Wacław Twardzik
Wacław Bartłomiej Twardzik (ur. 27 października 1937 w Jaszczwi, zm. 25 kwietnia 2014) – polski filolog językoznawca, polonista, mediewista, profesor.
| Data i miejsce urodzenia |
27 października 1937 |
|---|---|
| Data śmierci |
25 kwietnia 2014 |
| Profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: filologia | |
| Alma Mater | |
| Profesura |
2000 |
| Polska Akademia Nauk | |
| Status |
Członek |
| Funkcja |
Pracownia Języka Staropolskiego Instytutu Języka Polskiego |
Życiorys edytuj
Wacław Twardzik urodził się 27 października 1937 w Jaszczwi[1][2]. W 1954 rozpoczął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie[1]. Za przedmiot edukacji wybrał filologię polską. Pod kierunkiem prof. Witolda Taszyckiego napisał pracę magisterską na temat Kodeksu Stradomskiego, zrecenzowaną przez prof. Zenona Klemensiewicza[1]. W 1959 Tadeusz Lehr-Spławiński przyjął go na III rok slawistyki[1]. Studia slawistyczne w zakresie filologii serbsko-chorwackiej ukończył w 1961[1]. W 1970 obronił doktorat napisany pod kierunkiem prof. Stanisława Urbańczyka[1]. W 1998 otrzymał stopień doktora habilitowanego[1]. W lipcu 2000 roku otrzymał tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych od Prezydenta RP[1]. Od 2011 był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności. W latach 2001–2008 był kierownikiem Pracowni Języka Staropolskiego Instytutu Języka Polskiego PAN. Od roku 1998 był członkiem Rady Naukowej IJP PAN. Był autorem wielu artykułów w Słowniku staropolskim (w którego redakcji pracował od 1960[1]).
Dorobek naukowy edytuj
Autor kilkudziesięciu rozpraw na temat języka staropolskiego, wydań ortyli magdeburskich i Rozmyślania Przemyskiego. Napisał między innymi artykuł O uważniejszym aniżeli dotychmiast tekstu staropolskiego czytaniu i jakie z niego pożytki płyną rozprawa śliczna i podziwienia godna. Przygotował elektroniczną edycje najdawniejszych polskich tekstów (Biblioteka Zabytków Polskiego Piśmiennictwa Średniowiecznego[3]).
Nagrody edytuj
Życie prywatne edytuj
Był żonaty z iberystką i tłumaczką Jadwigą Konieczną-Twardzikową[4].
Upamiętnienie edytuj
W 2007 ukazał się tom jubileuszowy poświęcony Wacławowi Twardzikowi, za tytułowany Amoenitates vel lepores philologiae. W 2014 pamięć uczonego uczczono konferencją Jak badać teksty staropolskie, zorganizowaną w Poznaniu[5].
Wisława Szymborska napisała o nim jeden z felietonów z cyklu Lektury nadobowiązkowe[6]. Noblistka przedstawiła uczonego jako osobę nieuchwytną, do której nie można się dodzwonić[6].
W roku 2017 ukazał się zbiór wspomnień przyjaciół i kolegów o Profesorze Twardziku: Wacek, czyli przypisy do konterfektu Profesora Wacława Twardzika, oprac. Roman Mazurkiewicz, Kraków, Księgarnia Akademicka, 2017.[7]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i Profesor Wacław Twardzik. staropolska.pl. [dostęp 2017-08-12]. (pol.).
- ↑ a b c d Odszedł profesor Wacław Twardzik, Biuletyn Gminne Wieści Biuletyn informacyjny Gminy Jedlicze. jedlicze.pl, 2014. s. 5. [dostęp 2017-08-13]. (pol.).
- ↑ Biblioteka Zabytków Polskiego Piśmiennictwa Średniowiecznego. staropolska.pl. [dostęp 2017-08-17]. (pol.).
- ↑ Tomasz Mika, Dorota Rojszczak-Robińska, Olga Stramczewska: Jak badać teksty staropolskie. Staropolskie Spotkania Językoznawcze, 2015. s. 12. [dostęp 2017-08-25].
- ↑ Jak badać teksty staropolskie pod redakcją Tomasza Miki, Doroty Rojszczak-Robińskiej, Olgi Stramczewskiej. repozytorium.amu.edu.pl, 2015. s. 5. [dostęp 2017-08-12]. (pol.).
- ↑ a b Tajemnica doc. Twardzika. archiwum.wyborcza.pl. [dostęp 2017-08-12]. (pol.).
- ↑ Wacek czyli przypisy do konterfektu Profesora Wacława Twardzika [online] [dostęp 2019-11-04] (pol.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Prof. dr hab. Wacław Bartłomiej Twardzik, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2017-08-12].[martwy link]
- Nekrolog na stronie PAN
- Dłuższy nekrolog na stronie PAN. ijp.pan.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-08-19)].
- Archiwalna strona pracownicza i wykaz publikacji
- Prof. dr hab. Wacław Twardzik (27 X 1937–25 IV 2014
- Wacław Twardzik: O uważniejszym aniżeli dotychmiast tekstu staropolskiego czytaniu i jakie z niego pożytki płyną rozprawa śliczna i podziwienia godna. bazhum.muzhp.pl, 1997. [dostęp 2017-08-12]. (pol.).