Wesley Snipes
Wesley Trent Snipes[1][2] (ur. 31 lipca 1962 w Orlando) – amerykański aktor i producent filmowy[3].
| ||
 Wesley Snipes w 2008 roku | ||
| Imię i nazwisko | Wesley Trent Snipes | |
| Data i miejsce urodzenia | 31 lipca 1962 Orlando | |
| Zawód | aktor, producent filmowy, choreograf | |
| Współmałżonek |
April DuBois | |
| Lata aktywności | od 1987 | |
ŻyciorysEdytuj
Wczesne lataEdytuj
Urodził się w Orlando[4] na Florydzie jako syn Rudolpha Snipesa, wojskowego Amerykańskich Sił Powietrznych, i Marion[5], dorastał na ulicach nowojorskiego Południowego Bronxu. Ukończył artystyczną szkołę średnią High School for the Performing Arts[6] w Nowym Jorku. Swoją edukację kontynuował w szkole średniej w Orlando. W latach 1978-82 uczęszczał na Uniwersytet Stanowy Nowego Jorku (SUNY) w Purchase w stanie Nowy Jork na kierunek sztuki teatralnej, jednak dyplom uzyskał w 1985[7]. Występował w objazdowych teatrach i regionalnych produkcjach. W 1985 roku podjął pracę jako instalator telefoniczny koło Nowego Jorku.
KarieraEdytuj
Zadebiutował na scenie Broadwayu w dwóch spektaklach – Chłopaki zimy (The Boys of Winter) jako L. B. w Biltmore Theatre (1-8 grudnia 1985) i Egzekucja sprawiedliwości (Execution of Justice) Emily Mann w potrójnej roli Richarda Pabicha, siostry Boom Boom i Sullivana w Virginia Theatre (13-22 marca 1986) oraz wystąpił w sztuce Wole Soyinki Śmierć i królewski koniuszy (Death and the King’s Horesman). Przyłączył się także do podróżnej trupy aktorskiej Struttin'Street Stuff, występując w pobliskich parkach i szkołach.
Swoją karierę na dużym ekranie rozpoczął od udziału w komedii sportowej Dzikie koty (Wildcats, 1986) z Goldie Hawn jako zawodnik futbolu amerykańskiego Trumaine, dramacie sportowym Ulice złota (Streets of Gold, 1986) w roli utalentowanego boksera z Klausem Marią Brandauerem i Adrianem Pasdarem i serialu NBC Policjanci z Miami (Miami Vice, 1986). W 1987 roku wystąpił jako Mini Max w 17-minutowym teledysku Michaela Jacksona Bad w reżyserii Martina Scorsese jako przywódca gangu Mini Max. Jego kreacja sierżanta Bookmana w serialu HBO Opowieści wojenne z Wietnamu (Vietnam War Story, 1988) przyniosła mu nagrodę CableACE.
Po występie w komedii sportowej Pierwsza liga (Major League, 1989) u boku Toma Berengera, Charliego Sheena i Rene Russo oraz sensacyjnym dramacie kryminalnym Abela Ferrary Król Nowego Jorku (King of New York, 1990) z Christopherem Walkenem, Davidem Caruso i Laurence'em Fishburne'em, został zaangażowany do dwóch filmów Spike’a Lee – Czarny blues (1990)[8] jako saksofonista jazzowy u boku Denzela Washingtona i Malaria (Jungle Fever, 1991).
Wystąpił potem w kasowych filmach: Biali nie potrafią skakać (White Men Can't Jump, 1992) z Woodym Harrelsonem jako uliczny koszykarz, Pasażer 57 (Passenger 57, 1992), Taniec na wodzie (Waterdance, 1992), Wschodzące słońce (Rising Sun, 1993) z Seanem Connerym, Człowiek demolka (Demolition Man, 1993) z Sylvestrem Stallone’em i Sandrą Bullock, Strefa zrzutu (Drop Zone, 1994), Ślicznotki (To Wong Foo, Thanks for Everything, Julie Newmar, 1995) jako jedna z trzech drag queen, Pociąg z forsą (Money Train, 1995) z Woodym Harrelsonem i Jennifer Lopez, Fan (The Fan, 1996) jako gwiazdor baseballu z Robertem De Niro i Ellen Barkin oraz Wydział pościgowy (U. S. Marshals, 1998) u boku Tommy’ego Lee Jonesa i Roberta Downeya Jr.
Jest dwukrotnym laureatem nagrody Image; za rolę króla handlu narkotykami w dramacie kryminalnym Mario Van Peeblesa New Jack City (1991) i postać George’a Du Vaula w tele dramacie HBO Amerykański sen (America's Dream, 1996). Za kreację reżysera z Los Angeles w dramacie Romans na jedną noc (One Night Stand, 1997) został uhonorowany Pucharem Volpiego dla najlepszego aktora na 54. MFF w Wenecji.
Swoje umiejętności sztuk walki karate, kung-fu i capoeira zaprezentował na ekranie w roli dhampira Blade'a w filmie akcji Blade: Wieczny łowca (Blade, 1998), za którą odebrał nagrodę Blockbuster Entertainment, a także w sequelach – Blade: Wieczny łowca II (Blade 2, 2002) i Blade: Mroczna trójca (Blade: Trinity, 2004).
Życie prywatneEdytuj
Od 1985 do 1990 roku był żonaty z April DuBois, z którą ma syna Jelaniego Asara (ur. 1988). Spotykał się z Halle Berry (1990), Jadą Pinkett Smith (1991), Jennifer Lopez (od listopada 1994 do marca 1995) i azjatycką modelką Donną Wong (1996-1998)[9]. 17 marca 2003 roku poślubił koreańską artystkę malarkę Nakyung „Nikki” Park (ur. 1974). Mają czworo dzieci; synów: Akhenaten Kihwa-T (ur. 2001), Alaafia Jehu-T (ur. 2004) Alimayu Moa-T (ur. 2007) i córkę Iset Jua-T (ur. 2001).
W 1993 roku został zatrzymany za nielegalne posiadanie broni, a rok potem uciekając przed policją z prędkością ponad 200 km na godzinę spowodował wypadek i był aresztowany za przekroczenie prędkości na autostradzie. W 2008 r. sąd w stanie Floryda skazał aktora na 3 lata więzienia za przestępstwa podatkowe[10][11]. Udowodniono mu umyślne uchylanie się od płacenia podatków federalnych w latach 1999–2001[10]. Karę pozbawienia wolności rozpoczął 9 grudnia 2010 roku w więzieniu federalnym McKean Federal Correctional Institution[12][13][14]. Z zakładu karnego został zwolniony 2 kwietnia 2013 roku[15].
FilmografiaEdytuj
| Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1986 | Dzikie koty | Trumaine | |
| 1987 | Ulice złota | Roland Jenkins | |
| Vietnam War Story | Młody żołnierz | ||
| 1988 | Vietnam War Story II | Młody żołnierz | Bezpośrednio na video |
| 1989 | Pierwsza liga | „Willie Mays” Hayes | |
| 1990 | Czarny blues | Shadow Handerson | |
| Król Nowego Jorku | Thomas Flanigan | ||
| 1991 | New Jack City | Nino Brown | Nominacja do MTV Movie Award for Best Villain |
| Malaria | Flipper „Flip” Purify | ||
| 1992 | Taniec na wodzie | Raymond Hill | |
| Biali nie potrafią skakać | Sidney „Syd” Deane | ||
| Pasażer 57 | John Cutter | ||
| 1993 | Punkt zapalny | Jimmy Mercer | |
| Wschodzące słońce | Lt. Webster „Web” Smith | ||
| Człowiek demolka | Simon Phoenix | ||
| 1994 | Sugar Hill | Roemello Skugs | |
| Strefa zrzutu | Pete Nessip | ||
| 1995 | Ślicznotki | Noxeema Jackson | |
| Pociąg z forsą | John | ||
| 1996 | Fan | Bobby „Bob” Rayburn | |
| 1997 | Morderstwo w Białym Domu | detektyw Harlan Regis | |
| Romans na jedną noc | Maximilian „Max” Carlyle | Puchar Volpi na Festiwalu Filmowym w Wenecji w 1997 r. | |
| 1998 | Wydział pościgowy | Mark J. Sheridan/Warren/Roberts | |
| Blade: Wieczny łowca | Blade/Eric Brooks/The Daywalker | Także jako choreograf sztuk walki i producent | |
| Sport przyszłości | Obike Fixx | TV | |
| Wracając do korzeni | Will Sinclair | Także jako producent wykonawczy | |
| 2000 | Zasady walki | Neil Shaw | |
| Stracone nadzieje | Franklin Swift | Także jako producent | |
| 2002 | W zasięgu strzału | Joe | |
| Blade: Wieczny łowca II | Blade/Eric Brooks/The Daywalker | Także jako choreograf i koordynator sztuk walki oraz producent | |
| ZygZak | David „Dave” Fletcher | ||
| Champion | Monroe „Undisputed” Hutchens | Także jako producent | |
| 2004 | Antidotum | Dean Cage | Bezpośrednio na DVD |
| Blade: Mroczna trójca | Blade/Eric Brooks/The Daywalker | Także jako producent | |
| 2005 | 7 sekund | Jack Tulliver | Bezpośrednio na DVD |
| Strzelec wyborowy | Malarz | Bezpośrednio na DVD | |
| Teoria chaosu | Jason York/Scott Curtis/Lorenz | ||
| 2006 | Pieskie szczęście | Lucky | Bezpośrednio na DVD |
| Detonator | Sonni Griffith | Bezpośrednio na DVD | |
| 2007 | Zamachowiec | James Dial | Bezpośrednio na DVD |
| 2008 | Zasady walki II - Zdrada | Neil Shaw | Bezpośrednio na DVD |
| 2009 | Gliniarze z Brooklynu | Casanova „Caz” Phillips | Black Reel Award for Best Supporting Actor |
| 2010 | Zabójcza gra | agent Marcus | |
| 2012 | Gallowwalkers | Aman | |
| 2014 | Niezniszczalni 3 | Doc |
TelewizjaEdytuj
| Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1986 | Policjanci z Miami | Silk | Odcinek „Streetwise" |
| 1987 | Vietnam War Story | Young Soldier | Odcinek „An Old Ghost Walks the Earth" |
| 1989 | A Man Called Hawk | Nicholas Murdock | Odcinek „Choice of Chance" |
| The Days and Nights of Molly Dodd | Hood | Odcinek „Here's Why You Should Always Make Your Bed in the Morning" | |
| 1990 | H.E.L.P. | Lou Barton | |
| 1997 | Happily Ever After: Fairy Tales for Every Child | The Pied Piper | Odcinek „The Pied Piper" |
| 2002 | The Bernie Mac Show | Duke | Rope-a-Dope |
InneEdytuj
| Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1986 | Execution of Justice | Siostra Boom Boom | Broadway |
| 1987 | Bad | Mini Max | 18 minutowy teledysk/krótki film |
| Critical Condition | Kierowca ambulansu | Drobna rola | |
| 1995 | Czekając na miłość | James Wheeler | Niewymieniony w czołówce |
| 1998 | Masters of the Martial Arts presented by Wesley Snipes | On sam | Dokument |
| Jackie Chan: My Story | On sam | Dokument | |
| 1999 | Kumpel do bicia | Kibic przy ringu | Drobna rola |
PrzypisyEdytuj
- ↑ Wesley Snipes Actor, Producer (ang.). TVGuide.com. [dostęp 2012-11-11].
- ↑ Wesley Snipes (ang.). Listal. [dostęp 2012-11-11].
- ↑ Wesley Snipes (hiszp.). SensaCine.com. [dostęp 2012-11-11].
- ↑ Biografia Wesley Snipesa (fr.). AlloCiné. [dostęp 2012-11-11].
- ↑ Wesley Snipes Biography (1962-) (ang.). Film Reference. [dostęp 2012-11-11].
- ↑ Wesley Snipes (wł.). MYmovies. [dostęp 2012-11-11].
- ↑ Wesley Snipes - Actor (rum.). CineMagia.ro. [dostęp 2012-11-11].
- ↑ Biografia Wesley Snipesa (ang.). Rotten Tomatoes. [dostęp 2012-11-11].
- ↑ Wesley Snipes Dating History (ang.). FamousFix. [dostęp 2012-11-11].
- ↑ a b Tax Evasion Wesley Snipes (ang.). Barnes Law LLP. [dostęp 2010-12-09].
- ↑ Travis Reed (2008-04-25): Wesley Snipes Gets 3 Years for Not Filing Tax Returns (ang.). [dostęp 2012-11-11].
- ↑ Bianca Carneiro: Wesley Snipes released from prison after serving three years for tax evasion (ang.). Daily Mail. [dostęp 2012-11-11].
- ↑ Wesley Snipes -- Released from Prison (ang.). TMZ.com. [dostęp 2016-11-14].
- ↑ Ann Oldenburg: Wesley Snipes finishes prison time for tax evasion (ang.). USA Today. [dostęp 2012-11-11].
- ↑ Camron Wiltshire (2013-08-20): Actor Wesley Snipes Free After Three Years in a Prison for “Tax Evasion” (ang.). Disinformation. [dostęp 2012-11-11].
Linki zewnętrzneEdytuj
- Wesley Snipes w bazie IMDb (ang.)
- Wesley Snipes w bazie Filmweb
- Wesley Snipes w bazie Notable Names Database (ang.)