Wacław Jabłoński (1810–1894)
Wacław Jabłoński z Jabłony herbu Jasieńczyk (ur. 1810 w Bonczarce, zm. 19 października 1894 w Rzeszowie) – polski oficer, rolnik, urzędnik.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość |
polska |
Życiorys edytuj
Brał udział w powstaniu listopadowym 1831. Służył w ułanach. Później w Legii Nadwiślańskiej dosłużył stopnia porucznika. Po upadku powstania gospodarował na roli we wsi Bonczarka. Po wydarzeniach 1846 utracił majątek. Następnie prowadził gospodarstwo w Hermanowej. Przeniósł się do Rzeszowa, gdzie był członkiem Rady Powiatowej, kuratorem fundacji stypendialnej Jana Towarnickiego.
Zmarł 19 października 1894 w Rzeszowie. Został pochowany na Starym Cmentarzu w Rzeszowie (kwatera VII) 22 października 1894[1].
Jego żoną była Karolina hr. z Dębickich (zm. 1912), właścicielka dóbr[2]. Miał synów Mieczysława (radca sądu krajowego, naczelnik w Tyczynie), Adama (urzędnik Wydziału Krajowego)
Przypisy edytuj
- ↑ Kronika. „Kuryer Rzeszowski”. Nr 5, s. 2, 28 października 1894.
- ↑ Kronika. „Głos Rzeszowski”. Nr 6, s. 5, 4 lutego 1912.
Bibliografia edytuj
- Kronika. „Kuryer Rzeszowski”. Nr 4, s. 3, 21 października 1894.
- Wacław Jabłoński. rzeszow-cmentarze.pl. [dostęp 2016-03-18].
- Wacław Jabłoński. serwisy.wimbp.rzeszow.pl. [dostęp 2016-03-18].
- Wacław Jabłoński. sejm-wielki.pl. [dostęp 2016-03-18].