Walter Köberle

Walter Köberle
	; Walter Köberle (1979)
Data i miejsce urodzenia	13 stycznia 1949 ; Kaufbeuren
Obywatelstwo	Niemcy
Wzrost	173 cm
Pozycja	napastnik (center)
Kariera juniorska
Lata	Klub
do 1965	ESV Kaufbeuren
Kariera seniorska
1965–1971	ESV Kaufbeuren
1971–1981	Düsseldorfer EG
1981–1982	Kölner EC
1982–1983	Düsseldorfer EG
1985–1986	Neusser SC
Kariera reprezentacyjna
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1984–1985	Düsseldorfer EG U-20
1986–1993	Düsseldorfer EG U-16/U-18/U-20
1991–1992	Niemcy U-18 (asystent)
1993	Eisbären Berlin
1994–1995	Neusser SC
1995–1997	EV Duisburg
2000–2001	Düsseldorfer EG (asystent)
2000–2001	Niemcy U-18 (menedżer generalny)
2004	DEG Metro Stars
2007–2008	DEG Metro Stars (asystent)
2009–2010	DEG Metro Stars (asystent)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja RFN
	Igrzyska olimpijskie
	Odznaczenia

Walter Köberle (ur. 13 stycznia 1949 w Kaufbeuren) – niemiecki hokeista grający na pozycji napastnika (centra), reprezentant kraju, olimpijczyk, trener, działacz hokejowy.

Kariera edytuj

Walter Köberle karierę sportową rozpoczął w juniorach ESV Kaufbeuren, gdzie w przed sezonem 1965/1966 przeszedł do profesjonalnej drużyny klubu, z którą w sezonie 1966/1967 spadł do Oberligi, jednak w sezonie 1968/1969 po wygranej decydującej rywalizacji z Kölner EK (4:4, 5:2) powrócił do Bundesligi.

Po sezonie 1970/1971 został zawodnikiem Düsseldorfer EG, w którym szybko stał się ulubieńcem klubu, w którym grał do końca sezonu 1980/1981. Zdobył z tym klubem dwukrotnie mistrzostwo (1972, 1975), trzykrotnie wicemistrzostwo Niemiec (1973, 1980, 1981) oraz zajął 3. miejsce w Bundeslidze w sezonie 1973/1974.

W sezonie 1981/1982 reprezentował barwy Kölner EC, z którym zajął 3. miejsce po wygranej decydującej rywalizacji z EV Landshut 2:1 (7:4, 6:8, 7:2), po czym wrócił do Düsseldorfer EG, w którym po sezonie 1982/1983 po raz pierwszy zakończył karierę sportową, będąc wówczas dziewiątym najlepszym punktującym w historii Düsseldorfer EG.

W 1985 roku wznowił karierę sportową, reprezentując w sezonie 1985/1986 barwy występującego w Oberlidze Neusser SC, po czym ostatecznie zakończył karierę sportową.

Kariera reprezentacyjna edytuj

Walter Köberle w latach 1968–1978 w reprezentacji RFN rozegrał 79 meczów, w których zdobył 29 punktów (21 goli, 8 asyst) oraz spędził 40 minut na ławce kar. Uczestniczył na turnieju olimpijskim 1976 w Innsbrucku, w którym z reprezentacją RFN pod wodzą selekcjonera Xavera Unsinna zdobył pierwszy od 44 lat medal olimpijski – brązowy medal^[1]. W październiku tego samego roku za ten sukces wraz z innymi wraz z kolegami z reprezentacji RFN otrzymał z rąk ówczesnego kanclerza Niemiec, Helmuta Schmidta Srebrny Liść Laurowy^[2].

Ponadto 5-krotnie uczestniczył w mistrzostwach świata (1969, 1975 – awans do Grupy A, 1976, 1977, 1978).

Kariera trenerska edytuj

Walter Köberle po zakończeniu kariery sportowej rozpoczął karierę trenerską. W sezonie 1984/1985 roku prowadził Düsseldorfer EG U-20, a w latach 1986–1993 prowadził w Düsseldorfer EG drużyny U-16, U-18 i U-20.

W 1991 roku wraz z Friedhelmem Raspelem wydał książkę pt. „Hokej na lodzie – od juniora do mistrza”. W latach 1991–1992 był asystentem selekcjonera Jima Settersa w reprezentacji Niemiec U-18. W sierpniu 1993 roku został trenerem Eisbären Berlin, jednak przed rozpoczęciem sezonu 1993/1994 z powodów zdrowotnych musiał zrezygnować z tej funkcji. W sezonie 1994/1995 prowadził występujący w I lidze niemieckiej Neusser SC, a w latach 1995–1997 prowadził występującego w tych samych rozgrywkach EV Duisburg.

Po awansie Düsseldorfer EG do ligi DEL w sezonie 1999/2000, był w sezonie 2000/2001 asystentem trenera Gerharda Brunnera w tym klubie, równocześnie będąc menedżerem generalnym w reprezentacji Niemiec U-18.

W październiku 2004 roku został trenerem DEG Metro Stars, jednak po trzech meczach w sezonie 2004/2005 został zastąpiony przez Butcha Goringa. Potem był dwukrotnie liderem zespołu w latach 2005–2006 i 2008–2009, gdzie odpowiadał za organizacje wyjazdów oraz spraw zawodników, a także asystentem trenera klubu w latach 2007–2008 i 2009–2010.

W styczniu 2012 roku zastąpił Lance'a Nethery'ego na stanowisku dyrektora klubu, który wkrótce powrócił do nazwy Düsseldorfer EG. Funkcję sprawował do końca sezonu 2013/2014.

13 stycznia 2013 roku na domowym obiekcie klubu, ISS-Dome został uhonorowany za swoją pracę w klubie jako zawodnik i działacz: na suficie obiektu zainstalowano baner z numerem 13, w jakim grał jako zawodnik^[3].