Wikipedia

Wendy Williams (ur. 1964)

Wendy Williams Hunter, urodzona jako Wendy Joan Williams (ur. 18 lipca 1964 w Asbury Park) – amerykańska aktorka telewizyjna i filmowa, projektanka mody i osobowość telewizyjna.

Wendy Williams
Ilustracja
Wendy Williams (2019)
Imię i nazwisko

Wendy Joan Williams

Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1964
Asbury Park

Zawód

aktorka, projektantka mody

Współmałżonek

Bert Girigorie
(1994–1995; rozwód)
Kevin Hunter
(1999–2019; rozwód)

Lata aktywności

od 1986

ŻyciorysEdytuj

PoczątkiEdytuj

Urodziła się w Asbury Park w stanie New Jersey, a wychowała się w Ocean Township, gdzie jej rodzina przeniosła się z Asbury Park z powodu panujących tam zamieszek rasowych[1][2]. Jest drugim z trójki dzieci Shirley (Skinner) i Thomasa Dwayne’a Williamsa[3]. Jej matka pracowała jako pedagog specjalny, a ojciec był nauczycielem i dyrektorem szkoły, który w 1969 został pierwszym ciemnoskórym administratorem szkoły w Red Bank[3][4]. Jej rodzina należała do kościoła baptystów i co roku odwiedzali afroamerykańskie miasteczko wakacyjne Oak Bluffs w stanie Massachusetts[5]. Gdy była dzieckiem lekarze poradzili jej, aby zażywała leki, które wpłynęłyby na jej hiperaktywność[6]. Jej rodzice wierzyli, że zostanie pielęgniarką[2].

W 1982 ukończyła Ocean Township High School[2]. Jej siostra Wanda otrzymała stypendium studenckie kiedy miała szesnaście lat[7]. Występowała jako spiker na meczach Little League Baseball swojego młodszego brata Thomasa[1][3].

Williams uczęszczała na Northeastern University w Bostonie z zamiarem zostania prezenterką telewizyjną[8]. Williams ukończyła studia w 1986 roku. Była didżejką w studenckiej stacji radiowej WRBB, gdzie przeprowadziła swój pierwszy wywiad z celebrytą, raperem LL Cool J.

KarieraEdytuj

Pracę zaczęła jako didżejka dla małej stacji radiowej zlokalizowanej na Wyspach Dziewiczych Stanów Zjednoczonych, jednak nie lubiła tej pracy, ponieważ nie dowiedziała się o radiu tyle ile chciała[8]. Później pracowała w Waszyngtonie[8].

14 lipca 2008 odbyła się premiera jej programu telewizyjnego The Wendy Williams Show[9]. Williams nie opuściła żadnego odcinka swojego talk-show aż do lutego 2018 roku, kiedy zrobiła sobie tydzień wolnego; jednak 21 lutego 2018 Williams ogłosiła, że jej show będzie miało trzytygodniową przerwę z powodu powikłań związanych z chorobą Gravesa-Basedowa i nadczynnością tarczycy[10]. W styczniu 2019 oświadczenie rodziny Williams ujawniło, że Williams była hospitalizowana z powodu powikłań po chorobie Gravesa i że jej powrót do programu zostanie w rezultacie opóźniony na czas nieokreślony[11]. Do prowadzenia show powróciła 4 marca 2019, a w czasie jej nieobecności zastąpił ją m.in. Nick Cannon[11]. W 2020 brała udział w czwartym sezonie amerykańskiej edycji The Masked Singer, gdzie była przebrana za usta, a z powodu ciężaru kostiumu, siedziała podczas występu. 30 stycznia 2021 premierę miał film Wendy Williams: The Movie opowiadającym o życiu Williams[12].

Życie prywatneEdytuj

W latach osiemdziesiątych spotykała się z piosenkarzem Sherrikiem[13]. Z pierwszym mężem Bertrandem „Bertem” Girigorie rozwiodła się po osiemnastu miesiącach separacji[14][15]. Swojego drugiego męża Kevina Huntera spotkała w 1994[2], a wyszła za niego 30 listopada 1999. 18 sierpnia 2000 urodziła syna Kevina Samuela[7]. W kwietniu 2019 złożyła pozew o rozwód po tym jak Hunter spłodził dziecko ze swoją kochanką[16][2]. Rozwód został sfinalizowany w styczniu 2020[17].

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ a b Steve Fishman, How New York’s Shock Jockette Wendy Williams Got Supersized – Nymag, New York Magazine [dostęp 2022-10-29] (ang.).
  2. ↑ a b c d e Condé Nast, Wendy Williams Dishes the Dirt, The New Yorker, 15 maja 2021 [dostęp 2022-10-29] (ang.).
  3. ↑ a b c Clipped From Asbury Park Press, „Asbury Park Press”, Asbury Park, New Jersey, 28 września 1988, s. 204 [dostęp 2022-10-29].
  4. ↑ Clipped From Asbury Park Press, „Asbury Park Press”, Asbury Park, New Jersey, 10 lipca 1969, s. 25 [dostęp 2022-10-29].
  5. ↑ Guy Trebay, Ms. Demeanor, „The New York Times”, 23 listopada 2009, ISSN 0362-4331 [dostęp 2022-10-29] (ang.).
  6. ↑ Clipped From Daily News, „Daily News”, New York, New York, 5 września 1993, s. 2927 [dostęp 2022-10-29].
  7. ↑ a b Robert Strauss, IN PERSON; Making Waves On the Radio, „The New York Times”, 28 września 2003, ISSN 0362-4331 [dostęp 2022-10-29] (ang.).
  8. ↑ a b c Clipped From Asbury Park Press, „Asbury Park Press”, Asbury Park, New Jersey, 16 kwietnia 1989, s. 149 [dostęp 2022-10-29].
  9. ↑ Alessandra Stanley, Talk Show Is Less Talk, More Alpha-Female Action, „The New York Times”, 22 lipca 2008, ISSN 0362-4331 [dostęp 2022-10-29] (ang.).
  10. ↑ - YouTube, www.youtube.com [dostęp 2022-10-29].
  11. ↑ Wendy Williams tells her story in biopic and doc on Lifetime, Boston Herald, 24 stycznia 2021 [dostęp 2022-10-29] (ang.).
  12. ↑ Wendy Williams says that she was sexually assaulted by 1980s R&B singer Sherrick, The Independent, 14 stycznia 2021 [dostęp 2022-10-29] (ang.).
  13. ↑ Amy Kuperinsky | NJ Advance Media for NJ.com, ‘Wendy Williams: The Movie.’ Lifetime biopic covers rape, cocaine, miscarriages, infidelity and N.J. star’s rise., nj, 30 stycznia 2021 [dostęp 2022-10-29] (ang.).
  14. ↑ Girigorie, Marriage of Williams, „Asbury Park Press”, Asbury Park, New Jersey, 12 lutego 1992, s. 50 [dostęp 2022-10-29].
  15. ↑ Wendy Williams files for divorce from husband Kevin Hunter, NBC News [dostęp 2022-10-29] (ang.).
  16. ↑ Wendy Williams’ divorce from Kevin Hunter is finalized, Asbury Park Press [dostęp 2022-10-29] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wendy_Williams_(ur._1964)&oldid=69884730”