Wielka Łomnicka Baszta

Wielka Łomnicka Baszta lub Łomnicka Strażnica[1] (słow. Veľká Lomnická veža, niem. Lomnitzer Turm, węg. Lomnici-torony[2]) – najwyższe wzniesienie Łomnickiej Grani (fragmentu południowej grani Łomnicy) o wysokości 2215[3] lub 2202[4] m n.p.m., znajdujące się w słowackiej części Tatrach Wysokich. Od Łomnickiej Kopy oddziela ją Łomnicka Przełęcz, a od Myśliwskiej Czuby oddzielona jest Wyżnim Myśliwskim Przechodem. Dla taterników najbardziej interesująca jest jej zachodnia ściana opadająca do Doliny Małej Zimnej Wody, natomiast tą opadającą do Doliny Łomnickiej prowadzi obecnie trasa narciarska[4].

Wielka Łomnicka Baszta
Ilustracja
Wielka Łomnicka Baszta na środkowym planie, na lewo od drzewa
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Tatry, Karpaty

Wysokość

2215 m n.p.m.

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wielka Łomnicka Baszta”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Wielka Łomnicka Baszta”
Ziemia49°11′08,7″N 20°13′04,8″E/49,185750 20,218000
Wielka Łomnicka Baszta i Łomnica
Wielka Łomnicka Baszta wśród podpisanych obiektów

Topografia edytuj

Wierzchołek Wielkiej Łomnickiej Baszty jest utworzony z zębatego grzebienia. W stokach opadających w kierunku Doliny Małej Zimnej Wody znajdują się:

  • południowe zbocze opadające w kierunku Pośredniego Myśliwskiego Żlebu, obejmujące przede wszystkim Dziurawy Upłaz,
  • południowo-zachodnia ściana kończąca się w okolicy Łomnickiej Koleby i dolnej części Wielkiego Łomnickiego Ogrodu, a w niej:
    • prawy filar z Wielką Myśliwską Kazalnicą i Myśliwską Szczerbinką oraz odnogą – Schodkową Grzędą,
    • prawa depresja – Skrajny Kręty Żleb,
    • środkowy filar z licznymi turniami, zakończony u dołu wysoką trójkątną ścianą,
    • środkowa depresja,
    • lewy filar, podcięty mniejszą stromą ścianą,
    • lewa depresja – Zadni Kręty Żleb, przecięty w dolnej części Łomnicką Drabiną,
  • zachodni filar spadający do środkowej części Wielkiego Łomnickiego Ogrodu,
  • północno-zachodnia ściana opadająca do Łomnickiego Żlebu, przecięta Łomnicką Ławką[4].

Historia edytuj

Pierwsze wejścia na Wielką Łomnicką Basztę nie są znane. Powodem tego jest jej łatwa dostępność od strony Doliny Łomnickiej. Niegdyś teren ten był popularnym miejscem polowań, więc najprawdopodobniej pierwszego wejścia na nią dokonał anonimowy koziarz[4]. W latach 1957–1959 wybudowano kolejkę krzesełkową prowadzącą pod sam wierzchołek Wielkiej Łomnickiej Baszty. W 1978 r. wyciąg ten został zdemontowany, na jego miejsce powstał nowy, który wwozi turystów pod siodło Łomnickiej Przełęczy[2].

Dawniej Wielką Łomnicką Basztę nazywano też Łomnickim Grzebieniem[4].

Szlaki turystyczne edytuj

  – zielony szlak od Łomnickiego Stawu na Łomnicką Przełęcz (ten fragment nieczynny od 1990 r. – pokonuje się go obecnie kolejką[1]), dalej od Łomnickiej Przełęczy biegnie wzdłuż Łomnickiej Grani na Wielką Łomnicką Basztę
  • Czas przejścia z przełęczy na Wielką Łomnicką Basztę: 15 min, ↓ 15 min[5]

Przypisy edytuj

  1. a b Józef Nyka: Tatry słowackie. Przewodnik. Wyd. VI. Latchorzew: Trawers, 2008, s. 138. ISBN 978-83-60078-05-1.
  2. a b Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
  3. Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 138. ISBN 83-909352-2-8.
  4. a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXI. Klimkowa Przełęcz – Łomnicka Grań. Warszawa: Sport i Turystyka, 1977, s. 200–214.
  5. Tomasz Nodzyński, Marta Cobel-Tokarska: Tatry Wysokie i Bielskie: polskie i słowackie. Warszawa: ExpressMap, 2007. ISBN 978-83-60120-88-0.