Wielki Bacuch

Wielki Bacuch^[1], Wielki Bacug^[2] – strome północno-zachodnie zbocza Grzybowca w Tatrach Zachodnich, opadające do Doliny Strążyskiej. Od południowego wschodu sąsiaduje z Małym Bacuchem, zaś od strony północnej jego zbocza opadają do Doliny Grzybowieckiej^[3]. Dawniej wypasano tutaj owce i bydło, a przez górali zwany był Bacuchem, Bacufem, Bacukiem. Zdaniem Mariusza Zaruskiego nazwa Bacug pochodzi od niemieckiego słowa Bahnzug. Na początku XVI w. prowadzili bowiem tutaj i w okolicach Giewontu prace niemieccy górnicy. Według Wielkiej encyklopedii tatrzańskiej prawidłowa nazwa to Wielki Bacuch, pochodzenie nazwy jest nieznane^[4]. Obecnie jest to rejon porośnięty lasem i niedostępny turystycznie^[1].

Przypisy edytuj

↑ ^a ^b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-04-29] .
↑ Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4 .
↑ Geoportal. Mapa topograficzna 1:10 000 [online] [dostęp 2022-04-02] .
↑ ZofiaZ. Radwańska-Paryska ZofiaZ., Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 .

[geo-1] Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-04-29] .

[wit-2] Tatry Polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wydawnictwo „WiT” S.c., 2009, ISBN 83-89580-00-4 .

[geo2-3] Geoportal. Mapa topograficzna 1:10 000 [online] [dostęp 2022-04-02] .

[wet-4] ZofiaZ. Radwańska-Paryska ZofiaZ., Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1 .

[1]

[2]

[3]

[4]