Warmia Olsztyn (wioślarstwo)
Sekcja Wioślarska Kolejowego Klubu Sportowego „Warmia” w Olsztynie – wioślarska sekcja olsztyńskiego klubu sportowego, działająca od roku 1956. Zaprzestała działalności w grudniu 1989 roku.
| |
| Pełna nazwa |
Kolejowy Klub Sportowy „Warmia” w Olsztynie |
|---|---|
| Data założenia |
1.05.1956 |
| Siedziba |
Olsztyn |
| Adres |
ul. Żeglarska 6 |
| Sekcje | |
 Klubowe barwy wioseł[1] | |
Historia edytuj
Sekcja wioślarska KKS Warmia Olsztyn powstała 1 maja 1956. Jej założycielem był Wiktor Barwicki, przed II wojną – utytułowany wioślarz KW Toruń (mistrz Polski z 1928 na jedynce i z 1929 na dwójce podwójnej, brązowy medalista mistrzostw Europy z 1927 na ósemce, a w latach 1936-1939 prezes ChTW Chełmża)[2][3]. Do Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich sekcja przyjęta została w 1957[4]. Początkowo liczyła około 50 zawodników, a jej trenerem był do roku 1966 W. Barwicki[5]. Pierwszy sukces przyszedł pod koniec lat 60., gdy mistrzostwo Polski juniorów w sprincie dwójki podwójnej zdobyli Jan Genatowski i Bogdan Mosakowski[6].
Po odejściu trenera Barwickiego, sekcję objął J. Genatowski. Już na początku lat 70. wioślarze Warmii Olsztyn zdobywać zaczęli liczne medale mistrzostw Polski młodzików i juniorów. Największym sukcesem był złoty medal Mistrzostw Polski Juniorów na jedynce w 1972 Janiny Klucznik. Zawodniczka ta, już po przejściu do AZS-AWF Warszawa została olimpijką z 1980 i wielokrotną reprezentantką kraju. Inny zawodnik klubu, Adam Tomasiak (dwukrotny medalista MP juniorów w barwach Warmii), już po zmianie barw klubowych dwukrotnie startował na olimpiadzie, był brązowym medalistą olimpijskim i medalistą mistrzostw świata seniorów[7].
W 1973 funkcję głównego trenera sekcji przejął Wiesław Witkowski, którego zawodnicy osiągnęli w kolejnym roku liczne sukcesy juniorskie. Dwie osady (dwójka ze sternikiem oraz dwójka bez sterniczki) zdobyły złoto mistrzostw Polski juniorów[8].
Po 1974 sukcesy sportowe sekcji były coraz rzadsze. Wioślarze Warmii zdobyli jedynie dwa brązowe medale mistrzostw Polski juniorów – w 1980 i 1983. Wpływ na to miała pogarszająca się sytuacja finansowa sekcji i całego klubu. Od 1985 brakować zaczęło sprzętu sportowego, trenerów i zawodników. Pozostałość sprzętu przekazano pod koniec lat 80. do Sokoła Ostróda, a oficjalne rozwiązanie sekcji nastąpiło w grudniu 1989[9].
Wyniki sportowe edytuj
Największym sukcesem sekcji wioślarskiej Warmii Olsztyn jest występ dwóch jej wychowanków na igrzyskach olimpijskich. Jeden z nich, Adam Tomasiak, został brązowym medalistą olimpijskim oraz brązowym medalistą mistrzostw świata seniorów.
Wioślarze klubu zdobyli następujące medale mistrzostw Polski:
- J. Genatowski, B. Mosakowski – dwójka podwójna –
złoto MP Juniorów w sprincie, - L. Makowski, W. Witkowski, A. Tomasiak, J. Frątczak, st. T. Szeklicki – czwórka ze sternikiem –
brąz MP Juniorów 1970, - Z. Głąb, J. Piątczak, E. Grabowski, J. Dudziński, st. K. Pikus – czwórka podwójna ze sternikiem – złoto MP Młodzików 1971,
- J. Pawłowski, T. Sliwonik – dwójka bez sternika – brąz MP Juniorów 1971,
- L. Makowski, W. Witkowski, A. Tomasiak, J. Frątczak, st. T. Szeklicki – czwórka ze sternikiem –
srebro MP Juniorów 1971, - Janina Klucznik – jedynka – brąz MP Juniorów 1971,
- Janina Klucznik – jedynka – złoto MP Juniorów 1972,
- J. Pawłowski i L. Porębski – w składzie ósemki kombinowanej – złoto MP Juniorów 1972,
- I. Więckowski, W. Deska oraz st. I. Kucharczyk – dwójka ze sternikiem – złoto MP Juniorów 1974,
- B. Witkowska i B. Walentynowicz – dwójka bez sterniczki – złoto MP Juniorów 1974,
- I. Liwczan, M. Wojna oraz st. D. Stypułkowski – dwójka ze sternikiem – brąz MP Juniorów 1974,
- K. Bartoszek i J. Wurszt – dwójka bez sterniczki – brąz MP Juniorów 1980,
- P. Walczak, P. Gromadzki, P. Balcewicz, P. Kamiński, J. Dryl, M. Smala, G. Rowicki, C. Siodlarz oraz st. W. Gil – ósemka – brąz MP Juniorów 1983[6][7][8][9].
Galeria zdjęć edytuj
-
Dwójka podwójna Genatowski-Mosakowski w 1965 -
Przystań klubu w latach 70. -
Dwójka ze sternikiem A. Tomasiak, W. Witkowski, st. Pikus w 1972 -
Klubowa czwórka - początek lat 70. -
Wioślarze klubu na pochodzie pierwszomajowy na początku lat 70.
Najwybitniejsi zawodnicy edytuj
Najwybitniejszymi zawodnikami sekcji wioślarskiej klubu byli:
Adam Tomasiak – wychowanek klubu i jego zawodnik w latach 1969-1972. Po przejściu do Zawiszy Bydgoszcz, a następnie Polonii Poznań medalista igrzysk olimpijskich i mistrzostw świata. Jego największe sukcesy[10]:
- 1980 –
Igrzyska Olimpijskie, Moskwa – czwórka ze sternikiem – brązowy medal; na igrzyskach tych startował też na ósemce i zajął IX miejsce. - 1976 – Igrzyska Olimpijskie, Montreal – czwórka ze sternikiem – VIII miejsce,
- 1978 – Mistrzostwa Świata, Karapiro – dwójka ze sternikiem – brązowy medal.
Janina Klucznik – wychowanka Warmii Olsztyn. Już po przejściu do AZS-AWF Warszawa olimpijka i wieloletnia reprezentantka kraju. Odniosła następujące sukcesy[11]:
- 1980 – Igrzyska Olimpijskie, Moskwa – dwójka podwójna – V miejsce,
- 1977 – Mistrzostwa Świata, Amsterdam – jedynka – VIII miejsce,
- 1978 – Mistrzostwa Świata, Karapiro – jedynka – VIII miejsce,
- 1979 – Mistrzostwa Świata, Bled – dwójka podwójna – VI miejsce.
Przypisy edytuj
- ↑ Na podstawie planszy: Barwy historycznych wioseł klubów wioślarskich, Biblioteka PZTW
- ↑ Sport Wodny, 1930 Nr 3, s. 73 Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa [dostęp: 2021-08-10]
- ↑ Marcin Seroczyński, Sport w Chełmży od końca XIX wieku do 2010 r., Chełmża 2011, s. 27-33, 199-215
- ↑ Ryszard L. Kobendza. Zarys 80-letniej Działalności Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich. Warszawa 2001, s. 268 ISBN 83-915043-0-1
- ↑ ’’Słownik Biograficzny Powiatu Toruńskiego. Tom drugi’’, pod red. Jana Krajewskiego, Toruń 2013, 80-letniej Działalności Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich. Warszawa 2001, s. 121 ISBN 978-83-7826-028-8
- ↑ a b ’’Wspomnienia o sukcesach olsztyńskiego wioślarstwa’’, Wiadomości Gazeta Warmińska, nr 105, 26.07-08.08.2017, s. 14.
- ↑ a b ’’KKS Warmia Olsztyn w czasach świetności – cz.2’’, Wiadomości Gazeta Warmińska, nr 106, 9.08-22.08.2017, s. 14.
- ↑ a b ’’KKS Warmia Olsztyn potęgą wioślarstwa – cz.3’’, Wiadomości Gazeta Warmińska, nr 107, 23.08-05.09.2017, s. 14-15.
- ↑ a b ’’Zmierzch wioślarskiej potęgi – cz.5’’, Wiadomości Gazeta Warmińska, nr 109, 20.09-03.10.2017, s.14.
- ↑ Wyniki zawodnika na portalu olimpijskim [dostęp 2021-08-10].
- ↑ Wyniki zawodniczki na portalu olimpijskim [dostęp 2021-08-10].
Bibliografia edytuj
- Ryszard L. Kobendza. Zarys 80-letniej Działalności Polskiego Związku Towarzystw Wioślarskich. Warszawa 2001, ISBN 83-915043-0-1.