Wasyl Semeniuk
Wasyl Semeniuk (ur. 2 sierpnia 1949 w Dorze) – duchowny greckokatolicki, od 2006 biskup eparchii, a następnie archieparchii tarnopolsko-zborowskiej.
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Arcybiskup metropolita archieparchii tarnopolsko-zborowskiej | |
Okres sprawowania |
od 2011 |
Eparcha tarnopolsko-zborowski | |
Okres sprawowania |
2006-2011 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
22 grudnia 1974 |
Nominacja biskupia |
10 lutego 2004 |
Chirotonia biskupia |
3 kwietnia 2004 |
Data konsekracji |
3 kwietnia 2004 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||
Współkonsekratorzy | |||||||||||||
|
Życiorys
edytujŚwięcenia kapłańskie przyjął 22 grudnia 1974. Pracował w greckokatolickim seminarium we Lwowie, był też duszpasterzem w kilku regionach ówczesnej Ukraińskiej SRR. Po legalizacji Kościoła greckokatolickiego w ZSRR został inkardynowany do nowo utworzonej eparchii tarnopolskiej (od 1993 tarnopolsko-zborowskiej). Był m.in. rektorem seminarium w Tarnopolu oraz protosyncelem eparchii[1].
10 lutego 2004 papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym eparchii tarnopolsko-zborowskiej i przydzielił mu stolicę tytularną Castra Severiana[1]. Chirotonii udzielił mu 3 kwietnia 2004 kard. Lubomyr Huzar. 19 października 2006 został biskupem eparchialnym tejże eparchii[2], zaś w 2011 został pierwszym zwierzchnikiem nowo powstałej metropolii tarnopolsko-zborowskiej[3].
Przypisy
edytuj- ↑ a b ASSENSO ALL’ELEZIONE DI AUSILIARE DELL’EPARCHIA DI TERNOPIL-ZBORIV (UCRAINA). vatican.va, 2004-02-10. [dostęp 2019-11-19]. (wł.).
- ↑ TRASFERIMENTO DEL VESCOVO TITOLARE DI CASTRA SEVERIANA ED AUSILIARE DELL’EPARCHIA DI TERNOPIL-ZBORIV (UCRAINA) AD EPARCA RESIDENZIALE DELLA MEDESIMA SEDE. vatican.va, 2006-10-19. [dostęp 2019-11-19]. (wł.).
- ↑ Ukraina: nowe metropolie grekokatolickie. wiara.pl, 2011-11-10. [dostęp 2019-11-19].
Linki zewnętrzne
edytuj- Biografia na stronie GCatholic.org
- Wasyl Semeniuk [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2011-08-08] (ang.).