Wicehrabstwo Schuf

Wicehrabstwo Schuf (fr. Seigneurie de Schuf) – jedyne lenno hrabstwa Sydonu, istniejące od ok. 1170 do 1257. Wicehrabstwo leżało na ziemiach wyzwolonych w czasie I krucjaty. Obecnie wchodzi w skład dystryktu Asz-Sczuf w środkowo-zachodnim Libanie.

Wicehrabstwo Schuf

Vicecomté de Schuf

ok. 1170–1257
Język urzędowy	łacina starofrancuski
Stolica	Jaskinia Tyron
Ustrój polityczny	monarchia feudalna
Status terytorium	lenno
Zależne od	Hrabstwo Sydonu
Nadanie w lenno	Gerard Grenier lub Renaud Grenier ok. 1170
Sprzedaż	Julian Grenier 1257
Religia dominująca	Chrześcijaństwo (Katolicyzm), darazyci

Lenno zostało powołane w celu zabezpieczenia hrabstwa Sydonu od strony wschodniej przed atakami muzułmanów. Kluczowym punktem oporu była Jaskinia Tyron – twierdza leżąca w górach Schuf (lub Chouf, spolszczone Szuf). Zacięte walki spowodowały, że wicehrabstwo często zmieniało właścicieli:

• ok. 1110–1133: część Królestwa Jerozolimskiego
• 1133–1140: państwo Burydów
• 1140–1165: Królestwo Jerozolimskie
• 1165–ok. 1170: w ręku syryjskiego władcy Nur ad-Dina
• ok. 1170–1187: wicehrabstwo zależne od hrabstwa Sydonu (z Jaskinią Tyron 1182–1187)
• 1187–1240: państwo Ajjubidów
• 1240-1257: wicehrabstwo zależne od hrabstwa Sydonu
• 1257–1260: dobra Templariuszy
• 1260: najazd mongolski i opuszczenie Schuff

Władcy Schuff

• nieznani w I okresie istnienia lenna;
• André de Schuf (1240–?)
• Jean de Schuf (?– przed 1257);
• Julian Grenier, hrabia Sydonu (ok. 1257).

Bibliografia

• Deschamps Paul, Une Grotte de-Fortress Croisés dans le Liban. La Cave de Tyron [w:] "Mélanges Syria Offerts A Monsieur René Dussaud" t. 2, Bibliothèque Historique et Archéologique XXX 1939;
• Molin Kristian, Unknown Crusader Castles, London – New York 2001;
• Pringle Denys, Leach Peter E., The Churches of the Crusader Kingdom of Jerusalem University Press, Cambridge 1998.