Wielka Koszysta
Wielka Koszysta (2193 m n.p.m.) – szczyt w Tatrach Wysokich, najwyższy punkt grzbietu Koszystej, oddzielającego Dolinę Waksmundzką od doliny Pańszczycy. Jest to jeden z najbardziej na północ wysuniętych dwutysięczników tatrzańskich.
 Masyw Koszystej z Hali Gąsienicowej | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2193 m n.p.m. |
| Pierwsze wejście |
3 sierpnia 1838 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′06″N 20°02′57″E/49,235000 20,049167
| |
Szczyt jest środkowym z trzech wierzchołków w grani Koszystej. Od strony północnej graniczy z Małą Koszystą (2014 m), od południa natomiast z Waksmundzkim Wierchem (2186 m)[1].
W skalistej, wschodniej grzędzie Wielkiej Koszystej wznosi się turnia zwana Waksmundzką Strażnicą. Od strony zachodniej do doliny Pańszczycy spod wierzchołka schodzą żleby: Cesarka i Barani Żleb[2].
Pierwsze odnotowane wejście: Ludwik Zejszner 3 sierpnia 1838 r. z grupą osób towarzyszących, podczas pomiarów wysokości za pomocą barometru, zimą: Henryk Bednarski, Józef Lesiecki, Mariusz Zaruski, Stanisław Zdyb 4 marca 1910 r. Oba wejścia miały miejsce od strony Krzyżnego[3]. Wielka Koszysta jest najczęściej odwiedzanym wierzchołkiem w grzbiecie[1].
W 1932 r. cały masyw Koszystej wykupiony został od rodziny Uznańskich przez Skarb Państwa, a w 1936 r. w wyniku starań PTT objęty został ścisłą ochroną. Do tej pory jest obszarem ochrony ścisłej i nie prowadzą przez niego żadne szlaki turystyczne[4].
Pochodzenie nazwy Koszysta (dawniej także Kosista) nie jest znane, być może pochodzi od koszenia okolicznych łąk, dawniej wypasanych[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Grzegorz Barczyk, Adam Piechowski, Grażyna Żurawska, Bedeker tatrzański, Ryszard Jakubowski (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, ISBN 83-01-13184-5.
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.
- ↑ Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Granacka Przełęcz – Wołoszyn, t. 3, Warszawa: Sklep Podróżnika, 1992, s. 62–67.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.