Wał Trzebnicki
Wał Trzebnicki (318.4) – wąski pas wzniesień (wał) morenowych ukształtowany w okresie zlodowacenia środkowopolskiego. Rozciąga się na około 250km od Ostrowa Wielkopolskiego na wschodzie po Łęknicę na zachodzie. Ogranicza od północy Nizinę Śląską[1].
![]() | |
Megaregion | |
---|---|
Prowincja | |
Podprowincja | |
Makroregion |
Wał Trzebnicki |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Najwyższymi elementami Wału Trzebnickiego są Wzgórza Ostrzeszowskie, położone w ich wschodniej części (Kobyla Góra, 284 m n.p.m.), nieco niższe są Wzgórza Trzebnickie (Farna Góra, 257 m n.p.m.)[1].
Główne rzeki mezoregionu to Bóbr i Odra, biorą one swój początek w Sudetach. Sieć rzeczna jest uboga i znaczne obszary są pozbawione stałych cieków. Brak również większych naturalnych zbiorników wodnych. Największym sztucznym zbiornikiem jest gromadzący osady poflotacyjne osadnik Żelazny Most zlokalizowany na Wzgórzach Dalkowskich. Na terenie mezoregionu powszechne są stawy hodowlane[1].
Największe miasta regionu to: Żary (38 tys.mieszkańców), Żagań (26 tys.), Polkowice (ponad 22 tys.), Trzebnica(13 tys.) i Ostrzeszów (prawie 15 tys.)[1].
Przypisy Edytuj
- ↑ a b c d Andrzej Richling i inni, Regionalna geografia fizyczna Polski : praca zbiorowa, Poznań: Bogucki Wydawnictwo Naukowe, 2021, s. 253-255, ISBN 978-83-7986-381-5, OCLC 1288191487 [dostęp 2023-03-30] .