Waldemar Hohenzollern
Waldemar Wilhelm Ludwig Friedrich Viktor Heinrich (ur. 20 marca 1889 w Kilonii, zm. 2 maja 1945 w Tutzing) – książę pruski z dynastii Hohenzollernów, ostatni właściciel pałacu w Kamieńcu Ząbkowickim.
| |
| książę pruski | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Żona | |
Życiorys edytuj
Urodził się w 1889 r. w Kilonii, jako najstarszy syn Henryka Hohenzollerna i jego żony Ireny z Hesji-Darmstadt. Jego żoną była księżniczka Calixta Agnes zu Lippe-Detmold[1], z którą wziął ślub w Hemmelmark. Podobnie jak jego krewni: kuzyn – carewicz Aleksy Romanow, wuj – książę Fryderyk (1870–1873), i młodszy brat Henryk (1900–1904), cierpiał na rzadką chorobę krwi – hemofilię, która była przyczyną jego śmierci. Odziedziczył ją po matce (była nosicielką)[2].
Po bezpotomnej śmierci 13 listopada 1940 r. księcia Friedricha Heinricha na mocy wcześniejszej umowy odziedziczył pałac w Kamieńcu Ząbkowickim[3]. Zamieszkał tam z żoną.
Pięć lat później, po wkroczeniu Armii Czerwonej na teren Dolnego Śląska, ciężko chory Waldemar ewakuował się z Kalikstą w kwietniu 1945 r. do położonego w Bawarii Tutzing[2]. W tym czasie do tego miasta wkroczyli żołnierze amerykańscy, którzy skoncentrowali swoją uwagę na więźniach miejscowego obozu koncentracyjnego. Książę miał szansę na uratowanie, zależało to jednak od szybkiej transfuzji krwi. Z powodu jej braku zmarł. Został pochowany w Eltville am Rhein naprzeciw grobu Marianny Orańskiej[4].
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Joanna Lamparska: Ostatni świadek. Historie strażników hitlerowskich skarbów Kraków 2022 str. 172
- ↑ a b Gaworski 2009 ↓, s. 111.
- ↑ Gaworski 2009 ↓, s. 110.
- ↑ Gaworski 2009 ↓, s. 112.
Bibliografia edytuj
- Joanna Lamparska: Ostatni świadek. Historie strażników hitlerowskich skarbów Kraków 2022
- Marek Gaworski: Pałac w Kamieńcu Ząbkowickim. Architektura i właściciele. Strzelce Opolskie: 2009.