Walerian Antoni Żaba

kasztelan brzeskolitewski i połocki

Walerian Antoni Żaba herbu Kościesza (zm. 16 lutego 1753 roku) – marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1742 roku[1], kasztelan brzeskolitewski od 1731 roku, kasztelan połocki od 1736 roku, starosta starodubowski w latach 1729–1732[2].

Walerian Antoni Żaba
Herb
Kościesza
Rodzina

Żabowie herbu Kościesza

Data śmierci

16 lutego 1753

Ojciec

Hieronim Żaba

Matka

Protaszewiczówna

Dzieci

Józef Żaba SI, Jan Żaba

Trzeci syn Hieronima, podwojewodzica połockiego, brat posła Jozafata i Jana Kazimierza, wojewody mińskiego. Był chorążym husarskim, kilkakrotnie posłem na sejm walny i deputatem Trybunału Skarbowego Wielkiego Księstwa Litewskiego, raz marszałkiem tego Trybunału.

Poseł na sejm 1730 roku z powiatu starodubowskiego[3].

W 1734 r. Walerian Żaba od Aleksandra Sapiehy nabył Łużki. Tu na mocy testamentu kasztelana Żaby z 24 sierpnia 1741 r. w latach 1744–1756 wzniesiono kolegium pijarów i kościół pw. św. Michała Archanioła.

Syn Waleriana, Jan, również starosta starodubowski, był ojcem Tadeusza.

Przypisy edytuj

  1. Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 134.
  2. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, tom IV: Ziemia smoleńska i województwo smoleńskie. XIV-XVIII wiek, pod redakcją Andrzeja Rachuby, Warszawa 2003, s. 410.
  3. Teka Gabryela Junoszy Podoskiego, t. IV, Poznań 1856, s. 15.

Bibliografia edytuj