Wikipedia

WWE Battleground

(Przekierowano z WWE Battleground 2014)

WWE Battleground – zakończony cykl corocznych gal profesjonalnego wrestlingu produkowanych przez federację WWE i nadawanych w systemie pay-per-view oraz na WWE Network. Cykl został wprowadzony w 2013 i zastąpił Over the Limit w październiku w kalendarzu gal pay-per-view WWE. Od 2014 gale były organizowane w lipcu. Po przywróceniu podziału WWE na brandy w 2016, przyszłoroczna i jednocześnie ostatnia edycja stały się własnością brandu SmackDown. W 2018 zniesiono podział gal pay-per-view dla konkretnych brandów, jednakże zrezygnowano z dalszej organizacji gal Battleground[1].

Battleground
Promocja

WWE

Brandy

SmackDown (2017)

Pierwsza gala

Battleground (2013)

Ostatnia gala

Battleground (2017)

Lista gal edytuj

Gala brandu SmackDown Gala brandu NXT
Gala Lokalizacja Arena Walka wieczoru
Battleground (2013)
6 października 2013 		Buffalo, Nowy Jork First Niagara Center Randy Orton vs. Daniel Bryan
Singles match o zwakowany WWE Championship
Battleground (2014)
20 lipca 2014 		Tampa, Floryda Tampa Bay Times Forum John Cena (c) vs. Randy Orton vs. Kane vs. Roman Reigns
Fatal 4-Way match o WWE World Heavyweight Championship
Battleground (2015)
19 lipca 2015 		Saint Louis, Missouri Scottrade Center Seth Rollins (c) vs. Brock Lesnar
Singles match o WWE World Heavyweight Championship
Battleground (2016)
24 lipca 2016 		Waszyngton Verizon Center Dean Ambrose (c) vs Seth Rollins vs Roman Reigns
Triple Threat match o WWE Championship
Battleground (2017)
23 lipca 2017 		Filadelfia, Pensylwania Wells Fargo Center Jinder Mahal (c) vs. Randy Orton
Punjabi Prison match o WWE Championship
NXT Battleground (2023)
28 maja 2023 		Lowell, Massachusetts Tsongas Center Carmelo Hayes (c) vs. Bron Breakker
Singles match o NXT Championship

Wyniki gal edytuj

2013 edytuj

Battleground (2013)
Motyw muzyczny

„The Mighty Fall” ~ Fall Out Boy i Big Sean[2]

Informacje
Promocja

WWE

Data

6 października 2013

Widownia

11 700[3]

Hala

First Niagara Center

Miejsce

Buffalo, Nowy Jork

Gale pay-per-view – chronologicznie
Night of Champions (2013) Battleground (2013) Hell in a Cell (2013)
Battleground – chronologicznie
— Battleground (2013) Battleground (2014)

Battleground (2013) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 6 października 2013 w First Niagara Center w Buffalo w stanie Nowy Jork. Emisja była przeprowadzana na żywo w systemie pay-per-view. Była to pierwsza gala w chronologii cyklu Battleground.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym jedna podczas pre-show. Walka wieczoru pomiędzy Randym Ortonem i Danielem Bryanem o zwakowany WWE Championship zakończyła się bez rezultatu. Oprócz tego Alberto Del Rio obronił World Heavyweight Championship pokonując Roba Van Dama w hardcore matchu, zaś CM Punk pokonał Rybacka w singlowej walce. Galę w systemie pay-per-view wykupiono 114 000 razy, co było przedostatnim wynikiem w historii federacji do czasu premiery WWE Network.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1P Dolph Ziggler pokonał Damiena Sandowa Singles match[4] 10:22
2 Alberto Del Rio (c) pokonał Roba Van Dama poprzez submission Hardcore match o World Heavyweight Championship[5] 17:08
3 The Real Americans (Antonio Cesaro i Jack Swagger) (z Zebem Colterem) pokonali Santino Marellę i The Great Khaliego (z Hornswogglem) Tag team match 07:11
4 Curtis Axel (c) (z Paulem Heymanem) pokonał R-Trutha Singles match o WWE Intercontinental Championship[6] 07:36
5 AJ Lee (c) (z Taminą Snuką) pokonała Brie Bellę (z Nikki Bellą) Singles match o WWE Divas Championship[7] 06:37
6 Cody Rhodes i Goldust (z Dustym Rhodesem) pokonali The Shield (Setha Rollinsa i Romana Reignsa) (z Deanem Ambrose’em) Tag team match[8]
Jeżeli Cody i Goldust wygrają, zostaną przywróceni do pracy w WWE.
Jeżeli grupa The Shield wygra, Dusty straci pracę jako trener NXT i rodzina Rhodes zostanie wyrzucona z WWE. 		13:54
7 Bray Wyatt (z Lukiem Harperem i Erickiem Rowanem) pokonał Kofiego Kingstona Singles match[9] 08:27
8 CM Punk pokonał Rybacka[10] Singles match 14:47
9 Randy Orton vs. Daniel Bryan zakończyło się bez rezultatu Singles match o zwakowany WWE Championship[11] 25:00
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
P – walka miała miejsce w pre-show

2014 edytuj

Battleground (2014)
Motyw muzyczny

„Jungle” ~ Jamie N Commons i X Ambassadors

Informacje
Promocja

WWE

Sponsor

Barcel
Mountain Dew Kickstart

Data

20 lipca 2014

Widownia

12 000

Hala

Tampa Bay Times Forum

Miejsce

Tampa, Floryda

Gale WWE Network – chronologicznie
Money in the Bank (2014) Battleground (2014) SummerSlam (2014)
Battleground – chronologicznie
Battleground (2013) Battleground (2014) Battleground (2015)

Battleground (2014) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 20 lipca 2014 w Tampa Bay Times Forum w Tampie na Florydzie. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem WWE Network oraz w systemie pay-per-view. Była to druga gala w chronologii cyklu Battleground, a także ostatnia gala pay-per-view z wykorzystaniem loga federacji używanego od maja 2002.

Podczas gali odbyło się dziewięć walk, w tym dwie podczas pre-show. W walce wieczoru John Cena obronił WWE World Heavyweight Championship pokonując Kane’a, Randy’ego Ortona i Romana Reignsa w Fatal 4-Way matchu. The Miz wygrał Battle Royal o zwakowany WWE Intercontinental Championship, zaś The Usos (Jimmy i Jey Uso) pokonali The Wyatt Family (Luke’a Harpera i Ericka Rowana) o WWE Tag Team Championship w 2-out-of-3 falls matchu z wynikiem 2–1.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1P Adam Rose (z Laylą i Summer Rae) pokonał Fandango Singles match[12] 02:08
2P Cameron pokonała Naomi Singles match[13] 03:19
3 The Usos (Jimmy i Jey Uso) (c) pokonali The Wyatt Family (Luke’a Harpera i Ericka Rowana) z wynikiem 2–1 2-out-of-3 falls match o WWE Tag Team Championship[14] 18:50
4 AJ Lee (c) pokonała Paige Singles match o WWE Divas Championship[15] 07:10
5 Rusev (z Laną) pokonał Jacka Swaggera (z Zebem Colterem) poprzez wyliczenie pozaringowe Singles match[16] 09:47
6 Seth Rollins pokonał Deana Ambrose'a w wyniku poddania walki Singles match[17] N/A
7 Chris Jericho pokonał Braya Wyatta Singles match[18] 15:01
8 The Miz wygrał eliminując jako ostatniego Dolpha Zigglera Battle Royal o zwakowany WWE Intercontinental Championship[19] 14:18
9 John Cena (c) pokonał Kane’a, Randy’ego Ortona i Romana Reignsa Fatal 4-Way match o WWE World Heavyweight Championship[20] 18:15
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
P – walka miała miejsce w pre-show

2015 edytuj

Battleground (2015)
Motyw muzyczny

„Heavy” ~ The Glorious Sons

Informacje
Promocja

WWE

Sponsor

Mountain Dew Kickstart

Data

19 lipca 2015

Widownia

11 000[21]

Hala

Scottrade Center

Miejsce

Saint Louis, Missouri

Gale WWE Network – chronologicznie
The Beast in the East Battleground (2015) NXT TakeOver: Brooklyn
Battleground – chronologicznie
Battleground (2014) Battleground (2015) Battleground (2016)

Battleground (2015) – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE. Odbyła się 19 lipca 2015 w Scottrade Center w Saint Louis w stanie Missouri. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem WWE Network oraz w systemie pay-per-view. Była to trzecia gala w chronologii cyklu Battleground.

Podczas gali odbyło się siedem walk, w tym jedna podczas pre-show. W walce wieczoru Brock Lesnar pokonał Setha Rollinsa przez dyskwalifikację w pojedynku o WWE World Heavyweight Championship, kiedy to The Undertaker powrócił do federacji po kilkumiesięcznej przerwie i zaatakował Lesnara. Oprócz tego John Cena pokonał Kevina Owensa i obronił WWE United States Championship poprzez submission.

Nr Wyniki Stypulacje Czas
1P King Barrett pokonał R-Trutha Singles match o koronę i tytuł King of the Ring Barretta[22] 9:15
2 Randy Orton pokonał Sheamusa Singles match[23] 16:54
3 The Prime Time Players (Darren Young i Titus O’Neil) (c) pokonali The New Day (Big E i Kofiego Kingstona) (z Xavierem Woodsem) Tag team match o WWE Tag Team Championship[24] 8:50
4 Bray Wyatt pokonał Romana Reignsa Singles match[25] 22:42
5 Charlotte (z Paige i Becky Lynch) pokonała Brie Bellę (z Nikki Bellą i Alicią Fox) i Sashę Banks (z Naomi i Taminą) poprzez submission Triple threat match[26] 11:30
6 John Cena (c) pokonał Kevina Owensa poprzez submission Singles match o WWE United States Championship[27] 22:11
7 Brock Lesnar (z Paulem Heymanem) pokonał Setha Rollinsa (c) przez dyskwalifikację Singles match o WWE World Heavyweight Championship[28][29] 9:00
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką
P – walka miała miejsce w pre-show

2016 edytuj

Osobny artykuł: Battleground (2016).

2017 edytuj

Osobny artykuł: Battleground (2017).

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Jason Powell: Major WWE pay-per-view shakeup, all co-branded events, two events dropped. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-02-17].
  2. ↑ Save Rock and Roll – Fall Out Boy. iTunes/WWE. [dostęp 2013-09-30].
  3. ↑ Recent WWE attendance figures (October 4 to 7). Wrestleview.com. [dostęp 2013-10-10].
  4. ↑ WWE Battleground 2013.
  5. ↑ World Heavyweight Champion Alberto Del Rio def. Rob Van Dam (Battleground Hardcore Rules Match).
  6. ↑ Intercontinental Champion Curtis Axel def. R-Truth.
  7. ↑ WWE Battleground 2013.
  8. ↑ WWE Battleground 2013.
  9. ↑ WWE Battleground 2013.
  10. ↑ CM Punk def. Ryback.
  11. ↑ WWE Battleground 2013.
  12. ↑ Mike Murphy: Fandango vs. Adam Rose. WWE. [dostęp 2014-07-20].
  13. ↑ John Clapp: Cameron vs. Naomi (Kickoff Match). WWE. [dostęp 2014-07-15].
  14. ↑ Ryan Pappolla: WWE Tag Team Champions The Usos vs. The Wyatt Family (2-out-of-3 Falls Match). WWE. [dostęp 2014-07-12].
  15. ↑ John Clapp: Divas Champion AJ Lee vs. Paige. WWE. [dostęp 2014-07-12].
  16. ↑ John Clapp: Jack Swagger vs. Rusev. WWE. [dostęp 2014-07-14].
  17. ↑ James Wortman: Seth Rollins def. Dean Ambrose by forfeit. WWE. [dostęp 2016-08-26].
  18. ↑ John Clapp: Chris Jericho vs. Bray Wyatt. WWE. [dostęp 2014-07-09].
  19. ↑ John Clapp: Intercontinental Championship Battleground Battle Royal. WWE. [dostęp 2014-07-01].
  20. ↑ Alex Giannini: WWE World Heavyweight Championship Fatal 4-Way Match. WWE. [dostęp 2014-07-01].
  21. ↑ Jason Namako: WWE attendance (7/17-7/20, Battleground, TV Tapings). [w:] Wrestleview [on-line]. July 23, 2015. [dostęp 2016-12-03].
  22. ↑ James Summerville: R-Truth vs. King Barrett. WWE. [dostęp 2015-07-13].
  23. ↑ Kevin Powers: Randy Orton vs. Sheamus. WWE. [dostęp 2015-07-13].
  24. ↑ Bobby Melok: WWE Tag Team Champions The Prime Time Players vs. The New Day. WWE. [dostęp 2015-06-22].
  25. ↑ John Clapp: Roman Reigns vs. Bray Wyatt. WWE. [dostęp 2015-06-14].
  26. ↑ Charlotte def. Brie Bella and Sasha Banks. WWE. [dostęp 2015-07-19].
  27. ↑ United States Champion John Cena vs. Kevin Owens. WWE. [dostęp 2015-06-22].
  28. ↑ James Caldwell: CALDWELL'S WWE RAW RESULTS 7/20: Complete "virtual-time" coverage of live Raw – Battleground fall-out, Taker-Lesnar pullapart, big six-man tag main event, Divas, more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. [dostęp 2015-07-21]. Cytat: Seth asked Lilian to make the announcement that should have been made after his title match last night. Lilian announced Lesnar as the winner by disqualification, but Seth cut her off to add more information. And however WWE World champion, Seth Rollins.
  29. ↑ WWE Battleground 2015. [dostęp 2016-08-19].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=WWE_Battleground&oldid=71410030#2014”