Wielopole (województwo zachodniopomorskie)

wieś w województwie zachodniopomorskim

Wielopole (niem. do 1945 r. Feldichen) – osada leśna w Polsce położona w województwie zachodniopomorskim, w powiecie myśliborskim, w gminie Boleszkowice.

Wielopole
osada leśna
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Powiat

myśliborski

Gmina

Boleszkowice

Wysokość

15 m n.p.m.

Liczba ludności (2003)

2

Strefa numeracyjna

95

Kod pocztowy

74-406

Tablice rejestracyjne

ZMY

SIMC

0178985

Położenie na mapie gminy Boleszkowice
Mapa konturowa gminy Boleszkowice, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wielopole”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Wielopole”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Wielopole”
Położenie na mapie powiatu myśliborskiego
Mapa konturowa powiatu myśliborskiego, blisko lewej krawiędzi na dole znajduje się punkt z opisem „Wielopole”
Ziemia52°41′53″N 14°28′48″E/52,698056 14,480000[1]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gorzowskiego.

Środowisko przyrodnicze edytuj

W okolicy Wielopola znajduje się największy w gminie Boleszkowice kompleks lasów liściastych z bagiennymi olszynami. Na wschód od dawnego śródleśnego folwarku (budynek dworu-rządcówki, pochodzący z 4 ćwierci XIX w., jest opuszczony; na dziedzińcu rośnie okazała lipa o obwodzie 3,5 m) położony jest park podworski. W drzewostanie dominują gatunki liściaste, głównie lipy, akacje, klony, buki, kasztanowce. W parku znajduje się oczko wodne. Obecnie (2014 r.) jest on zaniedbany, układ ścieżki nieczytelny. W pobliżu Wielopola (około 250 m na południowy wschód, przy drodze do Porzecza; oddz. 30 p Leśnictwo Namyślin) znajduje się pomnik przyrody – dąb szypułkowy o obwodzie 5,2 m i wysokości 22 m (uszkodzona korona i pień, większość konarów martwa).

Historia edytuj

  • 1536 – miasto Mieszkowice kupiło za 240 florenów od burmistrza i syndyka Frankfurtu nad Odrą, doktora prawa Lorenza (Laurentiusa) Schrecka, tereny łowieckie i bagno Els Bruch, gdzie później założono folwark Feldichen-Goes
  • 1608 – folwark wzmiankowany jako Feldigen Gues; należał do kamery (rady) miasta Mieszkowice
  • 1815 – Christoph Sydow, dzierżawca wieczysty majątku Feldichen, wypowiedział miastu Bärwalde (Mieszkowice) umowę dzierżawy ze względu na złą sytuację finansową (majątek wcześniej został złupiony przez wojska francuskie)
  • w tym samym roku długi po Sydowie spłacił Christian Gottlieb Kühl i stał się nowym dzierżawcą Feldichen
  • 1833 – umarł Christian Kühl, dobrami zarządzała jego małżonka Wilhelmine z domu Schwarz przez następne 10 lat
  • 1843 – dobra przejął Heinrich Gustav Kühl, syn Christiana i Wilhelminy
  • po krótkim czasie Heinrich Gustav Kühl umarł, a Feldichen po raz kolejny przejęła Wilhelmine Kühl
  • 1850 – ustanowienie własności poprzez zasiedzenie dzierżawionych dóbr – Feldichen stał się niezależnym majątkiem ziemskim
  • 1855 – istnieje majątek (niem. Gut) Feldichen (Feldchen, Feldchengös; 71 mieszkańców) i leśniczówka (niem. Försterei; 7 mieszkańców) o tej nazwie
  • 1870 – umarła Wilhelmine Kühl, majątek przejął jej wnuk August Kiele
  • 1900/1901 – przebudowa dworku przez Augusta Kiele oraz jego syna Alfreda.
  • 1902 – August Kiele przekazał majątek wraz z całym inwentarzem żywym i martwym swojemu synowi, Alfredowi Kiele. Nastąpiła modernizacja majątku – zakupiono nowoczesne urządzenia do prac rolnych i leśnych
  • 1907 – pożar strawił część budynków gospodarczych majątku
  • 1922 – umarł Alfred Kiele
  • 1925 – wydzierżawienie majątku na okres 10 lat
  • 1934/35 – majątek przejął Günter Kiele, syn Alfreda, właścicielem pozostała do 1939 formalnie matka Günthera, Klara, wdowa po Alfredzie
  • 31 stycznia /1 lutego 1945 – opuszczenie majątku przez rodzinę Kiele i pracowników majątku, stopniowa deportacja i wypędzenie ludności niemieckiej
  • 1948 – nadanie majątkowi urzędowej nazwy Wielopole; leśniczówka otrzymała nazwę Konary[2]
  • Współcześnie majątek jest opuszczony i popadł w ruinę.
 
Dworek w Wielopolu przed 1945 rokiem

Ludność edytuj

Ludność w ostatnich trzech stuleciach[3][4][5]:

Bibliografia edytuj

  • Berlin und die Mark Brandenburg mit dem Markgrafthum Nieder-Lausitz. Berlin: 1861, s. 397, 420.
  • Zmiana Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Boleszkowice, Boleszkowice 2010.
  • Clara Aumann, Feldichen 1815-1945, [w]: Kreis-Kalender für den Kreis Königsberg-Neumark, Helmstedt 1962, s. 57-66.

Przypisy edytuj

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 146593
  2. Rozporządzenie Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 czerwca 1948 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości. Monitor Polski, Rok 1948, Numer 59, Poz. 363
  3. Statistisch-topographische Beschreibung der gesammten Mark Brandenburg: Für Statistiker, Geschäftsmänner, bes. für Kameralisten. ¬Die Neumark Brandenburg. T. 3. Berlin: Friedrich Maurer, 1809, s. 115.
  4. Leopold Krugg: Neues topographisch-statistisch-geographisches Wörterbuch des Preussischen Staats. T. 1. Halle: Karl August Kümmel, 1821, s. 364.
  5. Topographische Uebersicht des Appellationsgerichts-Departements Frankfurt a/O: Zusammengestellt von Güthlein. Gustav Harnecker & Co., 1856, s. 20. [dostęp 2014-03-08].