Wikipedia

WWE Greatest Royal Rumble

Greatest Royal Rumble[3] – gala wrestlingu wyprodukowana przez federację WWE dla zawodników z brandów Raw i SmackDown. Odbyła się 27 kwietnia 2018 w King Abdullah International Stadium w Dżuddzie w Arabii Saudyjskiej[3][4]. Emisja była przeprowadzana na żywo za pośrednictwem WWE Network[5][6] oraz w systemie pay-per-view[7].

Greatest Royal Rumble
Ilustracja
Motyw muzyczny

„When Legends Rise” ~ Godsmack[1]

Informacje
Promocja

WWE

Brandy

Raw
SmackDown

Sponsor

Saudi General Sports Authority

Data

27 kwietnia 2018

Widownia

60 000[2]

Hala

King Abdullah International Stadium

Miejsce

Dżudda, Arabia Saudyjska

Gale WWE Network – chronologicznie
WrestleMania 34 Greatest Royal Rumble Backlash (2018)
Royal Rumble – chronologicznie
Royal Rumble (2018) Greatest Royal Rumble Royal Rumble (2019)

Podczas gali odbył się pierwszy w historii 50-osobowy Royal Rumble match, który wygrał Braun Strowman, a także pojedynki o wszystkie tytuły mężczyzn głównego rosteru[8]. Brock Lesnar obronił WWE Universal Championship w steel cage matchu pokonując Romana Reignsa. Ponadto The Undertaker pokonał Ruseva w casket matchu, zaś walka AJ Stylesa z Shinsuke Nakamurą o WWE Championship zakończyła się podwójnym wyliczeniem poza ringowym.

Produkcja edytuj

Przygotowania edytuj

Zobacz też: Wrestling.

Greatest Royal Rumble oferowało walki profesjonalnego wrestlingu z udziałem wrestlerów należących do brandów Raw i SmackDown. Oskryptowane rywalizacje (storyline’y) kreowane były podczas cotygodniowych gal Raw, SmackDown Live oraz ekskluzywnej dla dywizji cruiserweight 205 Live. Wrestlerzy są przedstawieni jako heele (negatywni, źli zawodnicy i najczęściej wrogowie publiki) i face’owie (pozytywni, dobrzy i najczęściej ulubieńcy publiki), którzy rywalizują pomiędzy sobą w seriach walk mających budować napięcie. Kulminacją rywalizacji jest walka wrestlerska lub ich seria[9][10].

5 marca 2018 WWE i Saudi General Sports Authority ogłosiło, że 27 kwietnia odbędzie się gala Greatest Royal Rumble zorganizowana w Dżuddzie w Arabii Saudyjskiej[11][12]. Zorganizowanie gali jest częścią rozpoczęcia 10-letniej strategicznej i marketingowej współpracy z Saudi General Sports Authority, co ma pomóc w rozwinięciu programu krajowego „Saudi Vision 2030” – poprawienia wizerunku i ekonomii kraju[3][13].

19 marca WWE ogłosiło, że prócz 50-osobowego Royal Rumble matchu, podczas gali odbędzie się siedem walk mistrzowskich o WWE Championship, WWE Universal Championship, WWE Intercontinental Championship, WWE United States Championship, WWE Raw Tag Team Championship, WWE SmackDown Tag Team Championship i WWE Cruiserweight Championship[8].

22 marca potwierdzono, że gala będzie emitowana za pośrednictwem WWE Network[6], a także w systemie pay-per-view w Stanach Zjednoczonych[14] i międzynarodowo[7].

W kwietniu federacja prowadziła nabory nowych potencjalnych wrestlerów z Arabii Saudyjskiej. WWE zaoferowało ośmiu adeptom dalsze treningi w federacji[15].

Rywalizacje edytuj

9 kwietnia ogłoszono, że Brock Lesnar, który podpisał kolejny kontrakt z WWE, będzie bronił Universal Championship w steel cage matchu z Romanem Reignsem, co zwiastowało ich rewanż z WrestleManii 34[16][17]. Tego samego dnia podczas odcinka tygodniówki Raw, Reigns okazał złość, gdyż nikt nie powiedział mu o jego przyszłych walkach i oponentach, wyodrębniając jego rewanż z Lesnarem. Po chwili na arenę wkroczył Samoa Joe, który wyzwał do go walki na majowej gali Backlash, po czym obiecał, że po przegranej z Lesnarem, zostanie pokonany również przez niego[18].

26 marca WWE potwierdziło organizację ladder matchu o Intercontinental Championship pomiędzy Sethem Rollinsem, Finnem Bálorem, Samoa Joe i ówczesnym mistrzem The Mizem[19]. Na WrestleManii 34, The Miz utracił mistrzostwo na rzecz Rollinsa[20]. Podczas trwającego draftu „Superstar Shake-up”, Miz i Joe zostali przeniesieni do brandu SmackDown, zaś Rollins i Bálor pozostali zawodnikami brandu Raw[21][22].

26 marca ogłoszono, że Cesaro i Sheamus będą bronić swoich Raw Tag Team Championship w walce z The Hardy Boyz (Jeffem i Mattem Hardym)[19]. Na WrestleManii 34, Cesaro i Sheamus utracili tytuły na rzecz Brauna Strowmana i 10-letniego Nicholasa[20]. Dzień później podczas odcinka Raw, Strowman i Nicholas zrzekli się mistrzostw, gdyż Nicholas (wedle scenariusza) nie mógł regularnie występować dla federacji. Generalny menadżer brandu Raw Kurt Angle ogłosił organizację turnieju „Tag Team Eliminator” o zwakowane tytuły[18]. Jako pierwszych finalistów wyznaczył Cesaro i Sheamusa[18]. Matt Hardy i Bray Wyatt pokonali Titus Worldwide (Apollo Crewsa i Titusa O’Neila) oraz The Revival (Dasha Wildera i Scotta Dawsona), dzięki czemu dotarli do finału[21]. Wskutek trwającego draftu „Superstar Shake-up”, 17 kwietnia Cesaro i Sheamus zostali przeniesieni do brandu SmackDown[22].

Na WrestleManii 34, The Bludgeon Brothers (Harper i Rowan) pokonali The Usos (Jey'a i Jimmy’ego Uso) oraz The New Day (Big E i Kofiego Kingstona) w triple threat tag team matchu, zdobywając SmackDown Tag Team Championship[20]. Dwa dni później podczas odcinka SmackDown Live, The Usos pokonali The New Day i stali się pretendentami do tytułów The Bludgeon Brothers na gali Greatest Royal Rumble[23].

26 marca do karty walk dodano pojedynek Johna Ceny z Triple H’em[19].

11 kwietnia, na trzy dni po pokonaniu Johna Ceny na WrestleManii 34[20], The Undertaker został wyznaczony do walki z Rusevem w casket matchu[24], lecz dzień później Rusev został zastąpiony przez Chrisa Jericho[25]. Wedle scenariusza zostało wyjaśnione tym, że żona Ruseva, Lana, poprosiła władze WWE o usunięcie męża z niebezpiecznego rodzaju walki[26]. 16 kwietnia Rusev został przywrócony jako oponent The Undertakera, zaś Jericho został dopisany do listy uczestników 50-osobowego Royal Rumble matchu[27].

Na WrestleManii 34, Jinder Mahal pokonał Randy’ego Ortona, Bobby’ego Roode’a i Ruseva w fatal 4-way matchu, zdobywając United States Championship[20]. 16 kwietnia podczas odcinka Raw, Mahal został przeniesiony do brandu Raw i tej samej nocy utracił swój tytuł na rzecz Jeffa Hardy’ego. Po walce ogłosił, że swoją klauzulę rewanżową wykorzysta podczas gali Greatest Royal Rumble[21]. Dzień później Hardy został przeniesiony do brandu SmackDown[22].

Również na WrestleManii 34, AJ Styles skutecznie obronił WWE Championship w walce z Shinsuke Nakamurą. Po walce Nakamura podarował pas przeciwnikowi, lecz po chwili wykonał mu cios w krocze, a także Kinshasę, wskutek czego stał się antagonistą[20]. 17 kwietnia podczas odcinka tygodniówki SmackDown Live, Nakamura ponowił atak na Stylesie, po czym ogłoszono, że ich rewanż odbędzie się podczas gali Greatest Royal Rumble[22].

Podczas pre-show WrestleManii 34, Cedric Alexander pokonał Mustafę Aliego i wygrał turniej o zwakowany WWE Cruiserweight Championship[28]. Dwa dni później podczas odcinka tygodniówki 205 Live, Buddy Murphy zaatakował nowego mistrza podczas jego celebracji w ringu[29]. Murphy miał zmierzyć się z Alexandrem o tytuł podczas gali Greatest Royal Rumble, lecz podczas obowiązkowego ważenia zawodników okazało się, że przekroczył limit wagi o 2 funty; do czasu zmniejszenia wagi został zawieszony w występach. Generalny menadżer 205 Live Drake Maverick ogłosił organizację gauntlet matchu, którego zwycięzca stanie się nowym przeciwnikiem Alexandra[30]. Walkę zorganizowano 24 kwietnia podczas epizodu 205 Live, a wygrał ją Kalisto[31].

Wyniki walk edytuj

Nr Wyniki Stypulacje Czas[32]
1 John Cena pokonał Triple H’a Singles match[33] 15:45
2 Cedric Alexander (c) pokonał Kalisto Singles match o WWE Cruiserweight Championship[34] 10:15
3 Bray Wyatt i Matt Hardy pokonali Cesaro i Sheamusa Tag Team match o zwakowany WWE Raw Tag Team Championship[35] 8:50
4 Jeff Hardy (c) pokonał Jindera Mahala (z Sunilem Singhem) Singles match o WWE United States Championship[36] 6:10
5 The Bludgeon Brothers (Harper i Rowan) (c) pokonali The Usos (Jeya i Jimmy’ego Uso) Tag Team match o WWE SmackDown Tag Team Championship[37] 5:05
6 Seth Rollins (c) pokonał Finna Bálora, Samoa Joe i The Miza Ladder match o WWE Intercontinental Championship[38] 14:33
7 AJ Styles (c) vs. Shinsuke Nakamura zakończyło się podwójnym wyliczeniem pozaringowym Singles match o WWE Championship[39] 14:25
8 The Undertaker pokonał Ruseva (z Aidenem Englishem) Casket match[40] 9:40
9 Brock Lesnar (c) (z Paulem Heymanem) pokonał Romana Reignsa uciekając z klatki Steel Cage match o WWE Universal Championship[41] 9:15
10 Braun Strowman wygrał eliminując jako ostatniego Big Cassa 50-osobowy Royal Rumble match o WWE Greatest Royal Rumble Trophy i Championship[42] 1:17:20
(c) – mistrz/mistrzyni przed walką

Tag Team Eliminator edytuj

  Ćwierćfinały
Raw (9 kwietnia) 		    Półfinały
Raw (16 kwietnia) 		    Finał
Greatest Royal Rumble (27 kwietnia)
                           
   The Revival
(Dash Wilder i Scott Dawson) 		Pin[18]  
   Karl Anderson i Luke Gallows 3:35          Cesaro i Sheamus 8:50
           The Revival        Bray Wyatt i Matt Hardy Pin[32]
           Bray Wyatt i Matt Hardy Pin  
   Bray Wyatt i Matt Hardy Pin[18]    
   Titus Worldwide
(Apollo Crews i Titus O’Neil) 		5:07  

Wejścia i eliminacje w Greatest Royal Rumble matchu edytuj

    – członek brandu Raw
    – członek brandu SmackDown
    – członek brandu NXT
    – wolny agent
    – zwycięzca
Nr wejściowy Wrestler Brand Nr eliminacji Wyeliminowany przez Czas[43] Eliminacje
1 Daniel Bryan SmackDown 48 Big Cassa 1:16:05 3
2 Dolph Ziggler Raw 12 Kurta Angle’a 0:21:44 2
3 Sin Cara SmackDown 1 Dolpha Zigglera 0:01:18 0
4 Curtis Axel Raw 2 Marka Henry’ego 0:02:00 0
5 Mark Henry Wolny agent 5 Daniela Bryana i Dolpha Zigglera 0:03:27 3
6 Mike Kanellis Raw 3 Marka Henry’ego 0:00:03 0
7 Hiroki Sumi(inne języki) Wolny agent 4 Marka Henry’ego 0:00:46 0
8 Viktor Raw 6 Daniela Bryana 0:00:51 0
9 Kofi Kingston SmackDown 14 Eliasa 0:16:34 1
10 Tony Nese Raw 9 Kofiego Kingstona i Xaviera Woodsa 0:07:13 1
11 Dash Wilder Raw 7 Daniela Bryana i Hornswoggle’a 0:01:26 0
12 Hornswoggle Wolny agent 8 Tony’ego Nese’a 0:01:00 1
13 Primo Colón SmackDown 11 Kurta Angle’a 0:05:10 0
14 Xavier Woods SmackDown 15 Eliasa 0:09:56 1
15 Bo Dallas Raw 10 Kurta Angle’a 0:01:34 0
16 Kurt Angle Raw 16 Eliasa 0:07:59 3
17 Scott Dawson Raw 19 Bobby’ego Roode’a 0:11:44 0
18 Goldust Raw 18 Bobby’ego Roode’a 0:10:04 0
19 Konnor Raw 13 Eliasa 0:02:25 0
20 Elias Raw 41 Bobby’ego Lashleya 0:34:04 5
21 Luke Gallows SmackDown 20 Rey'a Mysterio 0:09:16 0
22 Rhyno Raw 25 Rodericka Stronga 0:16:22 0
23 Drew Gulak Raw 17 Tuckera Knighta 0:01:47 0
24 Tucker Knight NXT 23 Big E 0:10:08 1
25 Bobby Roode Raw 29 Barona Corbina 0:17:44 2
26 Fandango Raw 21 Mojo Rawley'a 0:03:42 0
27 Chad Gable Raw 24 Apollo Crewsa 0:08:17 0
28 Rey Mysterio Wolny agent 37 Barona Corbina 0:20:25 1
29 Mojo Rawley Raw 27 Randy’ego Ortona 0:08:52 2
30 Tyler Breeze Raw 22 Mojo Rawley'a 0:00:16 0
31 Big E SmackDown 33 Brauna Strowmana 0:13:59 1
32 Karl Anderson SmackDown 26 Randy’ego Ortona 0:04:25 0
33 Apollo Crews Raw 28 Randy’ego Ortona 0:03:26 1
34 Roderick Strong NXT 30 Barona Corbina 0:06:00 1
35 Randy Orton SmackDown 39 Eliasa 0:10:58 4
36 Heath Slater Raw 34 Brauna Strowmana 0:07:38 0
37 Babatunde NXT 31 Brauna Strowmana 0:05:53 0
38 Baron Corbin Raw 38 Randy’ego Ortona 0:07:08 3
39 Titus O’Neil Raw 35 Brauna Strowmana 0:04:42 0
40 Dan Matha NXT 32 Brauna Strowmana 0:02:01 0
41 Braun Strowman Raw — Zwycięzca 0:22:14 13
42 Tye Dillinger SmackDown 36 Brauna Strowmana 0:00:29 0
43 Curt Hawkins Raw 40 Brauna Strowmana 0:00:20 0
44 Bobby Lashley Raw 45 Brauna Strowmana 0:14:38 2
45 The Great Khali Wolny agent 42 Brauna Strowmana i Bobby’ego Lashleya 0:00:31 0
46 Kevin Owens Raw 47 Brauna Strowmana 0:10:43 0
47 Shane McMahon SmackDown 44 Brauna Strowmana 0:08:07 0
48 Shelton Benjamin SmackDown 43 Chrisa Jericho 0:04:23 0
49 Big Cass SmackDown 49 Brauna Strowmana 0:07:23 1
50 Chris Jericho SmackDown 46 Brauna Strowmana 0:03:18 1

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Let's rumble like never before. "When Legends Rise" by @godsmack is an #OfficialThemeSong for the Greatest Royal Rumble event. #WWEGRR. WWE on Twitter, 27 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-28].
  2. ↑ First-ever WWE Greatest Royal Rumble wows 60,000 in Jeddah. Arab News, 27 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-28].
  3. ↑ a b c WWE.com staff: Saudi Arabia to host the Greatest Royal Rumble. [w:] WWE [on-line]. 5 marca 2018. [dostęp 2018-03-07].
  4. ↑ Saudi Arabia to host the Greatest Royal Rumble. 14 marca 2018. s. Saudigazette. [dostęp 2018-03-16].
  5. ↑ WWE.com staff: Greatest Royal Rumble to stream on WWE Network Friday, April 27, at 12 p.m. ET/9 a.m. PT. [w:] WWE [on-line]. 4 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-04].
  6. ↑ a b Mike Johnson: WWE NETWORK TO BROADCAST GREATEST ROYAL RUMBLE. [w:] PWInsider [on-line]. 12 marca 2018. [dostęp 2018-03-22].
  7. ↑ a b WWE Greatest Royal Rumble to be shown live on Sky Sports Box Office. [w:] Sky Sports [on-line]. 22 marca 2018. [dostęp 2018-03-22].
  8. ↑ a b Seven title bouts, 50-Man Greatest Royal Rumble Match announced for Greatest Royal Rumble. WWE. [dostęp 2018-03-19].
  9. ↑ Ed Grabianowski: How Pro Wrestling Works. [w:] HowStuffWorks, Inc. [on-line]. Discovery Communications. [dostęp 2012-03-05].
  10. ↑ Live & Televised Entertainment. WWE. [dostęp 2012-03-21].
  11. ↑ Adam Silverstein: WWE news, rumors: 'Greatest Royal Rumble,' NXT injury, Jericho-NJPW done?. [w:] CBS Sports [on-line]. 5 marca 2018. [dostęp 2018-03-07].
  12. ↑ Jefferson Lake: WWE: Saudi Arabia to host 50-man Royal Rumble. [w:] Sky Sports [on-line]. 5 marca 2018. [dostęp 2018-03-07].
  13. ↑ National Transformation Program 2020.
  14. ↑ Pay Per View on Verizon Fios. Verizon Fios. [dostęp 2018-04-21].
  15. ↑ Eight athletes selected to receive additional training in Saudi Arabia. „WWE”. [dostęp 2018-04-27]. (ang.). 
  16. ↑ Brock Lesnar re-signs with WWE, will defend his Universal Title against Reigns in a rematch later this month. Pro Wrestling Torch, 9 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-10].
  17. ↑ Jason Powell: WWE re-signs Brock Lesnar, WrestleMania 34 rematch withe Roman Reigns announced. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-04-09].
  18. ↑ a b c d e Jason Powell: WWE Raw Live TV Review: The Night After WrestleMania 34 edition. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-04-09].
  19. ↑ a b c John Cena takes on Triple H at the Greatest Royal Rumble; tickets available this Saturday, March 31. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-03-26].
  20. ↑ a b c d e f Jason Powell: Powell’s WrestleMania 34 live review: AJ Styles vs. Shinsuke Nakamura for the WWE Championship, Brock Lesnar vs. Roman Reigns for the WWE Universal Championship, Charlotte Flair vs. Asuka for the Smackdown Women’s Championship, Ronda Rousey and Kurt Angle vs. Triple H and Stephanie McMahon. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-04-08].
  21. ↑ a b c Jason Powell: WWE Raw Live TV Review: The Superstar Shakeup Night One, Sasha Banks vs. Bayley, Matt Hardy and Bray Wyatt vs. The Revival for a shot at the vacant Raw Tag Titles. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-04-16].
  22. ↑ a b c d Jason Powell: 4/17 Powell’s WWE Smackdown Live TV Review: The WWE Superstar Shakeup Night Two. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-04-17].
  23. ↑ Jason Powell: 4/10 Powell’s WWE Smackdown Live TV Review: AJ Styles vs. Daniel Bryan, Paige named new general manager, New Day vs. The Usos for a Smackdown Tag Title shot at the Greatest Royal Rumble. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-04-10].
  24. ↑ Jason Powell: Undertaker returning for a casket match at the Greatest Royal Rumble. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-04-11].
  25. ↑ Jason Powell: WWE changes Undertaker match at Greatest Royal Rumble. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-04-12].
  26. ↑ WWE's Lana & Rusev Rusev's Gonna Retire Undertaker ... CRUSH His Old Ass!. [w:] TMZ Sports [on-line]. 12 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-13].
  27. ↑ Adam Martin: Undertaker vs. Rusev back on for Greatest Royal Rumble, Miz talks about becoming a father. [w:] WrestleView [on-line]. [dostęp 2018-04-16].
  28. ↑ Jason Powell: Powell’s WrestleMania 34 Kickoff Show live review: WrestleMania Women’s Battle Royal, Cedric Alexander vs. Mustfa Ali for the WWE Cruiserweight Championship, Andre the Giant Memorial Battle Royal. [w:] Pro Wrestling Dot Net [on-line]. [dostęp 2018-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 kwietnia 2018)].
  29. ↑ Zack Heydorn: 4/10 WWE 205 Live Report: Cedric Alexander debuts as the new WWE Cruiserweight Champion, Gulak vs. Andrews, The Brian Kendrick returns, and more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 10 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (12 kwietnia 2018)].
  30. ↑ Zack Heydorn: 4/17 WWE 205 Live Report: Maverick addresses Buddy Murphy, Dorado & Metalik vs. Tozawa & Itami, and more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 17 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-19].
  31. ↑ Zack Heydorn: 4/24 WWE 205 Live Report: A number one contender gauntlet match featuring Mustafa Ali, Drew Gulak, and more. [w:] Pro Wrestling Torch [on-line]. 24 kwietnia 2018. [dostęp 2018-04-24].
  32. ↑ a b Jason Powell, Powell’s WWE Greatest Royal Rumble live review: 50-man Royal Rumble match, Brock Lesnar vs. Roman Reigns in a cage match for the WWE Universal Championship, AJ Styles vs. Shinsuke Nakamura for the WWE Championship, John Cena vs. Triple H, Undertaker vs. Rusev in a casket match [online], Pro Wrestling Dot Net [dostęp 2018-04-27].
  33. ↑ Anthony Benigno: John Cena def. Triple H. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-04-27].
  34. ↑ Kevin Powers: WWE Cruiserweight Champion Cedric Alexander def. Kalisto. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-04-27].
  35. ↑ James Wortman: “Woken” Matt Hardy & Bray Wyatt def. Cesaro & Sheamus (new Raw Tag Team Champions). [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-04-27].
  36. ↑ Bobby Melok: United States Champion Jeff Hardy def. Jinder Mahal. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-04-27].
  37. ↑ James Wortman: SmackDown Tag Team Champions The Bludgeon Brothers def. The Usos. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-04-27].
  38. ↑ Anthony Benigno: Intercontinental Champion Seth Rollins def. The Miz, Finn Bálor and Samoa Joe (Ladder Match). [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-04-27].
  39. ↑ Bobby Melok: WWE Champion AJ Styles vs. Shinsuke Nakamura ended in a Double Count-out. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-04-27].
  40. ↑ John Clapp: The Undertaker def. Rusev in a Casket Match. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-04-27].
  41. ↑ Bobby Melok: Brock Lesnar def. Roman Reigns in a Steel Cage Match to retain the Universal Championship. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-04-27].
  42. ↑ Anthony Benigno: Braun Strowman won the first-ever 50-Man Greatest Royal Rumble Match to become the Greatest Royal Rumble Champion. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-04-27].
  43. ↑ 50-Man Greatest Royal Rumble Match statistics: Entrant order, eliminations, times and more. [w:] WWE [on-line]. [dostęp 2018-04-27].

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=WWE_Greatest_Royal_Rumble&oldid=72847193”