Wiera Baniewicz
Wiera Baniewicz, również jako Vera Baniewicz (ur. 1949 w Woroneżu, zm. 2020 w Berlinie[1]) – polsko-niemiecka śpiewaczka operowa (mezzosopran).
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Powiązania |
Życiorys edytuj
Urodzona w Woroneżu w ZSRR, od 1970 związana z Polską. Śpiewu uczyła się w Warszawie u prof. Zofii Brégy (początkowo w średniej szkole muzycznej a następnie w PWSM w Warszawie. Laureatka II nagrody Międzynarodowego Konkursu Muzycznego w Genewie (1974)[2], nagrody na Międzynarodowym Konkursie wokalnym w Tuluzie (1975) oraz IV nagrody i nagród specjalnych na Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w Montrealu (1977). Solistka Warszawskiej Opery Kameralnej (1974/1975), Opery Krakowskiej (1975/76), Opery w Dortmundzie (1976-1983), Opery w Hannowerze (1985-1989), Opery w Bonn (2006-2008). Występowała również m.in. w mediolańskiej La Scali (w 1985 i 1988), w teatrach operowych w Barcelonie, Bazylei, Montrealu, Pretorii, Ohio, Amsterdamie, St. Gallen, Grazu, Lyonie, Strassburgu, Lizbonie, Sztokholmie, Berlinie, Düsseldorfie, Monachium, Hamburgu, Hannowerze, Stuttgarcie, Mannheim, Frankfurcie, Lipsku, Dreźnie, Brunszwiku, Ratyzbonie, Freiburgu, a w Polsce w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, Teatrze Wielkim w Poznaniu, Operze Dolnośląskiej i Operze Bałtyckiej. Brała udział w nagraniu płyty Stanisław Moniuszko - Straszny dwór (Polskie Nagrania Muza) nominowanej do Fryderyka 2002 w Kategorii Album Roku Muzyka Wokalna, nagraniu opery Modesta Musorgskiego "Borys Godunow" pod dyrekcją Jerzego Semkowa (EMI, 1977), nagraniu opery Pietro Mascagniego "Cavaleria rusticana" pod dyrekcją Giuseppe Sinopoliego (Deutsche Grammophon Gesellschaft) u boku Agnes Baltsa i Placida Domingo, oraz oper Giacomo Pucciniego "Gianni Schicchi" i "Il Tabarro" pod dyrekcją Giuseppe Patané (Ariola-Eurodisc, 1988). Współpracowała m.in. z takimi dyrygentami, jak Sergiu Celibidache, Giuseppe Sinopoli, Giuseppe Patané, Carlo Franci, Kiryll Petrenko, Roman Kofmann, Yakov Kreizberg, Jerzy Semkow. Do jej najważniejszych ról należą: Carmen, Azucena ("Il Trovatore"), Amneris ("Aida"), Eboli ("Don Carlos"), Kundry ("Parsifal"), Amme ("Frau ohne Schatten"), Lady Macbeth ("Macbeth"), Renata ("Ognisty anioł")[3].
Żona dyrygenta Krzysztofa Słowińskiego.
Wybrane partie operowe edytuj
| Kompozytor | Tytuł opery | Partia | Nagrania na żywo | Nagrania studyjne |
|---|---|---|---|---|
| Giuseppe Verdi | Aida | Amneris | ||
| Giuseppe Verdi | Il Trovatore | Azucena | ||
| Giuseppe Verdi | Don Carlos | Eboli | ||
| Giuseppe Verdi | Macbeth | Lady Macbeth | ||
| Giuseppe Verdi | Ballo in maschera | Ulrica | ||
| Giuseppe Verdi | Falstaff | Mrs.Quickly | ||
| Georges Bizet | Carmen | Carmen | ||
| Stanisław Moniuszko | Straszny dwór | Jadwiga | 1978 Polskie Nagrania „Muza” | |
| Pietro Mascagni | Cavaleria rusticana | Santuzza | ||
| Richard Wagner | Tannhäuser | Venus | ||
| Richard Wagner | Tristan i Izolda | Brangäne | ||
| Richard Wagner | Parsifal | Kundry | ||
| Siergiej Prokofjew | Ognisty Anioł | Renata | ||
| Richard Strauss | Frau ohne Schatten | Amme |
Przypisy edytuj
- ↑ Baniewicz, Vera (1944–2020), Mezzosopranistin – BMLO [online], www.bmlo.lmu.de [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Search Laureates. Concours de Genève [online], www.concoursgeneve.ch [dostęp 2020-06-07].
- ↑ Fryderyk 2002 [online] [dostęp 2020-06-07] (pol.).
Bibliografia edytuj
- Wiera Baniewicz, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2021-04-08].
- Jacek Chodorowski, Polscy śpiewacy (Fundacja Pomocy Artystom Polskim Czardasz, Kraków 2020), str. 19-21, ISBN 978-83-920494-3-2 - wersja w pdf
- sylwetka Wiery Baniewicz na stronie maestro.net.pl