Wikipedia

WNBA Coach of the Year Award

WNBA Coach of the Year Award – coroczna nagroda żeńskiej ligi koszykówki Women's National Basketball Association (WNBA) przyznawana od 1997 roku najlepszemu trenerowi lub trenerce ligi.

Laureat nagrody jest wybierany przez panel złożony z dziennikarzy oraz sprawozdawców sportowych z całych Stanów Zjednoczonych. Każdy z nich oddaje głos na pierwsze, drugie i trzecie miejsce. Pierwsze miejsce otrzymuje pięć punktów, drugie - trzy, trzecie - jeden. Trener lub trenerka z najwyższą sumą punktów otrzymuje nagrodę.

Sześcioro trenerów zdobyło nagrodę, a następnie mistrzostwo WNBA w tym samym sezonie: Van Chancellor (1997–1999), Bill Laimbeer (2003), John Whisenant (2005), Brian Agler (2010), Cheryl Reeve (2011), Sandy Brondello (2014).

Laureaci edytuj

Cyfra w nawiasie oznacza kolejny wybór tego samego trenera lub trenerki.

Rok Trener Zespół Bilans
1997 Van Chancellor Houston Comets 18–10
1998 Van Chancellor (2) Houston Comets 27–3
1999 Van Chancellor (3) Houston Comets 26–6
2000 Michael Cooper Los Angeles Sparks 28–4
2001 Dan Hughes Cleveland Rockers 22–10
2002 Marianne Stanley Washington Mystics 17–15
2003 Bill Laimbeer Detroit Shock 25–9
2004 Suzie McConnell-Serio Minnesota Lynx 18–16
2005 John Whisenant Sacramento Monarchs 25–9
2006 Mike Thibault Connecticut Sun 26–8
2007 Dan Hughes (2) San Antonio Silver Stars 20–14
2008 Mike Thibault (2) Connecticut Sun 21–13
2009 Marynell Meadors Atlanta Dream 18–16
2010 Brian Agler Seattle Storm 28–6
2011 Cheryl Reeve Minnesota Lynx 27–7
2012 Carol Ross Los Angeles Sparks 24–10
2013 Mike Thibault (3) Washington Mystics 17–17
2014 Sandy Brondello Phoenix Mercury 29–5
2015 Bill Laimbeer (2) New York Liberty 23–11
2016 Cheryl Reeve (2) Minnesota Lynx 28–6
2017 Curt Miller Connecticut Sun 21-13
2018[1] Nicki Collen Atlanta Dream 23-11
2019[2] James Wade Chicago Sky 20-14
2020[3] Cheryl Reeve (3) Minnesota Lynx 14–8
2021 Curt Miller Connecticut Sun 26-6
2022[4] Becky Hammon Las Vegas Aces 26-10
2023[5] Stephanie White Connecticut Sun 27-13

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Atlanta’s Nicki Collen Named 2018 WNBA Coach Of The Year. wnba.com. [dostęp 2018-10-03]. (ang.).
  2. ↑ Chicago’s James Wade Named 2019 WNBA Coach Of The Year. wnba.com. [dostęp 2019-09-12]. (ang.).
  3. ↑ Cheryl Reeve Named WNBA Coach Of The Year. wnba.com. [dostęp 2020-11-09]. (ang.).
  4. ↑ Las Vegas Aces’ Becky Hammon Named 2022 WNBA Coach Of The Year. wnba.com. [dostęp 2023-05-19]. (ang.).
  5. ↑ Connecticut Sun's Stephanie White Named 2023 WNBA Coach of the Year. wnba.com. [dostęp 2023-09-17]. (ang.).

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=WNBA_Coach_of_the_Year_Award&oldid=72634931”