Wachtang I Gorgasali
Wachtang I Gorgasali (440–502), (gruz.: ვახტანგ I გორგასალი) – gruziński król (mepe) Kartlii (Iberii kaukaskiej) w latach 452–502 i święty Gruzińskiego Kościoła Prawosławnego.
| |
| król Kartlii | |
| Okres | |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Data urodzenia |
440 |
| Data śmierci |
502 |
| Miejsce spoczynku | |
Prowadził długą wojnę wyzwoleńczą przeciwko sasanidzkiej Persji. Uważany jest za założyciela Tbilisi, gdzie przeniósł stolicę państwa z Mcchety. Pomógł Gruzińskiemu Kościołowi Prawosławnemu w uzyskaniu autokefalii.
Jego przezwisko „gorgasal” (końcówka „i” to adaptacja języka gruzińskiego) tłumaczy się z języka farsi jako „głowa wilka” w nawiązaniu do kształtu jego hełmu. Odmówił udziału w wojnach z Bizancjum, zginął w starciu z oddziałem wojska Sasanidów. W Gruzji otaczany czcią. W bajkach i legendach jest stałą postacią, naznaczoną pozytywnymi cechami – odwagą, siłą, mądrością. Cerkiew gruzińska wprowadziła go w poczet świętych, a jego szczątki spoczywają w świątyni Sweticchowelli.
Order Wachtanga I Gorgasalego jest jednym z najwyższych odznaczeń w Gruzji.
Bibliografia edytuj
- Donald Rayfield. The Literature of Georgia: A History. 2nd ed. Routledge, 2000. ISBN 0-7007-1163-5. Page 61.
- Studies in Medieval Georgian Historiography: Early Texts and Eurasian Contexts. Vol. 113. Peeters Publishers, 2003. ISBN 978-90-429-1318-9. P. 208