium odrodzonej Polski, uczęszczał do szkoły w Bielsku Podlaskim. Od 1933 należał do KZMP, był sekretarzem Komitetu Miejskiego KZMP w Bielsku Podlaskim. W 1934 za aktywność w Komunistycznym Związku Młodzieży Zachodniej Białorusi został skazany na trzy lata więzienia[3]. Pierwsze lekcje rysunku pobierał podczas nauki w gimnazjum, po którym rozpoczął naukę w Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa w Warszawie, gdzie wykładowcą był m.in. Edward Butrymowicz (1879–1944).
Podczas II wojny światowej przebywał w Moskwie, gdzie dla agencji TASS wykonywał plakaty szablonowe. Zasłynął jako autor plakatów robionych na potrzeby Armii Czerwonej (m.in. Kocioł stalingradzki, Łuk kurski). Malował obrazy o tematyce militarnej. Pracował także jako instruktor w centralnym ośrodku indoktrynacji komunistycznej „Artek” nad Morzem Czarnym[3].
Po powrocie do kraju pełnił funkcję kierownika Pracowni Plakatu Frontowego Ludowego Wojska Polskiego (1944–1948). Otrzymał awans na majora[3][4]. W latach 1945–1948 był członkiem PPR, od 1948 roku należał do PZPR[5]. W latach 1950–1952 był profesorem warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W latach następnych całkowicie poświęcił się malarstwu, po 1956 uprawiał postimpresjonizm. Wiele podróżował m.in. do Włoch, Francji, Stanów Zjednoczonych – powstały wtedy pejzaże i weduty z wielu odwiedzanych miast. Był członkiem Grupy Realistów.
Główne dzieła: Olbrzym i zapluty karzeł reakcji (1945), Towarzysz Bierut wśród robotników (1950).
Zmarł 24 stycznia 1992[6].
Jego syn Włodzimierz Jan Zakrzewski (ur. 1946), jest artystą malarzem, rysownikiem.
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (22 lipca 1955)[2]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: w tym 22 lipca 1952[7])
- Srebrny Krzyż Zasługi (9 stycznia 1947)[4]
- Medal za Warszawę 1939–1945
- Medal za Odrę, Nysę, Bałtyk
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945[5]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (19 stycznia 1955)[8]
Nagrody
edytuj- Państwowa Nagroda Artystyczna III stopnia w dziale plastyki za plakat polityczny (1950)[9]
Przypisy
edytuj- ↑ Włodzimierz Zakrzewski. Pejzaże paryskie ZPAP, CBWA, Warszawa, luty 1958 [dostęp 2023-11-24].
- ↑ a b M.P. z 1955 r. nr 115, poz. 1488 „w 10 rocznicę Polski Ludowej za osiągnięcia w pracy artystyczno-graficznej”.
- ↑ a b c Mariusz Solecki, Olbrzym niedorastający karłom do pięt Biuletyn IPN. pamięć.pl nr 1 (46)/2016, s. 28–31 [dostęp 2023-11-24].
- ↑ a b M.P. z 1947 r. nr 59, poz. 418 - wskazany jako mjr Zakrzewski Włodzimierz.
- ↑ a b Kto jest kim w Polsce 1984. Wyd. 1. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1984, s. 1122. ISBN 83-223-2073-6.
- ↑ Spis zmarłych. Nazwiska z zakresu Zak-Zaleski » Lista zmarłych « www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 2023-11-24] (pol.).
- ↑ M.P. z 1952 r. nr 70, poz. 1076 „za zasługi w dziedzinie kultury i sztuki”.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.
- ↑ Przyznanie Państwowych Nagród Naukowych i Artystycznych. „Nowa Kultura”. Rok I, Nr 19, s. 1, 6 sierpnia 1950. Warszawa: Związek Literatów Polskich. [dostęp 2024-08-12].