Warszów

część Świnoujścia

Warszów (niem. Ostswine) – część miasta[1] Świnoujścia o charakterze przemysłowym, położona na wyspie Wolin, przy wschodnim brzegu cieśniny Świny.

Warszów
Część miasta Świnoujścia
Ilustracja
Dom kultury w Warszowie
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miasto

Świnoujście

W granicach Świnoujścia

1939–1954 i od 1959
(1954–59 cz. os. Warszów)

SIMC

0979946

Kod pocztowy

72-602

Tablice rejestracyjne

ZSW

Położenie na mapie Świnoujścia
Mapa konturowa Świnoujścia, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Warszów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Warszów”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Warszów”
Ziemia53°54′20″N 14°16′00″E/53,905556 14,266667
Strona internetowa

Historia edytuj

Od 1939 r. w granicach Świnoujścia[2]. 5 października 1954 r. wyłączony ze Świnoujścia stał się siedzibą gromady Warszów (obejmującej również Klicz i Chorzelin)[3]. 13 listopada 1954 gromada Warszów uzyskała status samodzielnego osiedla (jednostki administracyjnej)[4]. Osiedle Warszów zostało włączone ponownie do Świnoujścia 31 grudnia 1959 roku[5].

Do 1945 r. stosowano niemiecką nazwę Ostswine. W 1947 r. ustalono urzędowo polską nazwę Warszów[6]. Stanisław Rospond wskazał także dawne historyczne nazwy: Warsowe, Warsouu[7].

Zabudowa edytuj

Na północy falochron o długości 1400 m, szeroka plaża, na granicy lasu wieża dyspozycyjna kapitanatu portu (wysokość ponad 40 m), latarnia morska, z 1854–57 (najwyższa na polskim wybrzeżu, o wysokości 68 m)[8], XIX-wieczna pruska twierdza Fort Gerharda (Fort Wschodni) oraz ruiny schronów z okresu II wojny światowej[9].

Przy ul. Sosnowej znajduje się kościół parafialny pw. św. Wojciecha, współczesny z 1980, żelbetowy, na rzucie ośmioboku. Wewnątrz dwie gotyckie rzeźby z XV w.: Madonna z Dzieciątkiem na półksiężycu i św. Jan Ewangelista z kielichem[10].

Gospodarka edytuj

 
Port morski Świnoujście na Warszowie (widok z latarni)

Największymi zakładami przemysłowymi są OT Port Świnoujście oraz Morska Stocznia Remontowa.

Na północ od Warszowa znajduje się Terminal gazu płynnego LNG.

Przyroda edytuj

Komunikacja edytuj

Warszów jest głównym ośrodkiem komunikacyjnym Świnoujścia: terminal promów morskich, przystań miejskiej przeprawy promowej do centrum miasta, dworzec i dwa przystanki kolejowe (Świnoujście Warszów i Świnoujście Port), dworzec PKS, pętla autobusów miejskich linii nr 1, 5, 7, 10.

Samorząd pomocniczy edytuj

Świnoujście utworzyło jednostkę pomocniczą miasta – „Osiedle Warszów”. Organem stanowiącym jest Ogólne Zebranie Mieszkańców Osiedla Warszów, a organem wykonawczym jest Zarząd Osiedla Warszów, który składa się z 7 członków[12].

Oświata i kultura edytuj

Szkolnictwo prawobrzeżnego Świnoujścia to Zespół Szkół Morskich im. Eugeniusza Kwiatkowskiego, Technikum Elektryczne, Szkoła Podstawowa nr 2 im. Henryka Sucharskiego oraz Gimnazjum Publiczne nr 3 im. Orła Białego.

Dom Kultury Warszów (Filia nr 2 MDK w Świnoujściu), ul. Sosnowa 18. W ramach zajęć zespoły muzyczno-wokalne: „Sztorm”, „Smyki”, mały szantowy, Szkoła Tańca „Jantar”, kółka zainteresowań plastyczne i modelarskie[13].

Przy dworcu kolejowym węzeł znakowanych szlaków turystycznych.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  2. dr Józef Pluciński: Osiedle wymazane z mapy. iswinoujscie.pl, 2008-11-30. [dostęp 2010-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-06)]. (pol.).
  3. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Szczecinie z dnia 30 listopada 1954 r., Nr. 15, Poz. 67
  4. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 października 1954 r. w sprawie utworzenia osiedli (Dz.U. z 1954 r. nr 49, poz. 253)
  5. Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 4 grudnia 1959 r. (Dz.U. z 1959 r. nr 66, poz. 406)
  6. Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 lipca 1947 r. (M.P. z 1947 r. nr 37, poz. 297, s. 10)
  7. Stanisław Rospond: Słownik etymologiczny miast i gmin PRL. Wrocław: Ossolineum, 1984, s. 392. ISBN 83-04-01090-9.
  8. Czesław Piskorski: Świnoujście i okolice. Przewodnik. Warszawa: Sport i Turystyka, 1985, s. 46-51, seria: Biblioteczka przewodników po uzdrowiskach i miejscowościach wczasowych. ISBN 83-217-2480-9.
  9. Piotr Laskowski, Andrzej Wroński: Świnoujskie fortyfikacje. Świnoujście: AWR Artol, 1997, s. 13-21, 73-81. ISBN 83-907878-0-6.
  10. Roman Kostynowicz: Kościoły archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej, Tom II. Szczecin: Ottonianum, 2000, s. 412. ISBN 83-7041-202-5.
  11. Jerzy M. Kosacki. Zbiór drzew pomnikowych i pomników przyrody z własnymi nazwami rosnących na terenie województwa zachodniopomorskiego. „Wędrowiec Zachodniopomorski”. 22/2007, s. 59, 2007. Regionalna Pracownia Krajoznawcza PTTK w Szczecinie. ISSN 1642-8455. (pol.). 
  12. Uchwała Nr XI/94/2003 Rady Miasta Świnoujścia z dnia 3 lipca 2003 r. ws. utworzenia jednostki pomocniczej Osiedla Warszów (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2003 r. Nr 103, poz. 1738)
  13. Filia MDK Świnoujście-Warszów. Miejski Dom Kultury w Świnoujściu. [dostęp 2009-03-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-04-30)].