Wielka Ściana Sloan

jedna z największych znanych struktur we Wszechświecie

Wielka Ściana Sloan (ang. Sloan Great Wall, SGW) – ogromna struktura typu włókno, zbudowana z supergromad galaktyk. Według danych z 2013 roku jest to jedna z największych znanych struktur w obserwowanym Wszechświecie.

Została odkryta przez J.R. Gotta i in. w 2003 roku w oparciu o przegląd nieba Sloan Digital Sky Survey. Ściana znajduje się w gwiazdozbiorze Panny, w średniej odległości około 1 mld lat świetlnych, ma długość 1,37 mld lat świetlnych i jest o 80% większa od odkrytej wcześniej Wielkiej Ściany[1].

Struktury tego rozmiaru zachowują informacje o warunkach początkowych powstawania struktury we Wszechświecie.

Krytycy uważają, że Wielka Ściana Sloan nie powinna być określana jako jedna spójna struktura, gdyż nie jest ona obecnie ze sobą grawitacyjnie związana i niektóre jej części mogą nigdy się ze sobą nie powiązać[2]. W 2011 zasugerowano, że Wielka Ściana Sloan jest przypadkowym skupiskiem trzech wielkich struktur, ale nie jedną spójną strukturą samą w sobie[3].

Obecnie za największą strukturę we Wszechświecie uznaje się Wielką Ścianę Herkulesa-Korony Północnej[a].

Uwagi edytuj

  1. Zobacz hasło Hercules–Corona Borealis Great Wall(inne języki) w angielskiej wersji Wikipedii.

Przypisy edytuj

  1. J. Richard Gott i inni, A Map of the Universe, „The Astrophysical Journal”, 624 (2), 2005, s. 463–484, DOI10.1086/428890, ISSN 0004-637X [dostęp 2020-07-11] (ang.).
  2. APOD: 2007 November 7 – The Sloan Great Wall: Largest Known Structure [online], apod.nasa.gov [dostęp 2020-07-11].
  3. Roger G. Clowes i inni, Two close large quasar groups of size ∼ 350 Mpc at z ∼ 1.2, „Monthly Notices of the Royal Astronomical Society”, 419 (1), 2012, s. 556–565, DOI10.1111/j.1365-2966.2011.19719.x, ISSN 0035-8711 [dostęp 2020-07-11] (ang.).

Bibliografia edytuj

  • J. Richard Gott III et al. A Map of the Universe. „The Astrophysical Journal”. 624 (2), s. 463–484, 2005-05-10. DOI: 10.1086/428890. arXiv:astro-ph/0310571. (ang.). 
  • M. Einasto et al. Toward Understanding Rich Superclusters. „The Astrophysical Journal”. 685 (1), s. 83–104, 2008-09-20. DOI: 10.1086/590374. arXiv:0806.0325. (ang.).