Wanda Zwolska z domu Macenowicz (ur. 14 stycznia 1913 w Jekatierynosławiu na Ukrainie, zm. 9 grudnia 1979 w Łodzi) – polska historyk dydaktyki.

Wanda Zwolska
Data i miejsce urodzenia

14 stycznia 1913
Jekatierynosław

Data i miejsce śmierci

9 grudnia 1979
Łódź

doktor nauk humanistycznych
Specjalność: historia dydaktyki
Alma Mater

Uniwersytet Wileński

Doktorat

1963

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Łódzki

Życiorys edytuj

Studiowała na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie pod kierunkiem Stanisława Kościałkowskiego (1931 mgr - Śmierć Ernesta Godfryda Grodka[1]). Następnie pracowała w Gimnazjum i Liceum im. A. J. Czartoryskiego w Wilnie. W czasie II wojny światowej w AK, zaangażowana w tajne nauczanie. Po 1945 związała się z Łodzią. Od 1950 wykładowca metodyki nauczania na . Doktorat pod kierunkiem Stefana Truchima w 1963 na (Dzieje nauczania historii w gimnazjach galicyjskich doby autonomicznej 1867-1914 - praca nieopublikowana). Była członkiem Komitetu Redakcyjnego „Wiadomości Historycznych[2].

Jej mężem był Bogumił Zwolski, historyk dziejów Litwy.

Wybrane publikacje edytuj

  • Poradnik dla nauczyciela historii, Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, 1962.
  • Powtarzanie, ocena i kontrola na lekcjach historii, Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych, 1963.

Przypisy edytuj

  1. Bogumił Zwolski, Wykaz tematów prac doktorskich oraz prac magisterskich i nauczycielskich w zakresie historii, przyjętych w latach 1923-1933 przez komisję Egzaminacyjną Wydz. Humanistycznego U.S.B. [w:] Księga pamiątkowa Koła Historyków Słuchaczy Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie 1923-1933, Wilno: Zrzeszenie Kół Naukowych 1933, s. 371
  2. Michał Kozłowski, Nauczyciel i wychowawca. O uczniach Stanisława Kościałkowskiego [w:] Stanisław Kościałkowski pamięci przywrócony, red. Małgorzata Dąbrowska, Warszawa–Łódź IPN 2016, s. 130-179 [1].

Bibliografia edytuj