Wieża ciśnień (Parowozownia Gniezno)
Wieża ciśnień w Gnieźnie wybudowana najprawdopodobniej w 1905 roku na terenie przyległym do nowo powstałej w 1872 roku stacji kolejowej Gniezno, która stała się ważnym punktem w węźle komunikacyjnym Poznań – Toruń. Rosnące natężenie ruchu kolejowego w obrębie węzła Gniezno powodowało wzmożone zapotrzebowanie na wodę. Dotychczas istniejące wieże ciśnień nie były w stanie zapewnić wystarczającej ilości wody do parowozów. Nowa wieża ciśnień stanęła na północ od budynku noclegowni. Budynek otrzymał bryłę grzybka, którego cokół i trzon licowano cegłą, a nadwieszoną głowicę otynkowano. Pojemność zbiornika wynosiła 300 m³. Zasilanie zbiornika wodą zapewniała pompownia parowa zlokalizowana w Dalkach. W latach 1941–1943 zbudowano ujęcie wody wraz z elektryczną stacja pomp w Jankowie Dolnym. Posiadał on możliwość zaopatrywania w wodę zbiornika w wieży na terenie Parowozowni Gniezno. Inwestycja ta umożliwiła zwiększenie rezerw wody, a także odciążyła dotychczasową pompownię w Dalkach.
nr rej. 772/Wlkp/A z 08.12.2009[1] | |
Wieża ciśnień | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Składowa 1 |
Styl architektoniczny |
Historyzm pruski, modernizm |
Inwestor | |
Wysokość do dachu |
21,5 m |
Rozpoczęcie budowy |
ok. 1905 |
Położenie na mapie Gniezna | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu gnieźnieńskiego | |
52°31′41″N 17°36′03″E/52,528056 17,600833 |
Zobacz też
edytujLinki zewnętrzne
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo wielkopolskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 23 lipca 2024 .