Walerian Zubow
Walerian Aleksandrowicz Zubow (ur. 1771, zm. 1804) – rosyjski wojskowy. Jego braćmi byli Nikołaj Zubow i Płaton Zubow.
 1793 | |
| generał en chef | |
| Data i miejsce urodzenia |
28 listopada 1771 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
21 lipca 1804 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1785–1796, 1800–1801 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
Lejb-Gwardyjski Preobrażeński Pułk, Lejb-Gwardyjski Konny Pułk, Lejb-Gwardyjski Izmaiłowski Pułk |
| Główne wojny i bitwy |
Wojna rosyjsko-turecka (1787-1792), Wojna polsko-rosyjska 1792, Powstanie kościuszkowskie, Wojna rosyjsko-perska (1796) |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys edytuj
Służbę oficerską rozpoczął w pułku preobrażeńskim gwardii, potem w gwardii konnej. Jego starszy brat Płaton Zubow, faworyt Katarzyny II, wspomógł jego karierę. W roku 1789 Zubow awansował na podpułkownika, następnie brał udział w wojnie rosyjsko-tureckiej (1787-1792), kampanii przeciwko Polsce i przeciwko insurekcji kościuszkowskiej (jako już generał-major), w czasie których stracił nogę. Nowy car, Paweł I Romanow, zwolnił go ze służby, ale w 1800 roku powołał na dyrektora II. Korpusu Kadetów i zwrócił skonfiskowany wcześniej majątek. Zubow poparł spisek na życie Pawła I.
Bibliografia edytuj
- Валериан Александрович Зубов (1771 — 1804), Военная история 2-й половины 18 века.