Waleryj Pauławicz Wakulczyk (biał. Валерый Паўлавіч Вакульчык, ur. 19 czerwca 1964 w Radostowie) – białoruski funkcjonariusz bezpieczeństwa państwowego w stopniu generała porucznika. W latach 2008–2011 zastępca szefa Centrum Operatywno-Analitycznego przy Prezydencie Republiki Białorusi. Od 2011 do 2012 Przewodniczący Komitetu Śledczego Republiki Białoruś. Od 2012 do 2020 Przewodniczący Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego Republiki Białorusi.

Waleryj Wakulczyk
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1964
Radostowo, Białoruska SRR, ZSRR

Przewodniczący Komitetu Śledczego Republiki Białoruś
Okres

od 24 października 2011
do 16 listopada 2012

Następca

Waliancin Szajeu

Przewodniczący Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego Republiki Białoruś
Okres

od 16 listopada 2012
do 4 września 2020

Poprzednik

Leanid Malcau (p.o.)

Następca

Iwan Tertel

Odznaczenia
Order Ojczyzny III stopnia (Białoruś) Medal „Za nienaganną służbę” III Klasy (ZSRR)

Życiorys edytuj

W 1985 ukończył studia w Wyższej Gwardyjskiej Szkole Oficerskiej Wojsk Pancernych w Charkowie. W 1992 ukończył Wyższe Kursy Kontrwywiadu Wojskowego KGB ZSRR, a w 2011 studia w Akademii Zarządzania przy Prezydencie Białorusi.

Od 1985 do 1991 służył w Siłach Zbrojnych ZSRR. Od 1991 do 2008 był funkcjonariuszem organów bezpieczeństwa państwowego Republiki Białorusi. W 2008 otrzymał stanowisko zastępcy szefa Centrum Operatywno-Analitycznego przy Prezydencie Białorusi. 24 października 2011 został przewodniczącym nowo utworzonego Komitetu Śledczego Białorusi[1]. 16 listopada 2012 otrzymał nominację na stanowisko Przewodniczącego Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego Republiki Białoruś.

2 października 2020 roku został wpisany na „Czarną listę(inne języki)Unii Europejskiej[2][3]. Albania, Islandia, Liechtenstein, Norwegia, Macedonia Północna, Czarnogóra i Ukraina przystąpiły do sankcji UE 20 listopada 2020 roku[4]. Z tego powodu Wakulczyk został wpisany na listach sankcyjnych Szwajcarii[5][6], Wielkiej Brytanii[7] i Kanady[8].

Ordery i odznaczenia edytuj

  • Order Ojczyzny III klasy (2014)[9]
  • Medal „Za nienaganną służbę” I klasy
  • Medal „Za nienaganną służbę” II klasy
  • Medal „Za nienaganną służbę” III klasy
  • Medal Jubileuszowy „60 lat Zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
  • Medal „80 lat Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego”
  • Medal „80 lat Sił Zbrojnych Republiki Białorusi”
  • Medal „90 lat Komitetu Bezpieczeństwa Państwowego”

Przypisy edytuj

  1. Łukaszenko naznacził naczalnika sozdannogo Sledstwiennogo komitieta. RIA Nowosti, 24 października 2011. [dostęp 2012-11-17]. (ros.).
  2. 40 беларускіх чыноўнікаў, якія трапілі пад санкцыі Эўразьвязу. Сьпіс [online], Radio Wolna Europa, 2 października 2020 [dostęp 2021-09-13] (biał.).
  3. ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE RADY (UE) 2021/339 z dnia 25 lutego 2021 r. w sprawie wykonania art. 8a rozporządzenia (WE) nr 765/2006 dotyczącego środków ograniczających wobec Białorusi [online], EUR-Lex [dostęp 2021-09-16] (pol.).
  4. Declaration by the High Representative on behalf of the EU on the alignment of certain third countries concerning restrictive measures against Belarus [online], Rada Unii Europejskiej, 20 listopada 2020 [dostęp 2021-09-13] (ang.).
  5. Sanctions program: Belarus: Verordnung vom 11. Dezember 2020 über Massnahmen gegenüber Belarus (SR 946.231.116.9), Anhang 1 Origin: EU Sanctions: Art. 2 Abs. 1 (Finanzsanktionen) und Art. 3 Abs. 1 (Ein- und Durchreiseverbot) [online], Sekretariat Stanu ds. Gospodarki(inne języki), 7 lipca 2021 [dostęp 2021-07-10] [zarchiwizowane z adresu 2021-07-07] (ang.).
  6. Switzerland joins EU in sanctions against top Belarus officials [online], Swissinfo(inne języki), 13 października 2020 [dostęp 2021-09-13] (ang.).
  7. Consolidated List of Financial Sanctions Targets in the UK [online], Office of Financial Sanctions Implementation HM Treasury, 25 czerwca 2021 (ang.).
  8. Consolidated Canadian Autonomous Sanctions List [online], Global Affairs Canada, 19 października 2015 [dostęp 2021-06-29] (ang.).
  9. Официальный интернет-портал Президента Республики Беларусь [online], president.gov.by [dostęp 2020-06-21] (ros.).

Bibliografia edytuj