Walter Hallstein
Ten artykuł od 2018-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Walter Hallstein (ur. 17 listopada 1901 w Moguncji, zm. 29 marca 1982 w Stuttgarcie) – niemiecki polityk, profesor prawa, pierwszy przewodniczący Komisji Europejskiej w latach 1958–1967.
| ||
![]() | ||
Data i miejsce urodzenia | 17 listopada 1901 Moguncja | |
Data i miejsce śmierci | 29 marca 1982 Stuttgart | |
Przewodniczący Komisji Europejskiej | ||
Okres | od 1 stycznia 1958 do 30 czerwca 1967 | |
Poprzednik | - | |
Następca | Jean Rey |
ŻyciorysEdytuj
Hallstein był synem protestanckiego inspektora budowlanego w Moguncji. Studiował prawo i nauki polityczne w Bonn, Berlinie i Monachium. Po ukończeniu studiów w 1925 rozpoczął pracę jako asystent profesora na Uniwersytecie Humboldtów w Berlinie. Od 1927 był egzaminatorem na Uniwersytecie w Rostocku, a dwa lata później został wykładowcą. Począwszy od 1930 był przez dziesięć lat kierownikiem tamtejszej katedry prawa prywatnego i prawa spółek, zyskując sławę eksperta w tej dziedzinie. Później objął stanowisko profesora na Uniwersytecie Frankfurckim, jednak w 1942 został wcielony do niemieckiej armii. W 1944 trafił do alianckiej niewoli i został przetransportowany do obozu dla jeńców wojennych w Stanach Zjednoczonych. Tam uruchomił swoisty obozowy uniwersytet, aby przybliżać współwięźniom wiedzę prawniczą, w tym także dotyczącą ich praw[1].
W latach 1950–1951 szef Urzędu Kanclerskiego. Twórca doktryny Hallsteina, zakładającej de facto nieuznanie przez Republikę Federalną Niemiec powstałych po II wojnie światowej państw komunistycznych, m.in. Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz Niemieckiej Republiki Demokratycznej. Inicjator Wspólnot Europejskich i struktur unijnych. Jeden z twórców wizerunku i głównych nurtów politycznych współczesnej Unii Europejskiej.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Walter Hallstein: siła dyplomacji napędzająca integrację europejską, [w:] Pionierzy, którzy utorowali drogę do utworzenia UE [online], Oficjalny portal Unii Europejskiej [dostęp 2020-05-25] .