Wasilij Trofimow

rosyjski piłkarz

Wasilij Dmitrijewicz Trofimow, ros. Василий Дмитриевич Трофимов (ur. 7 stycznia 1919 we wsi Kostino, w guberni moskiewskiej, zm. 22 września 1999 w Moskwie) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji prawego napastnika, hokeista, zawodnik bandy, reprezentant ZSRR w piłce nożnej i bandy, olimpijczyk, trener piłkarski i bandy.

Wasilij Trofimow
Василий Трофимов
Pełne imię i nazwisko

Wasilij Dmitrijewicz Trofimow

Data i miejsce urodzenia

7 stycznia 1919
Kostino

Data i miejsce śmierci

22 września 1999
Moskwa

Wzrost

161 cm

Pozycja

napastnik

Kariera juniorska
Lata Klub
1932–1938 Dinamo Bołszewskaja Kommuna
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1939–1953 Dinamo Moskwa 205 (67)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1952  ZSRR 3 (2)
1955–1956  ZSRR ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1963–1964 ZSRR (asystent)
1964–1981 ZSRR
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Order „Znak Honoru” Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Przyjaźni Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Kariera piłkarska edytuj

Kariera klubowa edytuj

Wychowanek juniorskiej drużyny Dinamo Bołszewskiej Komuny Pracowniczej. W 1939 rozpoczął karierę piłkarską w klubie Dinamo Moskwa, w którym występował do zakończenia kariery piłkarskiej w 1953.

Kariera reprezentacyjna edytuj

15 lipca 1952 zadebiutował w olimpijskiej reprezentacji Związku Radzieckiego w spotkaniu turnieju olimpijskim z Bułgarią wygranym 2:1. W jej składzie uczestniczył w igrzyskach olimpijskich w Helsinkach w 1952 (drużyna radziecka odpadła w ⅛ finału).

Kariera trenerska edytuj

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniową. W 1952 ukończył Szkołę Trenerską w Państwowym Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego. Od lipca 1963 do lipca 1964 pracował w sztabie szkoleniowym radzieckiej reprezentacji piłkarskiej. Wszystkie inne działania trenerskie związane były z bandy. Łączył funkcje trenera i zawodnika w latach 1951–1952 i 1955-1959, a następnie w latach 1960–1981 prowadził klub bandy Dinamo Moskwa. Od 1964 do 1981 prowadził reprezentację ZSRR w bandy. W latach 1983–1994 pracował na stanowisku dyrektora Szkoły hokeja na trawie Dynamo w Moskwie.

Zmarł 22 września 1999 w Moskwie i został pochowany na tamtejszym Cmentarzu Wagańkowskim[1].

Sukcesy i odznaczenia edytuj

Sukcesy klubowe w piłce nożnej edytuj

  • mistrz ZSRR: 1940, 1945, 1949
  • wicemistrz ZSRR: 1946, 1947, 1948, 1950
  • brązowy medalista mistrzostw ZSRR: 1952
  • finalista Pucharu ZSRR: 1945, 1950

Sukcesy klubowe w hokeju na lodzie edytuj

  • mistrz ZSRR: 1946/47
  • wicemistrz ZSRR: 1949/50
  • brązowy medalista mistrzostw ZSRR: 1947/48, 1948/1949, 1952/53
  • zdobywca Pucharu ZSRR: 1952/53

Sukcesy klubowe w bandy edytuj

  • mistrz ZSRR: 1951, 1952
  • wicemistrz ZSRR: 1936, 1950, 1958/59
  • brązowy medalista mistrzostw ZSRR: 1955/56
  • zdobywca Pucharu ZSRR: 1940, 1941, 1947, 1950, 1951, 1952, 1954

Sukcesy reprezentacyjne edytuj

Sukcesy trenerskie w bandy edytuj

  • mistrz świata: 1965, 1967, 1969, 1971, 1973, 1975, 1977, 1979
  • mistrz ZSRR: 1960/61, 1962/63, 1963/64, 1964/65, 1966/67, 1968/69, 1969/70, 1971/72, 1972/73, 1974/75, 1975/76, 1977/78
  • wicemistrz ZSRR: 1965/66, 1967/68, 1970/71, 1973/74, 1976/77
  • brązowy medalista mistrzostw ZSRR: 1961/62
  • zdobywca Pucharu Mistrzów Europy: 1975/76, 1976/77, 1978/79

Sukcesy indywidualne edytuj

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj