Wanda Drozdowska (ur. 8 grudnia 1926 w Łodzi, zm. 6 lipca 1998 tamże) – polska socjolog, filozof, etnograf, kustosz Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi.

Wanda Drozdowska
Data i miejsce urodzenia

8 grudnia 1926
Łódź

Data i miejsce śmierci

6 lipca 1998
Łódź

Zawód, zajęcie

socjolog, muzealnik

Alma Mater

Uniwersytet Łódzki

Życiorys edytuj

Urodziła się w inteligenckiej i dwuwyznaniowej rodzinie. Matką była Łucja Ast (ewangeliczka), która na początku zajmowała się domem, a po wojnie wykonywała obowiązki księgowej w łódzkich zakładach przemysłowych. Ojcem był Wacław Drozdowski, który pracował jako rysownik i dziennikarz. Chrzciny Wandy (1928) odbyły się w ewangelickiej parafii św. Trójcy w Łodzi[1].

W 1934 zaczęła edukację w szkole podstawowej im. Emilii Plater, do wybuchu wojny ukończyła pięć klas. Została wysiedlona razem z matką i ciotką w 1940 do podłódzkiej wsi, ojca wywieziono na teren Niemiec do Oldenburga. Podczas okupacji pracowała w szwalni. Po zakończeniu wojny kontynuowała naukę w łódzkim Prywatnym Gimnazjum i Liceum im. Z. Pętkowskiej i W. Macińskiej[2]. W 1947 zdała maturę i zaczęła studiować socjologię na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Łódzkiego, w tym czasie zainteresowała się etnografią. Brała udział w badaniach nad pasterstwem pod kierownictwem prof. Kazimiery Zawistowicz- Adamskiej we wsi Ratułów na Podhalu. W 1952 uzyskała tytuł magistra filozofii z zakresu socjologii na podstawie pracy Wyobrażenia magiczne i ich związek z czynnościami w gospodarstwie rolnym[3].

Działalność naukowa i zawodowa edytuj

Po ukończeniu studiów zaczęła pracę w Muzeum Etnograficznym (obecnie Muzeum Archeologiczne i Etnograficzne) w Łodzi; została kierownikiem jednoosobowego Działu Wierzeń i Obrzędów. Do jej obowiązków należało gromadzenie, opracowywanie, przechowywanie zabytków, przygotowywanie wydawnictw muzealnych i wystaw. Uczestniczyła w badaniach terenowych prowadzonych przez zespół etnograficzny MAiE we wsiach Czarnocin i Jasień oraz na terenie Puszczy Kozienickiej. Jako propagatorka etnografii organizowała wiele wystaw, konkursów sztuki ludowej, w tym Konkurs Folklorystyczny Ziemi Łódzkiej. Była zastępcą redaktora naczelnego czasopisma "Prace i Materiały Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego. Seria Etnograficzna" w latach 1963–1968[1].

Od 1952 należała do Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego.

Interesowała się wierzeniami i zachowaniami magicznymi związanymi z pracami rolnymi i hodowlanymi. Ważne dla niej było również życie społeczności wioskowej, a co za tym idzie obrzędy doroczne i rodzinne.

Przez pewien czas była kierownikiem Cepelii. Pracowała również w radiu, w którym prowadziła audycję na temat ludowych wierzeń[potrzebny przypis].

Od 1968 pracowała w Wydawnictwie Uniwersytetu Łódzkiego jako starszy redaktor, dla którego wcześniej pisała przewodniki po województwie łódzkim[3].

Wanda Drozdowska nie założyła rodziny. Została pochowana na Starym Cmentarzu w Łodzi w części ewangelickiej.

Wybrane publikacje edytuj

  • Magia lecznicza zwierząt w Klonowej w pow.Sieradzkim. "Łódzkie Studia Etnograficzne" 1961 nr 3, s. 95–101.
  • Istoty demoniczne w Załęczu Wielkim, pow. Wieluń. "Łódzkie Studia Etnograficzne" 1962 nr 4, s. 117–130.
  • Podania z Załęcza Wielkiego, pow. Wieluń. "Łódzkie Studia Etnograficzne" 1962, nr 4 s.81–87.
  • Magiczne normy postępowania w życiu codziennym Załęcza Wielkiego, pow. Wieluń. "Łódzkie Studia Etnograficzne" 1963 nr 5, s. 111–130.
  • Istoty Demoniczne (wieś Łęka, pow. Łęczyca). "Łódzkie Studia Etnograficzne" 1964 nr 6, s. 177–184.
  • Niektóre judaistyczne święta doroczne w malarstwie. "Łódzkie Studia Etnograficzne" 1967 nr 9, s. 303–313.
  • Tradycyjne zwyczaje związane z gospodarką zbożową w systemie folwarcznym na terenie Kutnowskiego. „Prace i Materiały Muzeum Archeologicznego. Seria Etnograficzna" 1981 nr 21, s. 6–136.

Przypisy edytuj

  1. a b Witold Nowosz, Wanda Drozdowska, [w:] Etnografowie i ludoznawcy polscy. Sylwetki. Szkice biograficzne, t. 2, Wrocław 2007, s. 61-64.
  2. Witold Nowosz, Wanda Drozdowska, t. 2, Wrocław 2007, s. 62.
  3. a b Jan Piotr Dekowski, Noty biograficzne pracowników łódzkiego ośrodka etnograficznego, „Łódzkie Studia Etnograficzne”, nr 17, 1975, s. 27.

Bibliografia edytuj

  • Dekowski Jan Piotr, Noty biograficzne pracowników łódzkiego ośrodka etnograficznego. "Łódzkie Studia Etnograficzne" 1975 t. 17, s. 26–27.
  • Jaruga Barbara, Sprawozdanie z działalności zarządu głównego PTL za okres od 30 czerwca 1973 do 15 września 1974 r. "Lud" 1975 t. 59, s. 279–364.
  • Lechowa Irena, Badania i publikacje zespołu etnograficznego Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi. "Łódzkie Studia Etnograficzne" 1964 t. 6, s. 25–24.
  • Nowosz Witold, Wanda Drozdowska. [w:] Etnografowie i ludoznawcy polscy. Sylwetki. Szkice biograficzne. Red. E. Fryś-Pietraszkowa. Wrocław, 2007, s. 61-64.

Linki zewnętrzne edytuj