Wiśniewo (województwo podlaskie)

wieś w województwie podlaskim

Wiśniewowieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie zambrowskim, w gminie Zambrów[5][6].

Wiśniewo
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

zambrowski

Gmina

Zambrów

Liczba ludności (2011)

205[2][3]

Strefa numeracyjna

86

Kod pocztowy

18-300[4]

Tablice rejestracyjne

BZA

SIMC

0411370[5]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Zambrów
Mapa konturowa gminy wiejskiej Zambrów, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wiśniewo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wiśniewo”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Wiśniewo”
Położenie na mapie powiatu zambrowskiego
Mapa konturowa powiatu zambrowskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wiśniewo”
Ziemia53°00′41″N 22°17′40″E/53,011389 22,294444[1]

Wieś położona jest przy drodze krajowej nr 8 i na projektowanej trasie Via Baltica i drogi ekspresowej S8. Ze względu na dużą liczbę wypadków, wraz z obwodnicą pobliskiego Zambrowa (4 km na południowy zachód od Wiśniewa) budowana jest również obwodnica Wiśniewa. Obwodnica przetnie przy Wiśniewie drogę krajową nr 8, drogę do Grabówki oraz drogę do wsi Ćwikły-Krajewo, Ćwikły-Rupie i Kołaki Kościelne na granicy gmin Zambrów i Gmina Kołaki Kościelne.

Wierni kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Ducha Świętego w Zambrowie[7].

Historia edytuj

W latach 1921–1939 wieś leżała w województwie białostockim, w powiecie łomżyńskim, w gminie Długobórz.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku wieś zamieszkiwało 206 osób, 203 było wyznania rzymskokatolickiego, 3 mojżeszowego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali polską przynależność narodową. Było tu 26 budynków mieszkalnych[8]. Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Zambrowie. Podlegała pod Sąd Grodzki w Zambrowie i Okręgowy w Łomży; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Zambrowie[9].

W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 miejscowość znalazła się pod okupacją sowiecką. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. Od 22 lipca 1941 r. do wyzwolenia włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy[10].

We wrześniu 1939 oddziały niemieckie dokonały pacyfikacji wsi. Część mieszkańców aresztowano i wywieziono do Zambrowa. W wyniku pacyfikacji zginęło kilku mieszkańców (trzy ofiary zidentyfikowano)[11].

Do 1954 roku miejscowość należała do gminy Długobórz. Z dniem 18 sierpnia 1945 roku została wyłączona z woj. warszawskiego i przyłączona z powrotem do woj. białostockiego[12]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa łomżyńskiego.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 148697
  2. Wieś Wiśniewo w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-03-08] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1459 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Opis parafii na stronie diecezji
  8. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. T. 5, województwo białostockie, 1924, s. 50.
  9. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1851.
  10. Bezirk Bialystok [online], www.territorial.de [dostęp 2020-04-16].
  11. Józef Fajkowski, Jan Religa: Zbrodnie hitlerowskie na wsi polskiej 1939-1945. Warszawa: Wydawnictwo Książka i Wiedza, 1981, s. 206.
  12. Dz.U. z 1945 r. nr 27, poz. 167

Linki zewnętrzne edytuj