Wielka Walentkowa Czuba
Wielka Walentkowa Czuba (słow. Vyšný Valentkov zub, niem. Grosser Valentinszahn, węg. Nagy-Bálint-fog[1]) – skalna czuba w głównej grani Tatr. Wznosi się na wysokość 2128 m w Walentkowej Grani pomiędzy Wyżnimi Walentkowymi Wrótkami (2113 m) i Niżnią Walentkową Szczerbiną (2120 m). Granią tą biegnie granica polsko-słowacka. Stoki południowo-wschodnie opadają ścianą do piargów nad Zadnim Stawem w Dolinie Pięciu Stawów Polskich, stoki zachodnie również ściana do kotła Walentkowe Kamienne w Dolinie Walentkowej[2][3].
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2128 m n.p.m. |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′52,3″N 20°00′27,7″E/49,214528 20,007694
| |
Pierwsze znane przejście Walentkową Granią: latem Tadeusz Grabowski i Adam Staniszewski w 1907 r., zimą Edúard Ganoczi i István Zamkovszky w 1927 r.[4]
Przypisy edytuj
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [online] [dostęp 2018-09-02] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
- ↑ Orla Perć. Mapa 1: 5 000, Warszawa-Zielona Góra-Zakopane: Wydawnictwo Kartograficzne Polkart Anna Siwicka, 2006, ISBN 83-87873-42-X.
- ↑ Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-12-03].
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.