Wierni świeccy
Wierni świeccy (laikat) – wszyscy wierni, którzy nie są kapłanami bądź zakonnikami, niemający święceń kapłańskich.
W Kościele katolickimEdytuj
Jak podaje Katechizm Kościoła Katolickiego: „Właściwością stanu ludzi świeckich jest życie wśród świata i spraw doczesnych”[1].
Stan świeckich, przez wieki traktowany jako drugorzędny w Kościele, doczekał się odpowiedniego uznania dopiero podczas Soboru Watykańskiego II. Obecnie mówi się o powołaniu świeckich. Jest nim „szukanie Królestwa Bożego, zajmując się sprawami świeckimi i kierując nimi po myśli Bożej... Szczególnym więc ich zadaniem jest tak rozświetlać wszystkie sprawy doczesne”[2].
Wierni świeccy, jak wszyscy wierni Kościoła katolickiego, mają na mocy chrztu obowiązek apostolstwa oraz dążenia do świętości[3]. Papież Jan Paweł II w kwestii katechumenatu pisał: „Zadać katechumenowi pytanie: «Czy chcesz przyjąć chrzest?» znaczy zapytać go zarazem: «Czy chcesz zostać świętym?»”.[4].