Watrisko
Watrisko (974 m[1], 960 m[2], 977 m[3]) – skalisty szczyt w Małych Pieninach. Znajduje się pomiędzy Smerekową i Wierchliczką, nie leży jednak tak jak te dwa szczyty w grzbiecie głównym Małych Pienin, lecz ok. 150 m na północ od niego, na terenie Polski, w miejscowości Jaworki w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie miejsko-wiejskiej Szczawnica[1]. Od Watriska w północno-zachodnim kierunku biegnie niewielki boczny grzbiet Małych Pienin ze szczytami Góra Repowa i Skalskie. Watrisko i cały boczny grzbiet Repowej odwadniane są przez Skalski Potok i Potok Zimna Studnia[1].
 Watrisko od południowej strony | |
| Państwo |
Pl-MA |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
974 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Szczawnica  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego  | |
 49°23′03,7012″N 20°34′43,5284″E/49,384361 20,578758
| |
Wschodnie i północne stoki Watriska porośnięte są lasem, natomiast zachodnie i północne tworzą wapienną, prawie pionową ścianę o wysokości ok. 20–30 m. Ze szczytu ładny widok na Pieniny, Tatry i położony w dole rezerwat przyrody Zaskalskie-Bodnarówka. Na północ poniżej szczytu ładna polana, będąca pozostałością dawnych pół uprawnych nieistniejącej już wsi Biała Woda. Z polany rozległe widoki. Jest ona sztucznie zalesiana, co niewątpliwie przyczyni się do zmniejszenia atrakcyjności turystycznej tego rejonu, jak również jego różnorodności biologicznej[4].
Szlaki turystyki pieszej
edytuj
– szlak Tarnów – Wielki Rogacz na odcinku od Drogi Pienińskiej grzbietem Małych Pienin przez Szafranówkę, Łaźne Skały, Cyrhle, Wysoki Wierch, Durbaszkę, Wysoką, Wierchliczkę, Przełęcz Rozdziela do Gromadzkiej Przełęczy w Beskidzie Sądeckim. Szlak nie prowadzi przez sam szczyt Watriska, lecz na wschód od niego, przełęczą w grzbiecie głównym. Można jednak na niego wejść (kilka minut min od szlaku)[2].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online], s. 1 [dostęp 2025-03-10].
- ↑ a b Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008, s. 1.
- ↑ Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, s. 212, 224, 281, ISBN 83-915859-4-8.
- ↑ Stefan Michalik, Pieniny – park dwu narodów: przewodnik przyrodniczy, Krościenko n/D: Pieniński Park Narodowy, 2005, ISBN 83-913898-1-2.
