Wikipedia

W.G. Sebald

niemiecki prozaik

Winfried Georg Sebald (ur. 18 maja 1944 w Wertach im Allgäu, zm. 14 grudnia 2001 w hr. Norfolk, Wielka Brytania) – niemiecki prozaik, poeta i eseista, a także wykładowca akademicki.

Winfried Georg Sebald
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1944
Wertach, Niemcy

Data i miejsce śmierci

14 grudnia 2001
Norfolk, Wielka Brytania

Narodowość

niemiecka

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła
  • Wyjechali
  • Austerlitz
  • Pierścienie Saturna
  • Czuję
Strona internetowa

Przez pewien czas posługiwał się w Anglii imieniem Max. Na początku lat 80., gdy zaczął pracować nad książkami literackimi, zaczął podpisywać się inicjałami, gdyż swe imiona uważał za nazistowskie[1]. Wiązało się to z osobą jego ojca, Georga, który był zawodowym żołnierzem. Mimo iż nie zapisał się do NSDAP, ani prawdopodobnie nigdy nie walczył na froncie, syn myślał i mówił o nim jako o naziście do końca życia[2].

Studiował we Fryburgu, gdzie należał do Grupy 64, której celem było dyskutowanie o napisanych przez członkach stowarzyszenia dziełach literackich, i napisał pracę magisterską poświęconą nowo odkrytemu wówczas komediopisarzowi ery wilhelmiańskiej, Carlowi Sternheimowi[3].

Uznawany za jednego z największych niemieckich pisarzy XX wieku. W 2007 roku wymieniony przez byłego sekretarza Akademii Szwedzkiej Horacego Engdahla jako pisarz, który zasłużył na literackiego Nobla. Przedwczesna śmierć odebrała mu szansę na nagrodę[4].

Od 1966 roku mieszkał w Wielkiej Brytanii. Początkowo pracował jako lektor języka niemieckiego w Manchesterze, a następnie zamieszkał w Norwich, gdzie pracował jako wykładowca akademicki na University of East Anglia.

Umarł na zawał serca, kierując autem, po czym samochód zderzył się z ciężarówką[5].

Ważniejsze utwory edytuj

Tłumaczenia na język polski edytuj

  • Winfried Georg Sebald, przeł. Małgorzata Łukasiewicz: Wyjechali: powieść. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2005, s. 308. ISBN 83-7414-070-4.
  • Winfried Georg Sebald, przeł. Małgorzata Łukasiewicz: Austerlitz: powieść. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2007, s. 364. ISBN 978-83-7414-341-7.
  • Winfried Georg Sebald, przeł. Małgorzata Łukasiewicz: Pierścienie Saturna. Angielska pielgrzymka: powieść. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2009, s. 343. ISBN 978-83-7414-631-9.
  • Winfried Georg Sebald, przeł. Małgorzata Łukasiewicz: Czuję. Zawrót głowy: powieść. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 1998, s. 193. ISBN 83-08-02815-2.
  • Winfried Georg Sebald, przeł. Małgorzata Łukasiewicz: Wojna powietrzna i literatura: wykłady. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2012, s. 176. ISBN 978-83-7747-644-4.
  • Winfried Georg Sebald, przeł. Małgorzata Łukasiewicz: Campo Santo. Warszawa: Wydawnictwo W.A.B., 2014, s. 317. ISBN 978-83-280-0834-2.
  • Winfried Georg Sebald, przeł. Małgorzata Łukasiewicz, posł. Arkadiusz Żychliński: Opis nieszczęścia. Eseje o literaturze. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum, 2019, s. 288. ISBN 978-83-66267-26-8.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Uwe Schütte: W.G. Sebald Leben und literarisches Werk. Walter de Gruyter, 2020, s. 17. ISBN 978-3-11-064811-9. (niem.).
  2. ↑ J. Kurkiewicz, Kto cierpi najbardziej, "Książki. Magazyn do Czytania" 2022, nr 2, s. 50–52.
  3. ↑ Tamże, s. 51.
  4. ↑ Tidningen Vi – Ständigt denna Horace.
  5. ↑ J. Kurkiewicz, dz. cyt., s. 49.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=W.G._Sebald&oldid=73150384”